Ο 90χρονος ιερέας που συνάντησε τον Κ. Πάσσαρη – Τι λέει ο φύλακας-άγγελος των κρατουμένων 

Ένας υπερήλικας ιερέας που κοντεύει να «πατήσει» τα 90, ο πατέρας Γερβάσιος συνεχίζει να μπαινοβγαίνει σε ελληνικές και ξένες φυλακές φθάνοντας μέχρι και τον Ειρηνικό Ωκεανό βοηθώντας κρατούμενους να κάνουν μία νέα αρχή στη ζωή τους και να αποκτήσουν την ελευθερία τους.

Από το 1978 ο φύλακας-άγγελος των κρατουμένων κατάφερε να αποφυλακίσει 16.500 κρατούμενους από 90 χώρες του κόσμου καταβάλλοντας πάνω από 5.000.000 ευρώ μέχρι σήμερα, χρήματα τα οποία συγκεντρώθηκαν από τις συνεισφορές πιστών.

Πρόκειται κυρίως για άπορους κρατούμενους που καταδικάσθηκαν σε φυλάκιση μέχρι πέντε χρόνια για αδικήματα όπως απλή απάτη, σωματική βλάβη, κατοχή όπλων και μικροποσότητας ναρκωτικών καταβάλλοντας τα δικαστικά έξοδα και μέρους της ποινής τους, με ανώτατο όριο προσφοράς 300 ευρώ για τον καθένα.

Αφορμή για να πάρει αυτήν την πρωτοβουλία όπως είπε στο ethnos.gr ήταν η αδικία που ένιωσε ότι ζει καθημερινά η κοινωνία των κρατουμένων. Το μακρινό 1978 δημιούργησε την Διακονία των Κρατουμένων «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά» για να την εξαλείψει. Φέτος συμπληρώνονται 41 χρόνια προσφοράς για τον γέροντα που ιερουργεί στην Ορθόδοξη Αδελφότητα «Η Οσία Ξένη» στην περιοχή του Πλαγιαρίου, στη Θεσσαλονίκη και τιμάται για το έργο του την Τετάρτη από το ΑΠΘ.

Σύντομη η ζωή

«Η ζωή μας είναι σύντομη. Ας βιαστούμε να κάνουμε το καλό στον κόσμο» είπε με αφορμή την αυριανή εκδήλωση προς τιμήν του στο ΑΠΘ ο πατέρας Γερβάσιος και πρόσθεσε: “Αυτό που παρατηρώ όλα αυτά τα χρόνια είναι η δίψα των κρατουμένων να ακούσουν τον λόγο του Θεού. Το σωφρονιστικό σύστημα στη χώρα μας δυστυχώς δεν είναι και το καλύτερο» παραδέχεται. Όνειρό του, όπως είπε, “να πεθάνει στο καθήκον, είτε μέσα στις φυλακές βοηθώντας τους κρατούμενους είτε στο δρόμο προς αυτές”.

Ο Κώστας Πάσσαρης

Ανάμεσα στους χιλιάδες κρατούμενους που έχει συναντήσει είναι ο Κώστας Πάσσαρης, η δίκη του οποίου στην Ελλάδα πιθανόν θα ολοκληρωθεί σήμερα,  αλλά και μέλη της 17ης Νοέμβρη.

«Πρώτη φορά που συνάντησα τον Κώστα Πάσσαρη ήταν το 2007. Έκτοτε τον βλέπω δύο φορές το χρόνο εκ των οποίων η μία είναι του Αγίου Κωνσταντίνου στην φυλακή υψίστης ασφάλειας στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας. Σήμερα είναι ευλαβέστατος χριστιανός. Δεν θέλει να θυμηθεί το παρελθόν της ζωής του. Έχει σβήσει γι’ αυτόν. Έχει γίνει αγνώριστος» είπε ο πατέρας Γερβάσιος. Σύμφωνα με τον ίδιο ο Έλληνας κακοποιός εξομολογείται κάθε χρόνο στη φυλακή Γκέρλας όπου τον συναντά, προσεύχεται συνεχώς και μελετά την Αγία Γραφή. «Έχει μετανοήσει» συμπλήρωσε.

Η πρώτη του εξόρμηση εκτός των ελληνικών συνόρων πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ. Το 1998-1999 επισκέφθηκε τις αιγυπτιακές φυλακές Ελ-Κανατέρ όπου κρατούνταν οι τρεις ισοβίτες ναύτες του Μότορσιπ «ΘΑΝΑΣΗΣ». Ένα χρόνο αργότερα η Διακονία έκανε το μεγάλο άλμα στο νότιο ημισφαίριο, στις Κεντρικές Φυλακές της Μαδαγασκάρης, με 2.500 κρατουμένους, στους οποίους το Πάσχα εκείνο, ύστερα από την ομιλία του π. Γερβασίου, παρατέθηκε παραδοσιακό ελληνικό πλούσιο πασχαλινό γεύμα και με κόκκινα αυγά και το οποίο γεύμα συνεχιζόταν κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα.

Η δίκη του Πάσσαρη

Σήμερα συνεχίζεται  η δίκη του Πάσσαρη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών. Κατά τους υπερασπιστές των οικογενειών των Αστυνομικών, Ανδρέα Αναγνωστάκη και Αλέξη Αναγνωστάκη (φωτογραφία αριστερά), «το όπλο, γεμάτο σφαίρες και τα κλειδιά των χειροπέδων,  τα είχε μαζί του, από τον Κορυδαλλό. Γιατί, κατά την εναλλαγή Κλούβας στα Δικαστήρια της Ευελπίδων και κατά την κάθοδο και διαδρομή στο Νοσοκομείο, τον συνόδευαν οι Αστυνομικοί, που σκότωσε. Και  δεν  τον  όπλισαν,  ούτε  τον  έλυσαν, εκείνοι..!

Η Φυλακή, λειτούργησε και τότε, όπως λειτουργούσε συνέχεια. Και όπως λειτουργεί και σήμερα. -Μαφία του Κορυδαλλού.- Π.χ. με όμοιους τρόπους, σχετικά με τους 18 θανάτους μέσα σε 6 μήνες κρατουμένων στον Κορυδαλλό.  Με τις δολοφονίες προσφάτως μέσα σ’ αυτές, δύο Αλβανών. Με την δολοφονία του Δικηγόρου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου εκτός Κορυδαλλού, αλλά με εντολές, από εκεί. Με την αποτυχούσα οργάνωση, αιματηρής απόδρασης κρατουμένων σ’ αυτές, κακοποιών, κατά την διάρκεια μεταγωγής τους σε Νοσοκομείο, με συνεργούς τους, που θα ήταν ντυμένοι Αστυνομικοί κ.λ.π.

Το αποτέλεσμα της Απόφασης του Δικαστηρίου, θα είναι μία αναγνώριση της θυσίας των δύο Αστυνομικών (Αλεβιζόπουλου -Δρακόπουλου) και των φρικτών συνεπειών, στις οικογένειές τους. Θυσία σε μία φάση, της κοινωνικής και ανθρώπινης αστυνομικής προσφοράς και συμπεριφοράς. Αφού οι αστυνομικοί, οδηγούσαν υποτίθεται ασθενή-κατάδικο, στο Νοσοκομείο για διάγνωση και θεραπεία. Χωρίς δεμένα τα χέρια πίσω.    Αλλά μπροστά.   

Για να μπορεί μερικά να χρησιμοποιεί τα χέρια του, για τις άμεσες ανάγκες του.  Και χωρίς να οπλοφορούν ο αστυνομικός Δρακόπουλος και ο σωφρονιστικός υπάλληλος. Επίσης χωρίς ο ένας που οπλοφορούσε, να του ανταποδώσει έστω και τραυματίας,  τους πυροβολισμούς.   Και να τον σκοτώσει ενώ μπορούσε. Το γεγονός αποτελεί ύψιστη αστυνομική θυσία, την ώρα του καθήκοντος και ένεκα αυτού.  Ερωτάται: 

Η Ηγεσία της τουλάχιστον, την έχει εκτιμήσει έτσι; Γιατί, μεταξύ των άλλων, δεν έχει καμία παρουσία στο ακροατήριο για παρακολούθηση και ενημέρωση!  Πλην της αναγκαίας Φρουράς, που υπάρχει βέβαια, για άλλους λόγους..!»

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr