Αναστάτωση στη Χίο: Προσωρινά κρατούμενος ο 48χρονος που πυροβόλησε δυο νεαρούς Σύρους – Ολόκληρο το απολογητικό υπόμνημα
Στις φυλακές θα οδηγηθεί ο 48χρονος αγρότης από τη Χίο που φέρεται σύμφωνα με το κατηγορητήριο ότι, πυροβόλησε και τραυμάτισε δύο 16χρονους Σύρους που βρέθηκαν στο θερμοκήπιό του. Ο αργότης δεν έπεισε Ανακριτή και Εισαγγελέα και οδηγείται στη φυλακή μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης καθώς βασικό ρόλο φαίνεται πως έπαιξε το γεγονός ότι ειχε ξαναπυροβολήσει και παλαιότερα, ισχυριζόμενος ότι ομάδα μεταναστών είχαν επιτεθεί στον ηλικιωμένο πατέρα του μέσα στο ίδιο θερμοκήπιο. Από το δικαστήριο είχε κριθεί τότε αθώος. Εν ολίγοις θεωρήθηκε ύποπτος για την τέλεση νέων αδικήματων .
Ο κατηγορούμενος, είπε σύμφωνα με πληροφορίες πως «….ΕΝ τέλει φυσικά έχω πλήρως μετανοήσει για όσα συνέβησαν και ουδόλως θα ήθελα να τραυματιστούν οι νεαροί. ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΚΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΩ. Η πραγματικότητα είναι ότι η επιθετική τους συμπεριφορά σε συνδυασμό με την επιμονή τους να ιδιοποιούνται και να καταστρέφουν το βιός μου με οδήγησαν σε αυτή την επιπόλαιη κίνηση. Επισημαίνω μάλιστα ότι λόγω της εγγύτητας του αγροκτήματος μου στην ΒΙΑΛ κυριολεκτικά εδώ και τρια χρόνια ΥΠΟΦΕΡΩ ενώ έχω υποστεί ανυπολόγιστη ζημιά στην περιουσία μου .
ΕΧΩ ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ τις επιδρομές των αλλοδαπών και στην αγροφυλακή αλλά κατ’ επανάληψη και την Αστυνομία και υπάρχουν πολλαπλές καταγραφές στο Β.Α.Σ, όπως και μηνυτήριες αναφορές (οράτε σχετ……………………) για αξιόποινες πράξεις που έχουν τελεστεί σε βάρος μου από αλλοδαπούς του παρακειμένου Κέντρου Φιλοξενίας Μεταναστών. Μάλιστα έχω υποβάλει κατ’ επανάληψη αιτήματα αποζημίωσης προς την Διεύθυνση Δασών του Δήμου Χίου αλλά και στον Δήμο Χίου λόγω καταστροφών στα αγροκτήματα μου που γειτνιάζουν με το Κέντρο Φιλοξενίας Μεταναστών, χωρίς μέχρι σήμερα να έχω λάβει την παραμικρή αποζημίωση (οράτε σχετ…………………….)».
Δεν συμφωνούμε
Ο δικηγόρος του Γιάννης Μαρακάκης αναφέρει πως «ακόμη μια φορά η κρίση εισαγγελέα και ανακριτή δεν μας βρίσκει σύμφωνους, διότι παραμερίστηκαν – κατά την άποψη μας – όχι απλώς οι ισχυρισμοί του κατηγορουμένου αλλά οι απλοί κανόνες της φυσικής και η κοινή πείρα.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΌ ΜΟΝΗ ΤΗΣ Η ΧΡΗΣΗ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥ ΟΠΛΟΥ/ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΥ ΟΠΛΟΥ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ ΣΕ ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ. ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ ΤΟ ΜΕΣΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΗ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΙΗΣΕ Ο ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ, ΗΤΑΝ ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΡΟΣΦΟΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΣΟΒΑΡΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ. ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΘΑΝΑΤΟ. Αυτό άλλωστε προέκυψε ξεκάθαρα και από την βαλλιστική ανάλυση.
Συνεπώς δεν στηρίζεται σε βάσιμα στοιχεία η δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας αλλά μάλλον στην προκατάληψη που θέλει αορίστως τη χρήση της καραμπίνας να είναι κατά μείζονα λόγο συνδεδεμένη με αφαίρεση ζωής.
Η μεταγενέστερη μεταβολή της κατηγορίας – την οποία έιμαι σίγουρος ότι θα πετύχουμε διότι αυτό ορίζει ο νόμος – και προσαρμογή της στη σωστή βάση φοβάμαι ότι θα έχει οδηγήσει στο παράδοξο ένας πολίτης να έχει ήδη εκτίσει ποινή για κάτι που δεν έκανε».
Το απολογητικό Υπόμνημα
Ο αγρότης στο απολογητικό του υπόμνημα ανέφερε πως το αγροτεμάχιο εις το οποίο έχει αναπτύξει την αγροτική του δραστηριότητα, βρίσκεται στην περιοχή Λιάπυργο Χαλκειούς Χίου σε απόσταση περίπου εκατό μέτρων από το κέντρο φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων της Χίου και είναι περιφραγμένο περιμετρικά με συρμάτινη περίφραξη και σιδερένιους πασσάλους, επιφανείας περίπου 2,3 στρεμμάτων.
Ο ίδιος ο αγρότης περιγράφει πως διαμορφώθηκε η κατάσταση για τον ίδιο όλα τα αυτά χρόνια:
«….Μέσα στην περίφρακτη ιδιοκτησία μου υφίσταται θερμοκήπιο που καταλαμβάνει επιφάνεια περίπου 1,5 στρέμματος εις την οποίαν καλλιεργώ διάφορα οπωροκηπευτικά προϊόντα , ενώ μάλιστα εφαπτόμενη σ’ αυτό από τη νότια πλευρά είναι και μια υδατοδεξαμενή η οποία συλλέγει το βρόχινο νερό για να ποτίζονται τα καλλιεργούμενα προϊόντα. Επισημαίνω ότι η κατασκευή και ολοκλήρωση των εγκαταστάσεων αυτών μου κόστισε περίπου 30.000 ευρώ για την συγκέντρωση των οποίων αναγκάστηκα να καταφύγω σε τραπεζικό δανεισμό.
Πως έγινε
Όπως αναμένεται να πεί ο κατηγορούμενος «…..την Τετάρτη 1η Απριλίου 2020 και περί ώραν 16.20 κατέφθασα στο θερμοκήπιό μου εντός του ως άνω περιγραφομένου αγροτεμαχίου. Ειδικότερον, καθώς στάθμευα το όχημά μου στην είσοδο, έντρομος διαπίστωσα ότι εντός του περίκλειστου χώρου του θερμοκηπίου, ευρίσκοντο 4-5 αλλοδαποί έχοντας γεμάτα τα χέρια τους με διάφορα οπωροκηπευτικά είδη.
Μάλιστα εις εξ αυτών κρατούσε και προσωπικά μου εργαλεία τα οποία είχα αποθηκεύσει εντός του θερμοκηπίου. Άρχισα παραχρήμα να τους φωνάζω να τα αφήσουν και να φύγουν αμέσως. Πριν προλάβω να δω την αντίδρασή τους, άκουσα μια βοή από την ανατολική πλευρά του αγροκτήματός μου και έφυγα τρέχοντας να δω ποιοι φωνασκούσαν εκεί. Φτάνοντας στο σημείο, διαπίστωσα ότι μια άλλη ομάδα περίπου δέκα (10) αλλοδαπών ευρίσκοντο πέριξ και μέσα στην υδατοδεξαμενή μου, κάνοντας μπάνιο και βουτιές. Σε πραγματικά κατάσταση ΣΟΚ αφού είχα ήδη διαπιστώσει ότι είχαν καταστρέψει την περίφραξη, είχαν καταστρέψει το περίβλημα του θερμοκηπίου, είχαν ατάκτως αφαιρέσει ανυπολόγιστη ποσότητα προϊόντων, είχαν αφαιρέσει τα εργαλεία μου, έμεινα αποσβολωμένος όταν διαπίστωσα ότι ακόμα κα την αυτοσχέδια δεξαμενή που προορίζεται για να ποτίζονται οι βιολογικές μου καλλιέργειες είχε μολυνθεί από σαπούνια.
POLICE Αμέσως τους ζήτησα να φύγουν και μάλιστα αρκετές φορές φώναξα τη λέξη POLICE μήπως τυχόν και θορυβηθούν και αποχωρήσουν. Εις μάτην όμως! Εκείνοι ουδόλως πτοήθηκαν αλλά αντίθετα άρχισαν να με βρίζουν, να μου φωνάζουν απειλητικά, να κάνουν χειρονομίες και να μου πετούν πέτρες και ξύλα. Προσπάθησα , φωνάζοντας, να τους δείξω ότι είναι παράνομο αυτό που κάνουν, αλλά φοβούμενος μη μου επιτεθούν έφυγα « με την ουρά στα σκέλια » αφού κάποια στιγμή κυριολεκτικά οι πέτρες έπεφταν βροχή προς το μέρος μου κατά ριπάς από όλους μαζί της ομάδα των αλλοδαπών. Έτσι λοιπόν κίνησα τρέχοντας προς το σπίτι μου προκειμένου να ζητήσω βοήθεια από τον πατέρα και άλλους οικείους μου, ώστε να εκδιώξουμε την ομάδα αυτή που λυμαίνονταν την ιδιοκτησία μου. Καθώς δεν βρήκα κανέναν στο σπίτι, όντας σε κατάσταση πανικού και συναισθηματικής έξαρσης πήρα την καραμπίνα μαζί μου θεωρώντας ότι πρέπει να την στο όχημά μου μήπως τυχόν και μου επιτεθούν, για τη διαφύλαξη της σωματικής μου ακεραιότητας.
Πράγματι κατόπιν επέστρεψα στον αγρό μου και στάθμευσα στην είσοδο που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του οικοπέδου μου. Οι αλλοδαποί είχαν όλοι πια συγκεντρωθεί στο χώρο της υδατοδεξαμενής μου κρατώντας οπωροκηπευτικά και εργαλεία. Τότε περπατώντας κινήθηκα εκτός του αγροτεμαχίου μου σε όμορη ανατολική ιδιοκτησία και πλησίασα στο ύψος της δεξαμενής ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΟΠΛΟ, για να προστατεύομαι από την περίφραξη σε τυχόν επίθεσή τους . Άρχισα και πάλι να τους φωνάζω και να ωρύομαι επικαλούμενος τη λέξη POLICE μήπως τυχόν και φύγουν από την ιδιοκτησία μου. Εκείνοι, παντελώς ανερυθρίαστα όχι μόνον δεν έφυγαν αλλά και πάλι άρχισαν να μου πετούν ξύλα και κοτρώνες κάνοντάς μου και διάφορες προσβλητικές χειρονομίες ενώ σε κάποιες στιγμές κινούνταν απειλητικά και εναντίον μου, ωσάν να ορμούν για να με τρομοκρατήσουν. Τότε φοβισμένος και εκδιωγμένος από την ίδια μου την ιδιοκτησία, από το μποστάνι μου, έφυγα τρέχοντας προς το αυτοκίνητό μου.
Σε πανικό
Σε πανικό και σε συναισθηματική έξαρση πήρα την καραμπίνα στα χέρια μου και περπάτησα εκτός της ιδιοκτησίας μου βαδίζοντας εντός της όμορης δυτικά ιδιοκτησίας. Πλησίασα αυτούς σε απόσταση 70 -75 μέτρων, σήκωσα την καραμπίνα στον αέρα και έριξα προειδοποιητικά 3 φορές στον αέρα μήπως και φοβηθούν οι αλλοδαποί και απομακρυνθούν από την ιδιοκτησία μου. Σημειωτέον ότι τα σκάγια που είχε μέσα η καραμπίνα προορίζονταν για κυνήγι πτηνών και ήταν μικρής διαμέτρου, δηλαδή τύπου Νο 10. Το υπογραμμίζω διότι τα σκάγια αυτού του τύπου είναι τα μικρότερα σε διάμετρο (περίπου 1,5 mm) και δεν έχουν πλέον ορμή αν διανύσουν πάνω από 40 μέτρα.
Μάλιστα, ιδίως λόγω της μεγάλης απόστασης που είχα από αυτούς τη στιγμή που πυροβόλησα, δεν θα μπορούσαν τα σκάγια αυτού του τύπου σε καμία περίπτωση να τραυματίσουν σοβαρά κάποιον – πόσω μάλλον – να σκοτώσουν . Σημειωτέον ότι το σημείο εις το οποίο ευρισκόμουν και πυροβόλησα έχει υψομετρική διαφορά 1m από το σημείο που ήταν οι αλλοδαποί, οι οποίοι ήταν πιο ψηλά από εμένα. Με άλλα λόγια, ακόμα και ευθεία βολή να έριχνα από το σημείο αυτό, είχα τόσο μεγάλη απόσταση και τέτοιου είδους σκάγια που δεν θα μπορούσα να επιφέρω θανάσιμους τραυματισμούς.
ΣΗΜΕΙΩΝΩ ΟΤΙ ΣΤΑΘΜΕΥΣΑ ΤΟ ΙΧ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΠΛΕΥΡΑ – ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΗΣ ΔΕΞΑΜΕΝΗΣ – ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ – ΟΜΩΣ ΚΙΝΗΘΗΚΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΑΠΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ ΟΜΟΡΟ ΑΚΙΝΗΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΟ. ΚΤΗΜΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΤΙΑ ΠΛΕΥΡΑ.
Εξάλλου ο λόγος που κινήθηκα πλαγίως από τη νότια πλευρά ήταν για αν είμαι ασφαλής και σε απόσταση από αυτούς ώστε να μην μου επιτεθούν. Άλλωστε μόνο όταν βρέθηκα σε αρκετά μεγάλη απόσταση νοτίως αποφάσισα να πυροβολήσω. Και ο λόγος ήταν διττός: δηλαδή αφ’ ενός να βρίσκομαι σε απόσταση ασφαλείας ώστε η βολή που θα έριχνα να ήταν μόνον εκφοβισμού και φυσικά να μην υπήρχε κίνδυνος τραυματισμού, και αφετέρου δεδομένου ότι είχαν παραβιάσει την βόρεια πλευρά του αγροτεμαχίου εσκεμμένα στάθηκα στη νότια πλευρά ώστε μετά τον πυροβολισμό να βγουν πάλι από το σημείο που παραβίασαν και μπήκαν, διότι αν είχα κάνει το ίδιο από την βόρεια πλευρά το πιθανότερο ήταν πως θα είχαν σκορπιστεί μέσα στο κτήμα μου και η κατάσταση θα δυσκόλευε περισσότερο. Άρα με τον τρόπο μου ήθελα να τους οδηγήσω σε έξοδο το συντομότερο δυνατόν.
Σπεύδω να επισημάνω ότι αν τυχόν υπήρχε από πλευράς μου η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΞΩ ΣΟΒΑΡΑ Ή ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΣΩ (!!) ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΕΛΕΓΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΦΥΓΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΩ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΤΙΑ ΠΛΕΥΡΑ, αλλά θα εισερχόμουν και εγώ από τη βόρεια πλευρά, θα τους πλησίαζα σε μικρή απόσταση (ή έστω σε απόσταση βολής) πυροβολώντας σε ευθεία βολή σε ζωτικά τους σημεία. ΤΟΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ ΠΟΤΕ ΔΙΟΤΙ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΜΟΥ ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΚΦΟΒΙΣΩ ΩΣΤΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ – ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΩ ΣΕ ΦΥΓΗ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΊΧΑΝ ΗΔΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙ. Δ Ε Ν πραγματοποίησα βολή εξουδετέρωσης, ούτε βολή ακινητοποίησης, ούτε καν τραυματισμού αλλά βολή αμιγώς Ε Κ Φ Ο Β Ι Σ Μ Ο Υ.
ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΩ ΔΕ ΌΤΙ ΤΑ ΣΚΑΓΙΑ Νο 10 ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΑ (περίπου 1,5mm) ΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΝ ΔΙΑΤΡΗΣΗ ΣΕ ΠΤΗΝΟ ΘΗΡΑΜΑ (πολλώ δε μάλλον σε άνθρωπο) ΑΠΌ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ 40 ΜΕΤΡΩΝ ΔΙΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΜΗ ΤΟΥΣ. ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΒΟΛΗ ΜΕ ΑΥΤΆ ΤΑ ΣΚΑΓΙΑ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ 50Μ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΚΙΝΔΥΝΗ.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΜΩΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΓΩ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΑ ΜΕ ΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ΤΗΝ ΚΑΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.
Μετά τους πυροβολισμούς, ων σίγουρος ότι δεν έχω βλάψει κανέναν, είδα τους αλλοδαπούς να φεύγουν ομαδόν τρέχοντας, και πήγα αργά προς την μπροστινή μεριά του αγροκτήματός μου ώστε να συνεχίσω τις εργασίες μου. Λίγο μετά κατάλαβα ότι μέσα στην σύγχυση μου, είχα ξεχάσει το κινητό μου τηλέφωνο στο σπίτι και επέστρεψα να το πάρω. Άφησα το όπλο σπίτι και γύρισα στο θερμοκήπιο να μετρήσω τις ζημιές αλλά και να συνεχίσω τις εργασίες μου. Λίγη ώρα αργότερα με κάλεσαν από την Αστυνομία στο κινητό μου και με ρώτησαν που βρίσκομαι και αυτονοήτως τους ενημέρωσα με πάσα ειλικρίνεια ότι εργαζόμουν στο αγρόκτημά μου όπου και ανέμεινα τα ανακριτικά όργανα για να διενεργήσουν τα νόμιμα. Ανέμενα μάλιστα τους αστυνομικούς για να τους εξηγήσω αγανακτισμένος ότι είναι ανυπόφορη αυτή η κατάσταση που περνώ με καθημερινές επιδρομές των αλλοδαπών στην περιουσία μου και ήθελα βεβαίως να τους δείξω πώς ρήμαξαν το θερμοκήπιο και κατέστρεψαν τα εκατοντάδες κυβικά νερού που προοριζόταν για τις βιολογικές καλλιέργειες. ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΜΕ ΕΝΗΜΈΡΩΣΑΝ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΥΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΗΚΑΝ ΔΥΟ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΨΑ. Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΟΥ ΉΤΑΝ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΗ ΠΟΥ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΙΜΕΙΝΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΜΟΥ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΘΩΣ ΘΕΩΡΟΥΣΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ 70-80 ΜΕΤΡΩΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΡΑΤΖΟΥΝΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ..
Ήμουν τόσο σίγουρος ότι δεν έχω πλήξει τους αλλοδαπούς, ώστε οι αστυνομικοί με προσήγαγαν δεν άσκησα καν τα δικονομικά μου δικαιώματα και δεν ζήτησα καν δικηγόρο. Απόρησα μάλιστα για το τι θα μπορούσε να έχει συμβεί, και από αρχής τους διευκρίνισα ότι είχα ρίξει τρείς βολές εκφοβισμού και τίποτε παραπάνω. ΣΗΜΕΙΩΝΩ ΕΠΙΣΗΣ ΤΑ ΕΞΗΣ: Α. ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΟΥΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΩ ΟΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΑΝΗΛΙΚΟΙ, ΟΥΤΕ ΒΕΒΑΙΩΣ Η ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΕΔΙΝΕ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΕΦΗΒΩΝ ΑΝΔΡΩΝ. Β. ΕΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΥΜΝΟΙ, ΑΛΛΑ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΚΆΠΟΙΟ ΕΝΔΥΜΑ, ΤΌΤΕ ΤΑ ΣΚΑΓΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΊΧΑΝ ΚΑΝ ΔΙΑΤΡΗΣΕΙ ΤΟ ΥΦΑΣΜΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΛΗΤΑΝ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥΣ.
ΕΝ τέλει φυσικά έχω πλήρως μετανοήσει για όσα συνέβησαν και ουδόλως θα ήθελα να τραυματιστούν οι νεαροί. ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΚΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΩ. Η πραγματικότητα είναι ότι η επιθετική τους συμπεριφορά σε συνδυασμό με την επιμονή τους να ιδιοποιούνται και να καταστρέφουν το βιός μου με οδήγησαν σε αυτή την επιπόλαιη κίνηση. Επισημαίνω μάλιστα ότι λόγω της εγγύτητας του αγροκτήματος μου στην ΒΙΑΛ κυριολεκτικά εδώ και τρια χρόνια ΥΠΟΦΕΡΩ ενώ έχω υποστεί ανυπολόγιστη ζημιά στην περιουσία μου . ΕΧΩ ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ τις επιδρομές των αλλοδαπών και στην αγροφυλακή αλλά κατ’ επανάληψη και την Αστυνομία και υπάρχουν πολλαπλές καταγραφές στο Β.Α.Σ, όπως και μηνυτήριες αναφορές (οράτε σχετ……………………) για αξιόποινες πράξεις που έχουν τελεστεί σε βάρος μου από αλλοδαπούς του παρακειμένου Κέντρου Φιλοξενίας Μεταναστών. Μάλιστα έχω υποβάλει κατ’ επανάληψη αιτήματα αποζημίωσης προς την Διεύθυνση Δασών του Δήμου Χίου αλλά και στον Δήμο Χίου λόγω καταστροφών στα αγροκτήματα μου που γειτνιάζουν με το Κέντρο Φιλοξενίας Μεταναστών, χωρίς μέχρι σήμερα να έχω λάβει την παραμικρή αποζημίωση (οράτε σχετ…………………….).
Και μόνο από την προσεκτική επισκόπηση της ποινικής υπόστασης των ως άνω αδικημάτων, καθίσταται οφθαλμοφανές ότι τα πραγματικά περιστατικά που αφορούν την περίπτωσή μου, ουδόλως μπορούν να υπαχθούν ούτε υποκειμενικώς, ούτε αντικειμενικώς στο ποινικό αδίκημα του αρ. 299 ΠΚ. Τούτο δια τους ακόλουθους λόγους: τα σκάγια τύπου NOVA CLUB (12 caliber) no 10 προορίζονταν εκ της φύσεώς τους για κυνήγι πτηνών και όχι άλλων βαρέων θηλαστικών. Είναι δε τόσο μικρά (περίπου 1,5mm) ΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΝ ΔΙΑΤΡΗΣΗ ΣΕ ΠΤΗΝΟ ΘΗΡΑΜΑ (πολλώ δε μάλλον σε άνθρωπο) ΑΠΌ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ 40 ΜΕΤΡΩΝ ΔΙΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΜΗ ΤΟΥΣ. ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΒΟΛΗ ΜΕ ΑΥΤΆ ΤΑ ΣΚΑΓΙΑ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ 50Μ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΚΙΝΔΥΝΗ.
η απόσταση από την οποίαν πυροβόλησα ήτο πλέον των 70 μέτρων μακριά. ΜΕ ΒΑΣΗ ΛΟΙΠΌΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΠΕΙΡΑ, ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΤΗΝ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΒΑΛΛΙΣΤΙΚΗΣ Κου Γεώργιου ΡΑΥΤΟΓΙΑΝΝΗ, αλλά και τις παραδοχές ειδικών περί των κυνηγετικών όπλων, ΕΊΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΒΟΛΗ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΑΓΙΑ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΔΙΑΤΡΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΙΣΤΟΥ (ούτε καν στο υποδόριο στρώμα) ΠΟΛΛΩ ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΠΛΗΞΕΙ ΖΩΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ από απόσταση μεγαλύτερη των 40μ. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, δεν θα μπορούσα από μια τόσο μεγάλη απόσταση, με τα συγκεκριμένα σκάγια να θανατώσω άνθρωπο, ή έστω να τραυματίσω σοβαρά άνθρωπο.
ανάμεσα σε μένα και τους πληγέντες υπήρχε πυκνή χαμηλή βλάστηση και ελαιόδεντρα, γεγονός που εκ των πραγμάτων δε μου επέτρεπε να στοχεύσω συγκεκριμένα προς το μέρος τους, αλλά να ρίξω γενικά στον αέρα για να τους εκφοβίσω.
3 είδη πυροβολισμών διακρίνονται από το νόμο, ήτοι ο εκφοβιστικός, όταν δεν στοχεύεται η πλήξη οποιουδήποτε στόχου, ακινητοποίησης, όταν στοχεύεται η πλήξη μη ζωτικών σημείων του σώματος ανθρώπου και ιδίως των κάτω άκρων αυτού και εξουδετέρωσης, όταν στοχεύεται η πλήξη ανθρώπου και πιθανολογείται ακόμη και ο θάνατός του. ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΥΤΟΔΗΛΟ ΟΤΙ ΕΓΩ ΑΣΚΗΣΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΔΟΣ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΥ το οποίο εκ του αποτελέσματος και λόγω υψομετρικής διαφοράς με τους αλλοδαπούς (αλλά ίσως και του ανέμου) έπληξε εντελώς ελαφρά αυτούς
Είναι παντελώς ανεπέρειστο να μου χρεώνεται βολή εξουδετέρωσης, ή ακόμα και ακινητοποίησης και να συνάγεται ότι τάχα αποδέχθηκα το ενδεχόμενο της θανάτωσης ανθρώπου. Μα αν ήθελα να επιτύχω ένα τέτοιο αποτέλεσμα, μετά τη στάθμευση του ΙΧ μου στη βόρεια πλευρά του αγροκτήματος, δεν θα κινούμην περιφερειακά προς το νότιο τμήμα αλλά αντίθετα ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΝΑ ΚΙΝΗΘΩ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ, να τους πλησιάσω σε απόσταση αναπνοής και να πυροβολήσω μέχρι να τους σκοτώσω.
Ομοίως, και εν προκειμένω, αν δηλαδή από τη νότια πλευρά που βρισκόμουν, δεν στεκόμουν στα 70-80 μέτρα αλλά πλησίαζα σε κοντινή απόσταση (πχ 20 μέτρα) ή αν χρησιμοποιούσα άλλα σκάγια (μεγαλύτερης διαμέτρου – νούμερο 5 ή 6) ή μονόβολο (ένα δηλαδή βλήμα που έχει πολλαπλάσια δραστικότητα και ορμή αν πλήξει στόχο ακόμα και πάνω από τα 50 μέτρα), τότε θα μπορούσε κανείς να μου αποδώσει ότι δια της βολής μου απεδέχθην ως ενδεχόμενο τη θανάτωση «άλλου». Πόθεν όμως προκύπτει τούτο, όταν πυροβόλησα από τόσο μεγάλη απόσταση, όχι σε ευθεία βολή και μάλιστα με σκάγια διασποράς για τσίχλες; ΕΠΙΣΗΣ ΕΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΥΜΝΟΙ, ΑΛΛΑ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΚΆΠΟΙΟ ΕΝΔΥΜΑ, ΤΌΤΕ ΤΑ ΣΚΑΓΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΊΧΑΝ ΚΑΝ ΔΙΑΤΡΗΣΕΙ ΤΟ ΥΦΑΣΜΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΛΗΤΑΝ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΦΆΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ.
Εξάλλου είναι γνωστή στα εγκληματολογικά δεδομένα και η μετά την τέλεση της πράξης συμπεριφορά αυτό-υπόθαλψης και μη αυτενοχοποίησης που δείχνουν οι δράστες. Αν υποτεθεί ότι είχα αποδεχθεί ή και επιδιώξει τη θανάτωση ανθρώπου, είναι δυνατόν να συνέχιζα ανενόχλητος τις γεωργικές εργασίες μου λίγα μέτρα μακριά από το σημείο του «εγκλήματος»; Τούτο δε χωρεί καν στην κοινή λογική και πάντως δεν μπορεί να ενδείξει τέτοιου είδους υπαιτιότητα, όπως αυτή που ζητεί η διάταξη του αρ. 299 ΠΚ Το αυτό ισχύει και κατά την κατάθεσή μου στο ΑΤ στο πλαίσιο της αυτεπάγγελτης αστυνομικής προανάκρισης: μα αν θεωρούσα ότι είχα σκοτώσει ή αποπειραθεί να σκοτώσω ανθρώπους, είναι δυνατόν να κατέθετα αμέσως χωρίς δικηγόρο και μάλιστα να απορώ, όπως αναφέρουν ΚΑΙ οι ανακριτικοί υπάλληλοι, για τον λόγο της προσαγωγής μου;
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΌ ΜΟΝΗ ΤΗΣ Η ΧΡΗΣΗ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥ ΟΠΛΟΥ/ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΥ ΟΠΛΟΥ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ ΣΕ ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ ΤΟ ΜΕΣΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΗ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΙΗΣΑ, ΗΤΑΝ ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΠΡΟΣΦΟΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΣΟΒΑΡΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ. ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΘΑΝΑΤΟ».
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
