Στον “πάγο” διαταγή πληρωμής ληξιπρόθεσμων δανείων: Το Δικαστήριο την ακύρωσε

Μία νέα δικαίωση σε δανειολήπτη ήρθε με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά όπου ακυρώθηκε προηγούμενη διαταγή πληρωμής. Σύμφωνα με την προσφυγή η καθ’ ης εταιρεία διαχείρισης από δάνεια και πιστώσεις, «επιστήριξε την αίτηση και την έκδοση του τίτλου, σε διαχειριστική σύμβαση την οποία αργότερα και σε χρόνο πριν την αίτηση και την έκδοση του τίτλου, συμπλήρωσε και εξειδίκευσε με νέα διαχειριστική σύμβαση, χωρίς ωστόσο να προσκομίσει την τελευταία στο φάκελο που συνόδευσε την αίτηση».

Ειδικότερα, στην απόφαση επισημαίνεται πως «από τη γενική και αόριστη αναφορά στις διαχειριστικές εξουσίες της καθ’ ης η ανακοπή, στη περίληψη της ως άνω σύμβασης διαχείρισης, στην οποία και δεν προσδιορίζονται, περαιτέρω, τρόπον τινά τα στοιχεία εξατομίκευσης των σχετικών ανατεθεισών απαιτήσεων, ούτε εξειδικεύεται η σύμβαση, με την οποία μεταβιβάσθηκαν οι οικείες απαιτήσεις στην ως άνω αλλοδαπή εταιρεία ειδικού σκοπού, δεν πρόκυπτε κατά τρόπο προφανή ότι η καθ’ ης είχε αναλάβει τη διαχείριση της επίδικης απαίτησης. Η ασαφής αυτή, άλλωστε, διατύπωση της από 18.06.2019 σύμβασης διαχείρισης επιχειρηματικών απαιτήσεων ήταν και ο λόγος που τα συμβαλλόμενα μέρη προέβησαν σε μεταγενέστερο χρόνο και δη στις 08.11.2022 στη συμπλήρωση αυτής, αναγράφοντας για πρώτη φορά ότι η επίμαχη σύμβαση διαχείρισης αφορούσε το σύνολο των απαιτήσεων που μεταβιβάσθηκαν στην αλλοδαπή εταιρεία ειδικού σκοπού με την επωνυμία …, δυνάμει της από 18.06.2019 σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης».

Επομένως, τονίζεται πως «εφόσον η καθ’ ης, κατά την υποβολή της αίτησής της (19.12.2022), δεν επικαλέστηκε, ούτε προσκόμισε μέχρι την ημέρα έκδοσης της επίμαχης διαταγής πληρωμής (01.03.2023), αντίγραφα των από 08.1 1.2022 συμβάσεων επικαιροποίησης και συμπλήρωσης της από 18.06.2019 σύμβασης διαχείρισης (ως προς το πρόσωπο του διαχειριστή και το περιεχόμενο των εξουσιών διαχείρισής του), οι οποίες είχαν καταρτιστεί και δημοσιευθεί σε περίληψη στα βιβλία του Ενεχυροφυλακείου Αθηνών σε χρόνο προγενέστερο της κατάθεσης της αίτησης προς έκδοση της διαταγής πληρωμής, ήτοι έγγραφα που αποδείκνυαν ότι η διαχείριση της επίδικης απαίτησης είχε περιέλθει στην καθ’ ης και συνακόλουθα στήριζαν την ενεργητική νομιμοποίηση αυτής ως απούσας την έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής, δεν συνέτρεχε η απαιτούμενη από τη διάταξη του άρθρου 626 παρ. 3 ΚΠολΔ, για την έγκυρη έκδοση διαταγής πληρωμής, διαδικαστική προϋπόθεση της έγγραφης απόδειξης της νομιμοποίησης της καθ’ ης».

Και καταλήγει πως «κατόπιν τούτων, πρέπει να γίνει δεκτή η ανακοπή και οι πρόσθετοι λόγοι αυτής και να ακυρωθεί, κατά το άρθρο 633 παρ. 1 εδ. α’ ΚΠολΔ, η προσβαλλόμενη υπ’ αριθμόν ./2023 διαταγή πληρωμής της Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, λόγω διαδικαστικού απαραδέκτου, και μάλιστα, ανεξαρτήτως της ύπαρξης της δυνατότητας απόδειξης της νομιμοποίησης της καθ’ης με την βραδύτερη (μετά την έκδοση της διαταγής πληρωμής) προσκόμιση των απαιτούμενων αποδεικτικών μέσων. Συνακόλουθα, πρέπει να ακυρωθεί και η συμπροσβαλλόμενη από 06.04.2023 επιταγή προς πληρωμή, που συντάχθηκε κάτω από αντίγραφο του πρώτου εκτελεστού απογράφου της παραπάνω διαταγής πληρωμής, παρελκομένης της εξέτασης των λοιπών λόγων της ένδικης ανακοπής, καθόσον με την ευδοκίμηση των κριθέντων λόγων ικανοποιείται πλήρως το έννομο συμφέρον του ανακόπτοντος».

Για τους λόγους αυτούς: «Δέχεται την ανακοπή, ακυρώνει τη διαταγή πληρωμής και την επιταγή προς πληρωμή».

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr