Ανδρέας Δημητρόπουλος: Καθολική απεργία για την Μακεδονία

• 1. Όσο και να ψάξει κανείς στην ιστορία δεν θα βρει πιο αντισυνταγματική, πιο αίολη, ψευδή στο περιεχόμενό της, εναντίον των ελληνικών συμφερόντων «συμφωνία». Κατά παράβαση του κανόνα της αληθείας και κάθε κανόνα της λογικής ονομάζονται «Μακεδόνες» άνθρωποι ,που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την Μακεδονία κατά κυριολεξία ούτε και γεωγραφικά .

Γράφει ο καθηγητής Ανδρέας Δημητρόπουλος

Χωρίς να έχουν εθνολογικά καμία σχέση με τους Έλληνες Μακεδόνες και επειδή ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα της συνολικής ιστορικής διαδρομής κατοικούν στην περιοχή της αρχαίας Παιονίας και στα προς Βορρά απώτατα όρια της Μακεδονικής Γης , αξιώνουν να ονομάζονται «Μακεδόνες».

Και υπάρχουν κράτη του «πολιτισμένου κόσμου», που αν και γνωρίζουν πολύ καλά ιστορία, εντούτοις στηρίζουν την ψεύτικη αυτή αξίωση. Όμως πάγια και ειλικρινής συνεργασία των Λαών οικοδομείται μόνο στην ιστορική αλήθεια. Μα τους έχουν αναγνωρίσει με το όνομα αυτό 140 κράτη φωνάζουν οι υποστηρικτές τους, που λησμονούν , ότι η επίσημη ονομασία τους στους διεθνείς οργανισμούς είναι και παραμένει ΠΓΔΜ και προσποιούμενοι, ότι αγνοούν πως η ελληνική αναγνώριση και μόνον είναι αυτή, που τους παρέχει την επιδιωκόμενη νομιμοποίηση .

Μα και αυτό ακριβώς είναι απόδειξη της σύγχυσης , που έχουν προκαλέσει σε πολλούς, που δεν γνωρίζουν και ενδεικτικό του σκοπού, που επιδιώκουν οι ίδιοι και εκείνοι, που εμφανώς και αφανώς τους υποστηρίζουν. Με την ελληνική σφραγίδα η ιστορική και πολιτιστική σύγχυση θα διευρυνθεί, θα παγιωθεί και θα μετατραπεί σε μια «πλαστή πραγματικότητα», εις βάρος της ελληνικής ιστορικής αλήθειας. Πραγματική τους επιδίωξη είναι η ελληνική ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά και το δείχουν καθαρά ακόμη και με άκομψα «ελληνοπρεπή» κτίρια στο κέντρο των Σκοπίων.

• 2. Η πλαστή μετονομασία τους θα ενισχύσει το οπλοστάσιο των παρανοϊκών «αλυτρωτικών αξιώσεών « τους οι οποίες σίγουρα θα ξαναζωντανέψουν στο μέλλον με την ίδια ή άλλη πολιτική ηγεσία. Διότι τέτοιες αξιώσεις δεν αναγράφονται στα Συντάγματα, όπως τις ανέγραψαν οι Σκοπιανού και αν σβηστούν από τα συνταγματικά κείμενα δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Άλλωστε ούτε κάποιοι άλλοι γείτονες τις έχουν «κατοχυρώσει» συνταγματικά και όμως τις εγείρουν.

Και θα μπορούν και αυτοί ενδυναμωμένοι να διεκδικούν ελληνικά ονόματα, έλληνες ήρωες και ελληνικές περιοχές. Η προηγούμενη «Συμφωνία των Πρεσπών», ως ιστορικό προηγούμενο, θα τους έχει ανοίξει τον δρόμο. Οι πραγματικοί Μακεδόνες, οι Έλληνες δεν θα μπορούν να χρησιμοποιούν ελεύθερα το όνομα «Μακεδονία»!!! Είναι δυνατόν κάποιοι χωρίς ιστορία να διεκδικούν την ενδοξότερη ιστορία και κληρονόμοι της να τους βοηθούν σε αυτό;

Έχουν σκεφθεί αλήθεια όλοι αυτοί που προωθούν μια τέτοια λεόντεια εις βάρος της Ελλάδας συμφωνία, με την οποία μόνον δίνουμε και δεν παίρνουμε τίποτα, τι ανεπανόρθωτη βλάβη προκαλούν στην Ελλάδα; Το πρόβλημα των Σκοπίων ανάγεται πλέον σε μέγιστο ελληνικό πρόβλημα. Αρχή μεγάλων δεινών η Βόρεια Μακεδονία.

• 3. Προκαλεί πράγματι κατάπληξη η εμμονή και η ταχύτητα με την οποία σπεύδουν να αναγνωρίσουν στα Σκόπια όνομα ταυτότητα γλώσσα. Και να μπορούσα υποθετικά να συμφωνήσω με την “σύμβαση των Πρεσπών”, δεν μπορώ ποτέ να δεχτώ τον τρόπο επιβολής της . Σε μια εποχή που οι κυβερνήσεις επιδιώκουν την συναίνεση του Λαού, στην Ελλάδα αποφεύγονται οι δημοκρατικές διαδικασίες και η αντίδραση του Λαού περιφρονείται επιδεικτικά.

Στην παλλαϊκή απαίτηση για Δημοψήφισμα, η μετά λοιδωρίας απάντηση είναι , ότι δεν μπορεί να γίνει δήθεν για το όνομα ξένης Χώρας, ενώ γνωρίζουν καλά ότι το ερώτημα του δημοψηφίσματος θα αφορά την ελληνική αναγνώριση. Τι και αν ορίζει το Σύνταγμα (άρθρ,44) ότι επιτρέπεται η διεξαγωγή Δημοψηφίσματος για κρίσιμα εθνικά θέματα. Για ορισμένους η αμφισβήτηση της Μακεδονίας δεν είναι τέτοιο θέμα.

Τι και αν πραγματοποιούνται οι μεγαλύτερες στην ιστορία συναθροίσεις . Δεν πτοείται κανείς. Ο Ελληνικός Λαός είναι εγκλωβισμένος και οδηγείται προς την σφαγή, την διαγραφή δηλαδή του ενδοξότερου μέρους της ιστορίας του. “Όλα για τον Λαό, αλλ’ ουδέν δια του Λαού”. Το δόγμα της πεφωτισμένη μοναρχίας σήμερα; Και όμως για την οριστική λύση των εθνικών θεμάτων αρμόδιος μόνον ο Λαός.

• 4. Το Σύνταγμα δεν φαίνεται να λαμβάνεται υπόψη αν και μια τέτοια συμφωνία είναι άκρως αντισυνταγματική. Αρκεί η αναφορά στην αντίθεση της προς την κατοχύρωση του Ελληνικού Έθνους από το Ελληνικό Σύνταγμα. Πχ άρθρ. 1 παρ. 3 οι εξουσία ασκείται υπέρ του Λαού και του Έθνους, 16 παρ. 2 Εθνική συνείδηση, 21 παρ.1 θεμέλιο του έθνους, 28 παρ. 3 εθνική κυριαρχία, 33 παρ. 2 υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας άρθρ, 51 παρ. παρ. 2 οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το έθνος κλπ. Εθνικά σύμβολα και ονόματα εμπίπτουν στην συνταγματική προστασία του Έθνους και δεν παραχωρούνται . Στα στοιχεία που αποτελούν το έθνος ανήκει και το όνομα «Μακεδονία» και δεν μπορεί να παραχωρηθεί με κανένα τρόπο, ούτε με διεθνή σύμβαση.
• 5. Παράλληλα η εντολή και η ανάλογη νομιμοποίηση για την διευθέτηση εντός τέτοιου θέματος πάσχει τόσο, που καθιστά την συμφωνία μετέωρη. Η κατ αυτόν τον τρόπο «λύση του όλου θέματος δεν περιεχόταν στο πρόγραμμα του κυβερνώντος κόμματος και οπωσδήποτε δεν κατέστη σαφές στους Έλληνες . Κατά κάποιο τρόπο απεκρύβη, διότι είναι προφανές , ότι δεν θα ελάμβανε τα συγκεκριμένα εκλογικά ποσοστά.

Σε κάθε πάντως περίπτωση και από άποψη συνταγματικής δεοντολογίας και συνταγματικής ευπρέπειας είναι παγκοίνως γνωστό ότι κυβέρνηση που σέβεται τον Λαό, αποφεύγει στο τελευταίο έτος της θητείας της, να λάβει αποφάσεις για ιδιαίτερα σοβαρά θέματα και περιορίζεται στην τρέχουσα διαχείριση, προκειμένου να δώσει την ευκαιρία να αποφασίσει εκ νέου ο Λαός μέσω των εκλογών και να ρυθμιστεί έτσι από την νέα κυβέρνηση ή από την ίδια εφόσον επανεκλεγεί.

Πρόσφατο τέτοιο παράδειγμα η αποχή του απερχόμενου Προέδρου Ομπάμα, από την ψήφιση εμπορικών συμφωνιών τις οποίες είχε ο ίδιος διαπραγματευθεί, προκειμένου να ρυθμίσει το θέμα ο νέος Πρόεδρος. Στην Ελλάδα η συνταγματική δεοντολογία φαντάζει συνταγματική πολυτέλεια. Και δεν μπορεί βέβαια να παραγνωριστεί, ότι σύμφωνα πάντα με την συνταγματική ευπρέπεια η ψήφιση θεμάτων τόσο κρίσιμων πρέπει να γίνεται από μεγάλες και συμπαγείς και όχι από οριακές πλειοψηφίες και «κοινοβουλευτικά ανεμομαζώματα» .

• 6. Για πολλούς άλλους λόγους και κυρίως ένεκα της συνταγματικής προστασίας του Έθνους τ η «συμφωνία των Πρεσπών» είναι άκρως αντισυνταγματική και ακόμη και αν κυρωθεί δεν θα μπορεί ποτέ να δεσμεύσει ουσιαστικά ούτε να εφαρμοστεί από την Ελλάδα . Η εφαρμογή της θα έχει ως συνέπεια την έκδοση σωρείας αποφάσεων αντισυνταγματικότητας από τα ελληνικά δικαστήρια. Αλλά και στο διεθνές δίκαιο γίνεται σεβαστή η δημοκρατική αρχή και ο σεβασμός στη Λαϊκή θέληση.

«Η Δημοκρατία είναι μια από τις οικουμενικές αξίες και αρχές των Ηνωμένων Εθνών. Βασίζεται στην ελεύθερη έκφραση της βούλησης των ανθρώπων και είναι στενά συνδεδεμένη με το κράτος δικαίου και την άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Παρόλο που ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών δεν αναφέρει τη λέξη «Δημοκρατία», αρχίζει με τις λέξεις «Εμείς, οι λαοί». Αυτές αντανακλούν τη θεμελιώδη αρχή της Δημοκρατίας, σύμφωνα με την οποία η βούληση των Λαών αποτελεί την πηγή της νομιμότητας των κυρίαρχων κρατών και συνεπώς των Ηνωμένων Εθνών στο σύνολό τους.

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση το 1948, διακηρύσσει ότι «η λαϊκή βούληση είναι το θεμέλιο της κυβερνητικής εξουσίας και έχει συμβάλλει σημαντικά στην παγκόσμια αποδοχή της Δημοκρατίας ως οικουμενικής αξίας».

• 7. Συμφωνίες που συνάπτονται κατά παράβαση των συνταγματικών κανόνων και της συνταγματικής δεοντολογίας δεν έχουν ούτε εσωτερικό ούτε διεθνές μέλλον. Το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί παρά να βασίζεται στην ιστορική αλήθεια και στην Δημοκρατία.

Ο Ελληνικός Λαός είναι εγκλωβισμένος. Ύστατο συνταγματικό μέσο  η ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

*Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr