Αντώνης Αργυρός: Αρνησιδικία, η ανώτερη μορφή τρομοκρατίας

«Βουλίας δικάζει», έλεγαν οι αρχαίοι για υποθέσεις των οποίων η τακτοποίηση αργοπορούσε πολύ. Ο Βουλίας ήταν ένας Αθηναίος δικαστής, ο οποίος ανέβαλε συνεχώς τις υποθέσεις, ώστε το πιθανότερο ήταν να έχουν πεθάνει οι διάδικοι μέχρι να γίνει η δίκη.

Γράφει ο δικηγόρος Αντώνης Αργυρός*

Αυτό το κατάντημα βιώνουν αρκετές φορές και σήμερα οι Έλληνες πολίτες που βασανίζονται να βρουν το δίκιο τους σ’ ένα κράτος που κάνει ότι μπορεί για να ταλαιπωρήσει τους υπηκόους του και να εισπράξει ότι μπορεί περισσότερα.

Το κράτος δεν είναι κατά την άποψη του Πλάτωνα μια σύμβαση, αλλά βασίζεται στη φύση του ανθρώπου. Είναι αδιανόητη η λειτουργία του κράτους όμως, χωρίς γρήγορη και αποτελεσματική Δικαιοσύνη.

Σε άλλες χώρες η γρήγορη απονομή της Δικαιοσύνης είναι θαυμαστή όπως: Ο πλέον αποτρόπαιος εγκληματίας δολοφόνος Anders Behring Breivik που εμφανίστηκε στην Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες και μάλιστα στην ειρηνικότερη χώρα της, στην Νορβηγία, δικάστηκε και καταδικάστηκε μόλις μερικούς μήνες από την σύλληψη του.

 Η δίκη του Timothy McVeigh, του τρομοκράτη της Οκλαχόμα ξεκίνησε ένα χρόνο μετά. Στην Κύπρο ο κατά συρροήν δολοφόνος, λοχαγός της Εθνικής Φρουράς, Νίκος Μεταξάς, συνελήφθη και δικάστηκε το 2019. Ο νόμος (διαφορετικός σε κάθε περίπτωση) εφαρμόστηκε. Το κοινό περί δικαίου αίσθημα ικανοποιήθηκε. Στην Ελλάδα, χρόνια κάποιοι περιμένουν την δικαίωση και στο μεταξύ η ζωή δίνει άλλες λύσεις.

Όλες οι προσπάθειες που έγιναν διαχρονικά για την αναμόρφωση της Δικαιοσύνης και μέχρι σήμερα απέτυχαν παταγωδώς κι αυτό γιατί όλες γίνονται χωρίς μελέτη και προετοιμασία και έτσι είναι βέβαιο ότι τελικά θα αποτύχουν.

Για να ζήσει αυτός ο τόπος χρειάζεται ανάπτυξη.

Όλοι ξέρουν ότι ανάπτυξη με την Δικαιοσύνη να λειτουργεί σε ρυθμούς χελώνας δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά ούτε με το σύστημα λειτουργίας του να περιφρονεί τους πολίτες, να αγνοεί συστηματικά τις δικαστικές αποφάσεις και εκδίδει νόμους που δεν είναι απλά ανεφάρμοστοι δεν μπορούν καν να διαβαστούν λόγω του μεγέθους τους. Καλή η συζήτηση στα συνέδρια για την απονομή της Δικαιοσύνης από ανθρώπους με πλούσια βιογραφικά και σπουδές οι οποίοι όμως δεν έχουν μπει σε δικαστική αίθουσα ή έχουν μπει και θέλουν να προωθήσουν τα συμφέροντα της επαγγελματικής τους τάξης.

Επιτροπές πολυπρόσωπες συγκροτούνται που δεν μπορούν να συνεδριάσουν αποτελεσματικά λόγω του αριθμού των μελών τους. Υπάρχουν και κάποιοι που διαμαρτύρονται αλλά δεν τους ακούει κανείς.

Περιμένουν απαντήσεις τα προβλήματα της Δικαιοσύνης:

 Η Ελλάδα έχει, μία από τις χειρότερες αναλογίες δικαστικών υπαλλήλων ανά δικαστή (1,5:1, το 2016 –μέσος όρος χωρών Συμβουλίου της Ευρώπης 3,9:1)ενώ τεχνολογικά βρίσκεται στον προηγούμενο αιώνα, παρά τις διακηρύξεις. Εύχομαι την ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων σε όλα τα δικαστήρια και ιδίως στη Πολιτική Δικαιοσύνη.

Η Ελλάδα έχει, από τους μεγαλύτερους αριθμούς δικαστηρίων κατά κεφαλήν στην Ε.Ε. Μερικά από τα δικαστήρια αυτά υπολειτουργούν εντελώς και υπάρχουν όπως και τα άχρηστα στρατόπεδα, για εξυπηρέτηση του πελατειακού κράτους. Η στατιστική το αποδεικνύει άμεσα.

Η Ελλάδα έχει δαπανά λιγότερα χρήματα για τη λειτουργία του δικαστικού της συστήματος (-33% οι δημόσιες δαπάνες για τη Δικαιοσύνη το διάστημα 2014-2016).

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, στην Ελλάδα χρειάζονται 1.580 ημέρες για την επίλυση μιας συγκεκριμένου τύπου δικαστικής διαφοράς για μια επιχείρηση.

Η Ελλάδα είναι η 132η από τις 190 χώρες στη λίστα «Doing Business» της Παγκόσμιας Τράπεζας ως προς την ταχύτητα της απονομής της Δικαιοσύνης (2018).

Είναι επιτακτική ανάγκη η ριζική αναμόρφωση του συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης με την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της Δικαιοσύνης προς όφελος της οικονομίας και της κοινωνίας εν γένει. Η Πολιτεία με επαχθή μέτρα και τα τεράστια παράβολα και δυσθεώρητα τέλη και μεγάλα δικονομικά εμπόδια, την μεροληπτική νομοθέτηση υπερ. του πανίσχυρου κράτους με συνεχή προνόμια υπέρ του και σε βάρος των αδυνάτων, εμποδίζει τον αδύναμο πολίτη να καταφύγει στην Δικαιοσύνη και έτσι μαζί με την μακρόχρονη καθυστέρηση απονομής της Δικαιοσύνης, την πολυνομία και την κακονομία, δεν μπορούμε να μιλάμε για την δυνατότητα του πολίτη να βρει το δίκιο του μπορούμε να μιλάμε για γενικευμένη αρνησιδικία. Οι περισσότεροι δεν ασχολούνται με τα μεγάλα ζητήματα της Δικαιοσύνης, τις μεγάλες δίκες και τις πολιτικές αντιδικίες, ασχολούνται με την αδυναμία να βρουν το δίκιο τους. Ας σκεφτούμε την επαχθέστατη θέση των εργαζομένων και συνταξιούχων στην εποχή μας.

*Πρώην υπηρεσιακός υπουργός Επικρατείας, Δικηγόρος

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr