Απονομή δικαίου: Με το γράμμα του νόμου ή με την γνώμη της κοινωνίας; Μία άλλη οπτική στην ποινή για τον Κορκονέα

Με αφορμή μία τραγική υπόθεση δολοφονίας ενός 15χρονου παιδιού από το χέρι αστυνομικού επανήλθε στο προσκήνιο ένα κρίσιμο θέμα που δημιουργεί αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις όχι μόνο στο νομικό κόσμο αλλά και στο σύνολο της κοινωνίας.

Το ζήτημα που έχει εγείρει η υπόθεση της ..απελευθερωτικής ποινής του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα είναι τελικά αν οι δικαστές με τις αποφάσεις τους πρέπει να εφαρμόζουν απαρέγκλιτα το νόμο ή αν πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους και το αίσθημα της κοινωνίας.

Ανάμεσα στις απόψεις φαίνεται να λαμβάνει σημαντική θέση και εκείνη που τονίζει ότι η Δικαιοσύνη οφείλει να πράττει με γνώμονα την τήρηση του “κράτους δικαίου”.

Η θέση αυτή πολύ απλά θεωρεί ότι ο όρος “κράτος Δικαίου” , δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εφαρμογή των νόμων. Γνώμονας θα πρέπει να είναι οι νομικοί κανόνες και τα δικαιώματα που υπερασπίζονται και όχι η κρίση της κοινωνίας που εν πολλοίς περιέχει στοιχεία ηθικής τάξεως μέσα στα περιοριστικά πλαίσια του “καλός-κακός”, “αθώο θύμα- κακός θύτης”.

Όπως λένε οι οπαδοί αυτής της θεώρησης , αν έπρεπε να σταθμίζεται και πολύ περισσότερο να λαμβάνεται υπόψη ο σφυγμός της κοινωνίας σε δικαστικές υποθέσεις , τότε ενδεχομένως θα πρέπει να θεσπιστεί μία διαδικασία ανοικτής ψηφοφορίας , μίας σφυγμομέτρησης της κοινής γνώμης ώστε να ικανοποιείται το αίσθημα περί δικαίου. Κάτι τέτοιο βέβαια θα ενεργοποιούσε άλλου τύπου διαδικασίες, με λαϊκά δικαστήρια, που έκριναν στο παρελθόν ακόμη και δια βοής την τύχη ανθρώπων.

Έτσι για να μην επιστρέψουμε σε ετυμηγορίες προϊόντα- γκάλοπ και αντίστοιχα σε δικαστές που θα “νίπτουν τας χείρας”, μάλλον θα πρέπει να παραδεχθούμε πως η Δικαιοσύνη και οι λειτουργοί της δεν οφείλουν να ακούν την γνώμη μας, οφείλουν όμως τηρώντας τη νομιμότητα να διαφυλάττουν την δημοκρατία και τα δικαιώματα κάθε πολίτη. Το δημοκρατικό πολίτευμα δίνει ανεξαρτησία στους δικαστές καθώς και την ευχέρεια να ερμηνεύουν τους νόμους κατά συνείδηση και εντός σαφών πλαισίων. Τους υποχρεώνει επίσης να υπερασπίζονται δικαιώματα , ανεξάρτητα αν τα υποκείμενα των δικαιωμάτων είναι ιδιαίτερα αντιπαθή στην κοινωνία.

Γιατί αν ο δικαστής προτιμήσει να φλερτάρει με την βούληση του κοινού και να μην εφαρμόσει το νόμο όταν ευνοεί τον πιο αποκρουστικό ένοχο του κόσμου, τότε ας αναμένουμε να πράξει το ίδιο και για τον πιο καλοσυνάτο αθώο απλώς και μόνο γιατί κάποιοι θα της φωνάζουν “Βαραβάν Βαραβάν”.

Στην περίπτωση του Κορκονέα , ενός ανθρώπου που του πήρε αρκετό καιρό να ζητήσει συγγνώμη για τον θάνατο του  Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, το δικαστήριο εφάρμοσε το νόμο. Το δικαστήριο που τον δίκασε ήταν Μικτό Ορκωτό , στο οποίο με στόχο να εκπροσωπείται η κοινωνία, μετέχουν τέσσερις ένορκοι , λαϊκοί δικαστές , που ο νομοθέτης θέλει προκειμένου να εκφράζουν την αντίληψη του Δικαίου και του Αδίκου χωρίς να είναι νομικοί. Σκοπός της παρουσίας και κυρίως της πλειοψηφίας των ενόρκων, έναντι των τριών τακτικών δικαστών, είναι να εισάγεται ο λαϊκός έλεγχος στο σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης.

Ο αστυνομικός κρίθηκε με απόλυτη προσήλωση στο νόμο, άσχετα αν η πράξη του είναι εξαιρετικά απεχθής

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr