Δημήτριος Γκαβέλας: «Ποινικό δίκαιο και πολιτική» Κύκλοι ομόκεντροι με κέντρο τον άνθρωπο-πολίτη

Εσχάτως η πολιτική διαπιστώνεται να είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή η διατήρηση της εξουσίας και η κατάκτηση αυτής έχει συνδεθεί με τη διαφθορά και την κατάχρηση εξουσίας. Γράφει ο δικηγόρος Δημήτριος Γκαβέλας* Τα κόμματα κατηγορούνται ολοένα και εντονότερα ότι αποτελούν εκφραστές της παρακμής των ιδεολογιών η κομματική λογική […]

NEWSROOM

Εσχάτως η πολιτική διαπιστώνεται να είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή η διατήρηση της εξουσίας και η κατάκτηση αυτής έχει συνδεθεί με τη διαφθορά και την κατάχρηση εξουσίας.

Γράφει ο δικηγόρος Δημήτριος Γκαβέλας*

Τα κόμματα κατηγορούνται ολοένα και εντονότερα ότι αποτελούν εκφραστές της παρακμής των ιδεολογιών η κομματική λογική έχει διεισδύσει σε όλους τους κοινωνικούς και κρατικούς θεσμούς ώστε η δημοκρατία κινδυνεύει να λειτουργεί με κομματικό χαρακτήρα.

Έχει επίσης προκληθεί, όχι πάντοτε αδικαιολόγητα, η εντύπωση ότι η δικαιοσύνη αποτελεί τμήμα η παρακολούθημα της πολιτικής εξουσίας με φαινόμενα που εντείνονται το τελευταίο χρονικό διάστημα. Οφείλουμε όλοι να εργαστούμε, προέχοντος η ίδια η δικαιοσύνη, προκειμένου να επουλωθεί η χαινουσα αυτή πληγή στο σώμα της δημοκρατίας.

Η εκτελεστική εξουσία οφείλει να προσφέρει στη δικαστική εξουσία τα μέσα (αστυνομία, φυλακές, απολαβές κλπ) ώστε η τελευταία να επιτελεί το ρόλο της σε καθεστώς προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας με σκοπό την αμερόληπτη κρίση.

Η δικαστική εξουσία πρέπει να δρα υπό το κράτος του λόγου και όχι της πολιτικής βούλησης το κύρος των δικαστικών αποφάσεων θεμελιώνεται στην αιτιολογία των αποφάσεων ως επιστέγασμα της δίκαιης δίκης.

Κομβικό σημείο επαφής της δικαστικής και της πολιτικής εξουσίας: η επιλογή της ηγεσίας.

Η κυβερνητική παντοδυναμία και το πρωθυπουργό κεντρικό σύστημα έχουν συρρικνώσει το ρόλο της βουλής και έχουν επιβάλει την κομματική διαχείριση της πλειοψηφίας.

Η επιλογή των προσώπων οφείλει να είναι διαφανής και ει δυνατόν συναινετική.

Άρθρα 62 και 86 του Συντάγματος: ο εντοπισμός και ο περιορισμός της ποινικής ευθύνης των υπουργών και των υφυπουργών και το ακαταδίωκτο της δράσης τους προϋποθέτει ωριμότητα του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος και της κοινωνίας.

Πρόταση μου: Περιορισμός του κύκλου των αδικημάτων που εντάσσονται στην προνομία τροποποίηση του αδικήματος της δωροδοκίας ώστε να εκτοπιστεί από την προνομία.

Ευθυγράμμιση της ειδικής αποσβεστικής προθεσμίας με την παραγραφή του ποινικού δικαίου θέσπιση δικαστικού δικαιοδοτικού σχηματισμού που θα απαρτίζεται από ανώτατου βαθμού ποινικούς δικαστές και δικαστές του συμβουλίου της επικράτειας που θα κρίνει αν διαπιστώνονται (επαρκείς) ενδείξεις ενοχής-στοιχεία για την άσκηση δίωξης.

Κοινός τόπος και κοινωνική συμφωνία πρέπει να καταστεί ότι οι εκτιμήσεις «μαρτύρων» αμφιβόλου αξιοπιστίας και οι κουτσομπολιακού επιπέδου διηγήσεις αποκλείονται από το πεδίο των στοιχείων-(επαρκών) ενδείξεων ενοχής. Τι μπορεί να θεωρηθεί επαρκής ένδειξη ενοχής; πραγματικά περιστατικά που τεκμηριώνονται με κάποιο τρόπο μόνον τότε θα προσεγγίσουμε την αντικειμενικοποίηση του όρου και θα επιτύχουμε την αποκατάσταση του κύρους των θεσμών. 

*Δικηγόρος -Ταμίας Ένωσης ποινικολόγων μαχόμενων δικηγόρων 

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr