Ηλίας Καραμανέας: Η Ποινική Αντιμετώπιση του Ντόπινγκ στην Ελλάδα.

Η είδηση του αποκλεισμού του Νάιτζελ Λεβάιν για τέσσερα χρόνια από όλες τις διοργανώσεις έσκασε σα βόμβα στους κύκλους αθλητών και παραγόντων του κλασικού αθλητισμού. Ο Βρετανός σπρίντερ, με παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και κατακτητής του χρυσού μεταλλίου του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στίβου στη Ζυρίχη το 2014, βρέθηκε θετικός στην απαγορευμένη από τον Παγκόσμιο Κώδικα Αντιντόπινγκ (WADA) ουσία «Κλενβουτερόλη».

Ο τετραετής αποκλεισμός του, ως πειθαρχική κύρωση, από το Βρετανικό Οργανισμό Αντιντόπινγκ (UKAD) υπογράμμισε για μια ακόμη φορά ότι στο χώρο του αθλητισμού, στον οποίο πρέπει να κυριαρχεί η ηθική και η ευγενής άμιλλα, δε χωράνε παράνομες συμπεριφορές και δη τέτοιες που να υπονομεύουν τη γνησιότητα του αποτελέσματος και το «ευ αγωνίζεσθαι».

Γράφει ο δικηγόρος Ηλίας Καραμανέας*

Η υπόθεση όμως αυτή υπενθύμισε στην Παγκόσμια Κοινότητα ότι το ντόπινγκ ως πρακτική κάθε άλλο παρά εξαλείφεται, αλλά πολύ παραπάνω με την εξέλιξη της τεχνολογίας και των επιστημών, έχει μετατραπεί σε μάστιγα, όχι μόνο για τους επαγγελματίες αθλητές, αλλά και για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, χωρίς ακόμη να λείπει η χρήση απαγορευμένων ουσιών και από ανθρώπους που αθλούνται ατομικά με στόχο να βελτιώσουν το σώμα και την απόδοσή τους. Η ρίζα του όρου ντόπινγκ (dop) ευρίσκεσαι σε γηγενείς πληθυσμούς της Αφρικής, οι οποίοι τη χρησιμοποιούσαν για να περιγράψουν τα αποστάγματα με διεγερτικές ιδιότητες που χρησιμοποιούσαν κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών τελετών τους. Ο Έλληνας νομοθέτης στο άρθρο 128Β του νόμου 2725/1999 όπως ισχύει σήμερα, ορίζει το ντόπινγκ ως χορήγηση σε αθλητή ή χρήση από αυτόν ενός απαγορευμένου μέσου, καθώς επίσης και η ύπαρξη στο σώμα του είτε απαγορευμένου μέσου, είτε των αποδείξεων της χρήσης ενός τέτοιου μέσου.

Τα εγκλήματα ντόπινγκ είναι καταρχήν αθλητικά αδικήματα. Για το λόγο αυτό, ο Παγκόσμιος Κώδικας Αντιντόπινγκ, αλλά και οι εθνικές νομοθεσίες, επιφυλάσσουν πειθαρχικές κυρώσεις στους παραβάτες. Ο Έλληνας νομοθέτης όμως επέλεξε να καταστήσει τις συμπεριφορές αυτές αξιόποινες. Την επιλογή του αυτή εξέφρασε στο άρθρο 128Θ του νόμου 2725/1999. Κατά βάση οι απειλούμενες ποινές για τη χορήγηση και τη χρήση απαγορευμένων ουσιών και μεθόδων έχουν πλημμεληματικό χαρακτήρα.

Ωστόσο από τον νόμο δεν λείπουν και οι επιβαρυντικές περιστάσεις, όπως η χορήγηση σε ανήλικο, η κατ’ επάγγελμα τέλεση ή η με σκοπό οφέλους τέλεση. Η ελληνική νομοθεσία βρίσκεται μεταξύ των αυστηρότερων παγκοσμίως, κάτι που δικαιολογείται από την αναποτελεσματικότητα των πειθαρχικών κυρώσεων να λειτουργήσουν αποτρεπτικά και προς παραδειγματισμό, αλλά και με τη σκέψη του νομοθέτη ότι η χώρα που γέννησε τον αθλητισμό, δε μπορεί να αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης της σημασίας του.

Η ποινική αντιμετώπιση του ντόπινγκ καταδεικνύει τη σοβαρότητα με την οποία αντιλαμβάνεται το πρόβλημα μεταξύ άλλων και ο Έλληνας νομοθέτης. Το γεγονός εξάλλου ότι πολλές από τις απαγορευμένες ουσίες ντόπινγκ υπάγονται και στις ναρκωτικές ουσίες, επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα που έχει η αντιμετώπιση του ζητήματος από τη ρίζα του. Σε μια χώρα όπου ο αθλητισμός αποτελεί ιστορική καταβολή και στοιχείο πολιτισμού, συμπεριφορές που υποδαυλίζουν τη σημασία του πρέπει να τιμωρούνται αποτελεσματικά.

*Δικηγόρος Παρά Πρωτοδίκαις, Μεταπτυχιακές σπουδές στο Ποινικό Δίκαιο – Ποινική Δικονομία του ΕΚΠΑ

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr