Κωνσταντίνος Γώγος: Το δικαίωμα παράστασης του Ασκούμενου Δικηγόρου
Κάθε δικηγόρος προκειμένου να αποκτήσει την Δικηγορική Ιδιότητα και μετά τη λήψη του πτυχίου του είναι υποχρεωμένος να υποστεί την διαδικασία της άσκησης. Η υποχρέωση συνάγεται από τον ίδιο τον Κώδικα περί δικηγόρων καθώς προκειμένου κάποιος να ορκιστεί ως δικηγόρος απαιτείται να έχει ολοκληρώσει την άσκησή του.
Γράφει ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Χ. Γώγος
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 1 του Κώδικα περί Δικηγόρων, το χρονικό διάστημα της άσκησης δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο καθώς διαρκεί δεκαοχτώ (18) μήνες.
Μεγάλη συζήτηση βέβαια κατά πόσο αυτό εφαρμόζεται στην πράξη καθώς η ημερομηνία ολοκλήρωσης του 18μηνου δε συμπίπτει υποχρεωτικά με την ημερομηνία διενέργειας εξετάσεων. Αν υπολογίσει κανείς και το χρόνο έκδοσης των αποτελεσμάτων ο ασκούμενος καταλήγει να κάνει δύο χρόνια άσκηση.
Κρίσιμο ωστόσο είναι ποια ακριβώς η ιδιότητα του ασκουμένου καθώς ναι μεν δεν είναι Δικηγόρος αλλά εργάζεται πρακτικά στο ίδιο ακριβώς αντικείμενο. Και όσο και αν «ακουσθεί» περίεργο στα αυτιά συναδέλφων μου ο ασκούμενος Δικηγόρος δεν είναι υπάλληλος, αλλά ελεύθερος επαγγελματίας.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ανεξάρτητη αρχή δημοσίων εσόδων ο ασκούμενος δικηγόρος έχει δικό του ΚΑΔ, τον κωδικό 69.10.19.01. Για την εφορία επομένως, μπορεί να ανοίξει δικό του γραφείο με δική του επαγγελματική έδρα αρκεί να έχει εγγραφεί στο ασφαλιστικό του φορέα να φέρει μισθωτήριο ακινήτου και με αυτό τον τρόπο κάνει έναρξη εργασιών.
Από εκεί και πέρα ο ίδιος ο κώδικας περί δικηγόρων προβλέπει στο άρθρο 12 τα εξής:
- Ο ασκούμενος δικηγόρος έχει τη δυνατότητα να παρίσταται στα Πταισματοδικεία, στις προανακριτικές αρχές, στα Ειρηνοδικεία κατά τη συζήτηση υποθέσεων μικροδιαφορών, στη λήψη ένορκων βεβαιώσεων, καθώς και ενώπιον οποιασδήποτε διοικητικής αρχής.
- Ο ασκούμενος δικηγόρος μπορεί να συμπαρίσταται και να συνυπογράφει τις προτάσεις, σημειώματα και υπομνήματα με τον δικηγόρο, στον οποίο ασκείται, σε όλα τα δικαστήρια του πρώτου και δεύτερου βαθμού.
Ο Κώδικας περί Δικηγόρων επομένως, με τον πιο σαφή τρόπο διακρίνει ανάμεσα στα Δικαστήρια που μπορεί να παρασταθεί ο ασκούμενος Δικηγόρος αυτοτελώς (μόνος του) και στα Δικαστήρια στα οποία επιτρέπεται η συμπαράστασή του με άλλο Δικηγόρο.
Και ενώ η εφορία (το δημόσιο δηλαδή) και ο ίδιος νόμος (Κώδικας περί Δικηγόρων) επιτρέπει στον ασκούμενο Δικηγόρο να ασκεί το επάγγελμά του και να παρίσταται στα Δικαστήρια, αυτό δεν είναι δυνατό καθώς το μηχανογραφικό σύστημα των εκάστοτε Δικηγορικών Συλλόγων και το σημερινό portal.olomeleia.gr δεν του επιτρέπουν να εκδώσει γραμμάτιο προείσπραξης. Και από τη στιγμή που το γραμμάτιο προείσπραξης είναι τυπικό στοιχείο για τη νόμιμη παράσταση στην πραγματικότητα δεν επιτρέπουν στον ασκούμενο Δικηγόρο να δικάσει όπως προβλέπει ο νόμος.
Στη καθημερινότητα έχουμε δει ενώπιον των Πταισματοδικείων της Αθήνας το εξής παράδοξο φαινόμενο: να δικάζουν ασκούμενοι Δικηγόροι με εξουσιοδότηση του Δικηγόρου στον οποίο διενεργούν την άσκησή τους, με γραμμάτιο του τελευταίου.
Ωστόσο, αυτό είναι εντελώς εσφαλμένο καταρχήν γιατί ο Κώδικας περί Δικηγόρων ομιλεί για αυτοτελή παράσταση του ασκούμενου Δικηγόρου. Αφετέρου, η ανωτέρω πρακτική συνιστά φορολογική παράβαση καθώς άλλος δικάζει και άλλος φορολογείται.
Εν κατακλείδι, η άποψη του συντάκτη είναι ότι αφού ο Κώδικας περί Δικηγόρων προβλέπει αυτοτελή άσκηση και αφού η εφορία έχει αναγάγει τον ασκούμενο Δικηγόρο σε ελεύθερο επαγγελματία δίνοντάς του συγκεκριμένο ΚΑΔ θα πρέπει και ο εκάστοτε δικηγορικός σύλλογος να διορθώσει το μηχανογραφικό του σύστημα να δώσει την άδεια στον ασκούμενο να παρασταθεί με δικό του γραμμάτιο προείσπραξης.
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
