Κωνσταντίνος Χ. Γώγος: Όταν το τεκμήριο αθωότητας πάει… περίπατο

Γίναμε μάρτυρες μίας πρωτοφανούς για τα ποινικά χρονικά διαδικασίας κύριας ανακρίσεως με σύλληψη γνωστού για τις τηλεοπτικές τους παρουσίες ενεχυροδανειστή, ο οποίος εν μία νυκτί (κυριολεκτικά) κρίθηκε προσωρινά κρατούμενος και εν συνεχεία αφέθηκε ελεύθερος.

Είναι κρίσιμο επομένως να αναζητήσει κανείς τα αίτια των σφαλμάτων στην ποινική δικογραφία τα οποία οδήγησαν τη δικανική πεποίθηση σε εντελώς αντίθετα αποτελέσματα εντός 24ώρου.

Γράφει ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Χ. Γώγος

Πρώτον, είχαμε πρωτοφανή παρέμβαση του ίδιου του Πρωθυπουργού της χώρας, ο οποίος και προέβη σε δηλώσεις κατά του επιχειρηματία πριν καν ασκηθεί ποινική δίωξη εις βάρος του. Τίθεται επομένως άμεσα το ερώτημα κατά πόσο οι δηλώσεις πολιτικών παραγόντων θα μπορούσαν να επηρεάσουν το κύρος μίας ποινικής διαδικασίας πόσο δε μάλλον όταν αυτές γίνονται από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Η σωρεία σφαλμάτων στη συγκεκριμένη δικογραφία οδηγεί εύλογα τον αναγνώστη στη σκέψη του κατά πόσο τέτοιου είδους δηλώσεις θα μπορούσαν να επηρεάσουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα αλλά κυρίως τη δικανική πεποίθηση.

Δεύτερον, γίναμε μάρτυρες ενός βαρύγδουπου δελτίου τύπου της αστυνομίας. Είναι αντιληπτό πως αστυνομικές αρχές πασχίζουν καθημερινά προκειμένου να προλάβουν την τέλεση αδικημάτων. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως η κάθε αστυνομική Υπηρεσία είναι αυτόνομη ή δεν οφείλει να συνεργάζεται στενά με άλλες Υπηρεσίες του Δημοσίου για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Απορίας άξιο είναι μέχρι και σήμερα γιατί δεν έγινε έστω ένα τηλεφώνημα στην αρμόδια Υπηρεσία (Τελωνειακή Αρχή) προκειμένου να ενημερωθούν για το νομικό πλαίσιο εξαγωγής χρυσού. Για ποιο λόγο οι αστυνομικές Αρχές δεν συνεργάστηκαν με τις τελωνειακές για τη σύνταξη της απαιτούμενης από το νόμο τελωνειακής έκθεσης;

Τρίτον, η άσκηση της ποινικής δίωξης είναι υποχρέωση αποκλειστικά και μόνον του Εισαγγελέα. Οι αστυνομικές Αρχές ουδεμία υποχρέωση έχουν να αναφέρουν με τη διαβίβαση της δικογραφίας το συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο που πλαισιώνει τις πράξεις των προσαχθέντος. Υποχρέωση για την υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στον ορθό νομικό κανόνα έχει αποκλειστικά και μόνο ο Εισαγγελέας. Επομένως, η άσκηση της ποινικής δίωξης για το αδίκημα της λαθρεμπορίας ορθώς και ασκήθηκε από τις στιγμή που υπήρχαν υπόνοιες τέλεσής του. Γιατί παραλήφθηκε το αδίκημα της τυχόν τέλεσης φοροδιαφυγής; Δεν υπήρχαν άλλωστε υπόνοιας για το τελευταίο;

Τέταρτον, είναι τιμή του δικαστικού σώματος η διόρθωση της εσφαλμένης δικανικής πεποίθησης άμεσα και αυτεπάγγελτα. Ορθώς έγινε δηλαδή άρση της διατάξεως της προσωρινής κράτησης. Τίθεται όμως το ζήτημα γιατί η διερεύνηση της υπόθεσης δεν έγινε πριν την απολογία των κατηγορουμένων όταν μάλιστα όλος ο νομικός κόσμος κατά το Σαββατοκύριακο μιλούσε για την ανυπαρξία τελωνειακής έκθεσης εντός της δικογραφίας που να επιβεβαιώνει τον κακουργηματικό χαρακτήρα των πράξεων.

Εν κατακλείδι, θα πρέπει σύσσωμος ο νομικός κόσμος τόσο σε επίπεδο δικαστών όσο και σε επίπεδο συνηγόρων να επαναπροσδιορίσει τη στάση του απέναντι σε αδικήματα που λαμβάνουν δημοσιότητα, η δε πολιτική εξουσία θα πρέπει να μείνει εντελώς εκτός από την όποια δικονομική διαδικασία αφήνοντας ελεύθερη και ανεπηρέαστη της Δικαιοσύνη.

*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος”.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr