Λίλα Ραγκούση: Τελικά οι κρατούμενοι είναι άνθρωποι;
Με μεγάλο προβληματισμό και ίσως με θλίψη παρακολουθώ τον νέο κύκλο συζητήσεων, αν θεωρήσουμε ότι έκλεισε ποτέ, για τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και την Ποινική Δικονομία και τις επικείμενες αλλαγές που έχουν εξαγγελθεί και μάλιστα ως προεκλογικές δεσμεύσεις λίγες μόλις μέρες μετά την εφαρμογή τους. Γράφει η δικηγόρος Λίλα Ραγκούση Μετά από δεκαετίες ολόκληρες […]
Με μεγάλο προβληματισμό και ίσως με θλίψη παρακολουθώ τον νέο κύκλο συζητήσεων, αν θεωρήσουμε ότι έκλεισε ποτέ, για τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και την Ποινική Δικονομία και τις επικείμενες αλλαγές που έχουν εξαγγελθεί και μάλιστα ως προεκλογικές δεσμεύσεις λίγες μόλις μέρες μετά την εφαρμογή τους.
Γράφει η δικηγόρος Λίλα Ραγκούση
Μετά από δεκαετίες ολόκληρες που τα δεδομένα άλλαζαν με ταχύτατους ρυθμούς και τα Ευρωπαϊκά συστήματα εναρμονίζονταν με την εποχή, το δικαιικό μας σύστημα απλά προσέφερε μικροαλλαγές με διορθώσεις σε διατάξεις και Νόμους γραμμένους ενίοτε με προχειρότητα.
Φτάσαμε έτσι στο 2019 να έχουμε επιτέλους ένα κείμενο σύγχρονο, που αντιμετωπίζει το ποινικό αδίκημα με ρεαλιστικά δεδομένα και με αλλαγές που χρόνια τώρα παρακαλούσαμε στα ακροατήρια να ερμηνεύονται οι ισχύουσες διατάξεις, όπως η περίφημη διάταξη για τα ελαφρυντικά. Θεωρώ ότι πλέον, ευτυχώς, η ερμηνεία του αδικήματος εξορθολογίζεται και αντίστοιχα επιτυγχάνουμε εξορθολογισμό της ποινικής μεταχείρισης του δράστη.
Συχνά, εμάς τους δικηγόρους που ασχολούμαστε με το ποινικό μας κατηγορούν για ταύτιση με τον πελάτη και αδυναμία αντικειμενικής κρίσης ως προς την αυστηρότητα που θα έπρεπε να δικάζεται και να καταδικάζεται ο δράστης. Ίσως εμείς όμως να αντιλαμβανόμαστε ότι ο κατηγορούμενος είναι ένας άνθρωπος που είναι μέλος του κοινωνικού μας συνόλου και μετά την έκτιση της ποινής του θα επιστρέψει σε αυτό το κοινωνικό σύνολο, δεδομένου του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας μας.
Από αρχές του έτους οι Φυλακές «έβραζαν» από αγωνία για την ψήφιση του νόμου και μοιραία μετά το Πάσχα πληθώρα δικαστηρίων ανέβαλαν ενόψει των ευνοϊκότερων διατάξεων με απόλυτη συμφωνία και των Δικαστών στα αιτήματά μας, οι οποίοι, προς τιμήν τους, δέχονταν το αυτονόητο, το δικαίωμα του κατηγορούμενου για μια ευνοϊκότερη κρίση.
Και ξαφνικά, ωσάν αποφράδα ημέρα, η νέα κυβέρνηση κάτω από την πίεση των εξαγγελιών της ότι η ποινική μεταχείριση του νέου κώδικα είναι πολύ «χαλαρή», δήλωσε αναστολή της εφαρμογής των κωδίκων, πράγμα αδύνατον εκ του Συντάγματος αλλά εξαιρετικά ευχάριστο στα προσκείμενα ώτα και δημιούργησε ένα καθεστώς ασάφειας και ανασφάλειας.
Το δικαστικό έτος ξεκινά σε λιγότερο από 2 μήνες και ουδείς γνωρίζει το νομικό καθεστώς που θα κληθούμε να εφαρμόσουμε, τόσο εμείς όσο και οι Δικαστές. Άραγε θα επικρατήσει η λογική που επιβάλλει την εφαρμογή του ευνοϊκότερου νόμου ασχέτως τροποποιήσεων ή θα βρεθεί τελικά όπως ακούσαμε το «παραθυράκι» εκείνο που θα μας γυρίσει έτη πίσω σε οπισθοδρομικές εποχές με επικίνδυνες λογικές.
Και αν βρεθεί, πώς θα εφαρμοστεί κόντρα στις βασικές αρχές που διέπουν το Σύνταγμα και κυρίως πώς θα αντιμετωπιστεί η διάκριση που θα υπάρξει μεταξύ των ήδη κατηγορουμένων και των μελλοντικών κατηγορουμένων. Εξαιρετικά αχαρτογράφητα νερά με ακροβασίες που αντιβαίνουν σε κάθε σύννομη λειτουργία ευνομούμενου κράτους.
Παράλληλα, εξαγγέλθηκε μεταφορά των Φυλακών Κορυδαλλού όπου κρατούνται οι προσωρινά κρατούμενοι που αναμένουν την εκδίκαση της υπόθεσής τους και η δημιουργία Φυλακών τύπου Γ’ με αβέβαιο σωφρονιστικό καθεστώς και αμφίβολη ισορροπία μεταξύ ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Και κάπου εδώ τίθεται το εύλογο ερώτημα, η ανθρώπινη αξία του κάθε κρατούμενου έχει καμία σημασία ή αποτελούν τελικά ανθρώπινα φαντάσματα που θα παραμείνουν καταδικασμένα στο περιθώριο, θύματα πολιτικών τεχνασμάτων όπως συμβαίνει χρόνια τώρα. Ο καιρός γαρ εγγύς…
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr