Οι προαγωγές δικαστών στον κυκλώνα των πολιτικών παρεμβάσεων στην Δικαιοσύνη

Πληθαίνουν –και μάλιστα δημόσια πλέον- οι φωνές για τις πολιτικές παρεμβάσεις στο χώρο της Δικαιοσύνης, ενώ την ίδια στιγμή έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την ανάδειξη των δικαστών που θα καταλάβουν ισόβια τις ανώτατες θέσεις στην πυραμίδα τόσο του Συμβουλίου της Επικρατείας όσο και του Άρειου Πάγου.

Δύο σημαίνοντα πρόσωπα, ανήμερα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη προστάτη των δικαστών και εισαγγελέων, δημόσια μέσα από το χώρο της Παλαιάς Βουλής και παρουσία του υπουργού Δικαιοσύνης, έκαναν σαφή και απροκάλυπτη αναφορά-καταγγελία για παρεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας στην Δικαιοσύνη.

Γράφει ο Παναγιώτης Τσιμπούκης

Οι καταγγέλλοντες δεν είναι άλλοι από τον Δήμαρχο Αθηναίων και επίκουρο καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργο Καμίνη και τον πρόεδρο της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας και πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρη  Βερβεσό.

Είναι τουλάχιστον εφιαλτικό δια στόματος ανθρώπων που υπηρετούν την Ανωτάτη Παιδεία, τη νομική επιστήμη, την δικηγορία σε πανελλαδική έκταση και  που παράλληλα κατέχουν θέση δημοτικού άρχοντα της Αθήνας, να μιλούν για παρεμβάσεις πολιτικών στην Θέμιδα. Δηλαδή, πολιτικές παρεμβάσεις σκοπιμότητας στο τελευταίο καταφύγιο του πολίτη, όπως το λέει ο Ελληνικός λαός.

Απροσδιόριστη “οσμή”

Αναγκαίο είναι να γυρίσει η μνήμη την ημέρα εορτασμού του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη και ενδεικτικά να ξεσκονιστούν μερικές από τις προτάσεις εκείνες που ελέχθησαν από τα στόματα των  κ.κ. Καμίνη και Βερβεσό, που αφενός αναδύουν μια, εκ πρώτης, απροσδιόριστη οσμή και αφετέρου επί το πλείστων, πέρασαν αδιάφορες, καθώς πιθανά κάποιοι να είναι ηθισμένοι στους ήχους αυτούς ή δεν αποκλείεται κάποτε να συμμετείχαν ή ακόμη να συμμετέχουν και τώρα στο παιχνίδι των ηχοχρωμάτων.

 Είναι γνωστό τοις πάσι ότι από την μεταπολίτευση και μετά ξεκίνησε μια άκομψη και αρνητική εμπλοκή των σχέσεων της πολιτικής και της δικαστικής εξουσίας, η οποία με την πάροδο των ετών γινόταν ολοένα και ποίο στενή.

Γνωστά και άγνωστα ονόματα δικαστών και εισαγγελέων την περίοδο των προαγωγών έλιωναν τα παπούτσια τους στους προθαλάμους των υπουργικών γραφείων και ειδικά του υπουργείου Δικαιοσύνης, δίνοντας γη και ύδωρ για μια προαγωγή.

Σχέση αίματος μέσα από συγκοινωνούντα δοχεία

Η σχέση  όμως των δυο αυτών εξουσιών προχώρησε τις τελευταίες δεκαετίες και εξελίχθηκε σε μια σχέση αίματος μέσα από συγκοινωνούντα δοχεία. Σχέση  που έδωσε την δυνατότητα σε  δικαστές  να μην δεν δίσταζαν πλέον να βροντοφωνάζουν σε ποίο κόμμα ανήκουν ή ακόμα να παραιτούνται για να αναλάβουν καθήκοντα στο πλευρό του Πρωθυπουργού ή υπουργού ή ακόμα για να καταλάβουν υπουργικό θώκο ή ακόμη ως επιβράβευση του έργου που επιτέλεσαν κατά την θητεία τους να τοποθετούνται  στο Μαξίμου.

Το κακό δεν σταματά εκεί. Την τελευταία δεκαετία έγινε ένα ακόμη βήμα, που δεν τιμά ούτε τις πολιτικές ούτε τις δικαστικές ηγεσίες και τους ανθρώπους που τις υπηρετούν, καθώς η Δικαιοσύνη έγινε πλέον απροκάλυπτα τηλεκατευθυνόμενη. Λένε, ότι ένα αόρατο τηλεκοντρόλ από την Λ. Μεσογείων δίνει εντολές προς δικαστές. Δεν θέλει κανείς να  πιστέψει  ότι άνθρωποι που υπηρέτησαν την Δικαιοσύνη, αλλά άλλαξαν πολιτικά στρατόπεδα  για μια καρέκλα, επιχειρούν να χειραγωγήσουν τώρα την Θέμιδα για πολιτικές σκοπιμότητες. Είναι κάτι σαν την μάνα που ενώ θηλάζει το μωρό της, την ίδια στιγμή το πνίγει με τα ίδια της τα χέρια, για να καρπωθεί  εκείνη κάτι.

Δεν είναι τυχαίο το ότι υπάρχουν δικαστές που μόλις βγαίνοντας από την διάσκεψη μιας σοβαρής υπόθεσης που έχει κοινωνικό ή οικονομικό αντίχτυπο, ενημερώνουν αμέσως τηλεφωνικά για το αποτέλεσμα τον ενδιαφερόμενο υπουργό, κ.λπ. Ας σκεφθεί κανείς τι έχει να γίνει αν υπάρξει άρση του τηλεφωνικού απορρήτου….

Ο δικαστής δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει πολιτική ταυτότητα ή να κρατάει πολιτική σημαία. Ο δικαστής εκφράζεται πολιτικά μόνο μπροστά  στο παραβάν, ένα βήμα πριν την κάλπη των βουλευτικών και ευρωκοινοβουλευτικών εκλογών.

Σχετικά πρόσφατα ο Μιχάλης Καλογήρου αναλάβατε τα ηνία του υπουργείου Δικαιοσύνης, μετά την αποπομπή του Σταύρου Κοντονή.

Τήρησε την πεπατημένη των προκατόχων του

Ο απόηχος στα πρώτα του βήματα για την προσπάθεια επίλυσης των  απλών ζητημάτων που απασχολούν την Δικαιοσύνη (δικαστές, δικηγόρους, κ.λπ.) είναι θετικός. Όταν όμως κλήθηκε να δώσει λύσεις στα σοβαρά ζητήματα, όπως είναι ο νόμος Παρασκευόπουλου για τις ευνοϊκές αποφυλακίσεις, τήρησε την πεπατημένη των προκατόχων του με μικρές βελτιώσεις που υποδειχθήκαν από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου, όπως η ίδια αποκάλυψε.

Αλλά πολύ σύντομα ο κ. Καλογήρου προσέρχεται   για πολυεπίπεδες εξετάσεις, που θα καταδείξουν πολλά τόσο στον απλό πολίτη όσο και στο νομικό κόσμο γενικότερα όπως θα καταδείξουν και εάν όσα λέγονται και ακούγονται έχουν βάση ή όχι…..

Οι εξετάσεις δεν είναι άλλες από τις επικείμενες προαγωγές στα δυο Ανώτατα Δικαστήρια της χωράς.

Η μάλλον άχαρη διαδικασία για τους υποψηφίους δικαστές «παρέλασης» από τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής (που αποτελεί στην ουσία μια τυπική διαδικασία για τα μάτια του κόσμου), ολοκληρώθηκε χθες, 9 Οκτωβρίου 2018, τόσο για το Συμβούλιο της Επικρατείας όσο και για τον Άρειο Πάγο.

Έτσι, έφτασε η μεγάλη στιγμή της ανάδειξης των δικαστών που θα καλύψουν τις κενές θέσεις στα δυο αυτά δικαστήρια.

Από την επιλογή των προσώπων που θα γίνει για την κάλυψη των θέσεων, τόσο του προέδρου και των αντιπροέδρων του ΣτΕ όσο και των αντιπροέδρων του ΑΠ, θα  καταδειχθεί εάν είναι πρόταση-επιλογή του ίδιου του υπουργού Δικαιοσύνης όχι.

 Όπως επίσης εκ του αποτελέσματος θα καταδειχθεί εάν προηγήθηκε ένα εσωτερικό παζάρι μεταξύ της υποπυραμίδας της Λεωφόρου Μεσογείων,  της νομικής υπηρεσίας του Μαξίμου και του υπουργού Δικαιοσύνης, προκειμένου οι μεν να προαγάγουν κάποιους και οι δε άλλους.

Με γνώμονα την αναβάθμιση του κύρους της Δικαιοσύνης

 Πάντως, είναι προσωπικό θέμα  του υπουργού Δικαιοσύνης  εάν θέλει και μπορεί από πολιτικής σκοπιάς να κάνει τομές στο χώρο της Δικαιοσύνης, να λειτουργήσει  με διαφάνεια και έξω από τα κομματικά κριτήρια και καλούπια με γνώμονα μόνο την αναβάθμιση του κύρους της Δικαιοσύνης (αλλά και του ίδιου), αφήνοντας το όνομά του ως παρακαταθήκη για τους διαδόχους τους ή εάν θέλει να είναι ένας από τους πολλούς που πέρασαν από την καρέκλα του υπουργείου Δικαιοσύνης, απλώς επειδή τους τοποθέτησε εκεί ο Πρωθυπουργός.

Από την καρέκλα του υπουργού Δικαιοσύνης πέρασαν προσωπικότητες που ανέτρεψαν και εκσυγχρόνισαν τόσο το Δίκαιο και την Δικαιοσύνη όσο και την ίδια την κοινωνία, όπως είναι αυτή του αείμνηστου Γεωργίου- Αλεξάδρου Μαγκάκη. Πέρασαν όμως και υπουργοί που κανείς δεν τους θυμάται…

Η επιλογή είναι καθαρά του Μιχάλη Καλογήρου: Στο δρόμο που χάραξε ο Μαγκάκης ή πρόσωπο πίσω από ένα λευκό πανί σε μια δημόσια παράσταση.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr