Παρέμβαση του αντιπροέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων για τους νέους κώδικες
Η αναπότρεπτη πλέον εφαρμογή του νέου Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας θα δημιουργήσει νέα δεδομένα όχι μόνον στη νομική επιστήμη, αλλά και στην κοινωνία. Η προσέγγιση της γενικής και ειδικής πρόληψης της τιμωρίας , που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ανατρέπεται ριζικά και θα έχει οφθαλμοφανείς και για τον μη ειδικό συνέπειες. Με όλα όσα […]
Η αναπότρεπτη πλέον εφαρμογή του νέου Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας θα δημιουργήσει νέα δεδομένα όχι μόνον στη νομική επιστήμη, αλλά και στην κοινωνία. Η προσέγγιση της γενικής και ειδικής πρόληψης της τιμωρίας , που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ανατρέπεται ριζικά και θα έχει οφθαλμοφανείς και για τον μη ειδικό συνέπειες.
Με όλα όσα συνέβησαν και όλα όσα συζητήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες εξακολουθώ να έχω αναπάντητα ερωτήματα για την δικαιοπολιτική κατεύθυνση του νομοθέτη και το ποιος είναι εν προκειμένω ο «σκοπός του κανόνα δικαίου» , που μαθαίναμε στο πανεπιστήμιο.
Γράφει ο
Παναγιώτης Λυμπερόπουλος*
Από την αρχή του διαλόγου για τους Κώδικες υποστήριζα τον εκσυγχρονισμό τους και την αναγκαιότητα της σύνταξης μελέτης αξιολόγησης των καταργούμενων κωδίκων και μελέτης σκοπιμότητας των νέων ρυθμίσεων, καθώς και ότι σε ένα πολύπλοκο νομικό σύστημα πρώτα επιφέρεις (συστηματικά και όχι αποσπασματικά) τις περιφερειακές αλλαγές και μετά τις κεντρικές (και αυτές στο βαθμό που χρειάζονται).
Ακόμα και όταν η βούληση του νομοθέτη κατέστησε τυπικό νόμο τη βούληση των νομοπαρασκευαστικών επιτροπών, υποστήριξα ότι πρέπει να ανασταλεί η ισχύς των Κωδίκων. Για τη θέση αυτή (της ύστατης στιγμής) προέβαλα τα επιχειρήματα:
α) Ότι οι Κώδικες κατατέθηκαν στην Βουλή και οδηγήθηκαν σε εσπευσμένη ψήφιση από την Ολομέλεια του Κοινοβουλίου , χωρίς την απαραίτητη τοποθέτηση των επιστημονικών φορέων επί των τελικών διατάξεων , των εισηγητικών εκθέσεων και των μεταβατικών ρυθμίσεων,
β) Ότι υπήρχε ανάγκη επανελέγχου των διατάξεων προκειμένου να αξιολογηθούν και άλλα θέματα δικαιοπολιτικής κατεύθυνσης (πχ πλαίσιο ποινής στην ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, κατάργηση μετατροπής της ποινής, μείωση χρόνων παραγραφής) , όπως αποδείχθηκε με το θέμα που ανέκυψε για το αδίκημα του βιασμού, το οποίο διορθώθηκε κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής (με αμφισβητούμενη τυπικά διαδικασία) αλλά και με την πρόσφατη ΠΝΠ
γ) Ότι η GRECO σύμφωνα με την από 24/6/2019 απόφαση της πρόκειται να διερευνήσει επειγόντως τις επιπτώσεις των νέων ρυθμίσεων του ΠΚ στις εκκρεμείς υποθέσεις διαφθοράς (https://www.coe.int/…/anti-corruption-body-greco-will-carry…)
δ) Ότι η έναρξη ισχύος διατάξεων ουσιαστικού δικαίου χωρίς την προηγούμενη λήψη υποστηρικτικών μέσων καθιστά ανεφάρμοστες διατάξεις (πχ τιμώρηση αδικημάτων με ποινή την κοινωφελή εργασία)
ε) Ότι προκαλείται πλήθος οργανωτικών προβλημάτων με τις νέες δικονομικές διατάξεις που απαιτούν παράλληλες ενέργειες ,όπως πχ η κατάργηση του Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων , χωρίς την προηγούμενη ίδρυση νέων Τριμελών Εφετείων Κακουργημάτων με την τροποποίηση του Κανονισμού των Εφετείων και έγκριση του από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Αυτές οι θέσεις τέθηκαν από την πλευρά μου με κάθε ευκαιρία της συμμετοχής μου στο δημόσιο διάλογο (του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων συμπεριλαμβανομένου , όπου η πλειοψηφία δεν αποδέχθηκε ότι ήταν ο κατάλληλος χρόνος να συζητηθεί κάτι τέτοιο).
Είναι απαραίτητο ως νομικοί επιστήμονες, ως πολίτες ως οργανωμένη κοινωνία να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε ανάγκη ένα σωφρονιστικό σύστημα που να λειτουργεί αποτελεσματικά και να αφορά αυτή η αποτελεσματικότητα από τους οργανωμένους πορτοφολάδες του μετρό μέχρι τους τρομοκράτες, από το εξαθλιωμένο βαποράκι μέχρι το μεγαλοδιακινητή ναρκωτικών και από τον απατεώνα της διπλανής πόρτας μέχρι τον διεφθαρμένο πολιτικό και τον εκμαυλιστή του .
Πρέπει επιτέλους να είμαστε ειλικρινείς σε αυτή τη Χώρα και να μην κλείνουμε πονηρά το μάτι στο εύκολο δικαίωμα και στην εφήμερη σκοπιμότητα και να κάνουμε σαν να μην μας αφορά η οφειλόμενη υποχρέωση. Αν στο παρελθόν αυτή η συμπεριφορά είχε το ελαφρυντικό της άγνοιας, της απλουστευμένης ανθρωπιστικής προσέγγισης του θύτη, ή της στενής αντίληψης του ατομικού συμφέροντος, σήμερα το έχει απωλέσει. Όσο και αν ο νέος Ποινικός Κώδικας προσπαθεί για το αντίθετο.
*Εφέτης , Ά Αντιπρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων
*To άρθρο δημοσιεύθηκε στο dikastis.blogspot.com
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr