Σ. Γεωργόπουλος: Η άνιση και αντιφατική αντιμετώπιση του επανακαθορισμού συνολικής ποινής

1.- Είναι σαφές ότι δυνάμει του άρθρου 94 του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4619/2019: «… Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μια από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το ένα δεύτερο κάθε συντρέχουσας ποινής, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι έτη, όταν η βαρύτερη […]

NEWSROOM

1.- Είναι σαφές ότι δυνάμει του άρθρου 94 του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4619/2019: «… Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μια από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το ένα δεύτερο κάθε συντρέχουσας ποινής, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι έτη, όταν η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη και τα οκτώ όταν είναι φυλάκιση».

2.- Με την τροποποίηση του α.94 Π.Κ. θεσπίστηκαν τα 20 έτη -ως ανώτατη εκτιτέα ποινή καθείρξεως- αντί των 25 ετών και δημιουργήθηκε εύλογα –σε εκείνους που εκτίουν ποινή 25 ετών- η προσδοκία επανακαθορισμού της ποινής σε 20 έτη.

Ενόψει όμως του ότι οι προς εκτέλεση αποφάσεις είναι ποικίλες  (Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων, Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, Μικτού Ορκωτού Εφετείου, Πενταμελούς Εφετείου) και σύνθετες (αμετάκλητες, μη αμετάκλητες με δυνατότητα αναίρεσης, ουσίας, συγχωνευτικές),  η αντιμετώπιση του ζητήματος προσομοιάζει το δικαιικό μας σύστημα με Πύργο της Βαβέλ.

Γράφει ο δικηγόρος

Σταύρος Γεωργόπουλος

3.-Υπεβλήθησαν (προς τον Εισαγγελέα του εκδούντος την απόφαση δικαστηρίου) αιτήσεις επανακαθορισμού της εκτιτέας ποινής κατ’ άρθρο 562 Κ.Π.Δ. ως αντιρρήσεις του καταδικασθέντος σε σχέση με τη διάρκεια της ποινής. Αντιφατικά Νομολογιακά δεδομένα:

-παραπομπή της αίτησης στο δικαστήριο που εξέδωσε την προς εκτέλεση απόφαση (αν είναι συγχωνευτική πλειόνων αποφάσεων στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων).

-απόρριψη αίτησης ως απαράδεκτης με την αιτιολογία ότι στο 562 Κ.Π.Δ. υπάγονται αντιρρήσεις που αφορούν στον εσφαλμένο προσδιορισμό του χρόνου λήξεως της ποινής.

-απόρριψη της αίτησης λόγω του ότι η εκτελεστή απόφαση, της οποίας ζητείται ο επανακαθορισμός είναι αμετάκλητη και ως εκ τούτου δεν μπορεί να εφαρμοστεί κατ’ άρθρο 2 Π.Κ. η ευμενέστερη ποινική διάταξη.

4.-Επί απορριπτικών εισαγγελικών διατάξεων και προσφυγής στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο του τόπου κρατήσεως συνέβη το εξής -ελληνικά μοναδικό- σε δύο απολύτως όμοιες-ταυτόσημες περιπτώσεις:

– το Τριμελές Πλημμελειοδικείο του τόπου κράτησης της Παρασκευής έκανε δεκτή την αίτηση ενώ

-το Τριμελές Πλημμελειοδικείο του ιδίου τόπου κρατήσεως που συνεδρίασε την Δευτέρα, απέρριψε την αίτηση (!!) ως μη νόμιμη χωρίς περαιτέρω επεξηγήσεις.

5.- Επί εισαγγελικών διατάξεων που παρέπεμψαν στο δικαστήριο που είχε επιβάλλει την εκτιτέα ποινή:

-Υπήρξαν Μονομελή Εφετεία Κακουργημάτων που δέχτηκαν τον επανακαθορισμό της ποινής που είχε ήδη επιβληθεί με προγενέστερη συγχωνευτική απόφαση.

-Υπήρξαν και περιπτώσεις που Μονομελή Εφετεία Κακουργημάτων απέρριψαν την αίτηση επανακαθορισμού επειδή η συγχωνευτική ήταν αμετάκλητη και μόνον αν εισαγόταν αίτηση για συγχώνευση ΕΤΕΡΗΣ ΠΟΙΝΗΣ θα υπήρχε δυνατότητα επανακαθορισμού της ποινής.

Συμπέρασμα:

Όποιος έχει πλείονες αποφάσεις που έρχονται σταδιακά προς εκτέλεση επιβραβεύεται διότι αποκτά την δυνατότητα να συγχωνεύσει έτερη απόφαση και να επανακαθορίσει την ποινή του.

Όποιος έχει μία δικαστική απόφαση με εκτιτέα 25 έτη και δεν έχει καταχωρηθεί στο ειδικό βιβλίο δημοσίευσης, πάλι δεν αποφαινόμαστε αλλά  τον προτρέπουμε να προσφύγει στον Άρειο Πάγο

Όποιος εκτίει μια απόφαση η οποία είναι αμετάκλητη, (όταν απαντούμε με την  αιτιολογία ότι δεν έχει έτερη προς εκτέλεση απόφαση για να συγχωνευθεί και να επανακαθοριστεί η ποινή), ουσιαστικά τον προτρέπουμε να τελέσει κάποιο αυτόφωρο αδίκημα, να του επιβληθεί μια νέα ποινή και να αποκτήσει το δικαίωμα συγχώνευσης και επανακαθορισμού ποινής!

Και για να μην θεωρηθεί ότι δεν έχουμε χιούμορ:

Καλύτερα η αίτηση επανακαθορισμού να κριθεί την Παρασκευή παρά τη Δευτέρα…

Υ.Γ.: Προτεινόμενη λύση: Να εκδοθεί σχετική διάταξη νόμου ή  γνωμοδότηση από τον Άρειο Πάγο, η οποία, ενόψει της κατάργησης της εκτιτέας ποινής των 25 ετών, να δίνει την δυνατότητα στους Εισαγγελείς εκτελέσεων (είτε του τόπου κράτησης είτε του εκδούντος δικαστηρίου) να επανακαθορίσουν το ύψος της εκτιτέας ποινής ακόμη και των αμετάκλητων αποφάσεων από 25 σε 20 έτη.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr