Όταν το όπλο του αστυνομικού σκοτώνει
Πριν από πολλά χρόνια ομάδες αντιεξουσιαστών που είχαν συγκεντρωθεί στα δικαστήρια για να παρακολουθήσουν δίκη αστυνομικού που είχε πυροβολήσει θανάσιμα πολίτη, είχαν αναρτήσει ένα πανώ που έγραφε “όσοι φορούν στολή παίρνουνε αναστολή”. Η ποιητικής μορφής διατύπωση των νεαρών, με την ωραία ρίμα του συνθήματος, δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα σε περιπτώσεις που η Δικαιοσύνη […]
Πριν από πολλά χρόνια ομάδες αντιεξουσιαστών που είχαν συγκεντρωθεί στα δικαστήρια για να παρακολουθήσουν δίκη αστυνομικού που είχε πυροβολήσει θανάσιμα πολίτη, είχαν αναρτήσει ένα πανώ που έγραφε “όσοι φορούν στολή παίρνουνε αναστολή”.
Η ποιητικής μορφής διατύπωση των νεαρών, με την ωραία ρίμα του συνθήματος, δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα σε περιπτώσεις που η Δικαιοσύνη κρίνει για το βαρύτερο των εγκλημάτων, αστυνομικούς.
Σχεδόν σε όλες τις υποθέσεις που αστυνομικός κάθισε στο εδώλιο για ανθρωποκτονία, η ετυμηγορία κινήθηκε από το “εν ψυχρώ” στο “εν βρασμώ” και συνήθως κατέληξε το “εξ αμελείας” με τον αντίστοιχο καταλογισμό που απομάκρυνε τον καταδικασθέντα από την φυλακή κάνοντας πολλούς α μιλούν για ατιμωρησία.
Κορκονέας ο μοναδικός αστυνομικός που παρέμεινε στην φυλακή 11 χρόνια
Η περίπτωση του Επαμεινώνδα Κορκονέα είναι η μοναδική που αστυνομικός παρέμεινε στην φυλακή επί έντεκα χρόνια καταδικασμένος πρωτόδικα για εν ψυχρώ ανθρωποκτονία. Σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις ανθρωποκτονιών από αστυνομικούς ,που είναι αρκετές, ο χρόνος που ένστολοι μετατράπηκαν σε κρατούμενους κυμαίνεται από μόλις λίγες ημέρες προφυλάκισης έως ελάχιστα χρόνια φυάκισης.
Στην συντριπτική πλειονότητα τους όλες οι υποθέσεις που κατά καιρούς απασχόλησαν την Δικαιοσύνη με δράστες αστυνομικούς που “πυροβόλησαν στο ψαχνό” είτε είχαν απόλυτα “ευτυχή κατάληξη” για τον ένστολο με απαλλαγή του είτε σχετικά “ανώδυνη” με μικρές ποινές με απαλλαγή.
Πλην του Κορκονέα , άλλος ένας αστυνομικός είχε καταδικαστεί να εκτίσει την ποινή του, με απόφαση του Δευτεροβάθμιου δικαστηρίου καθώς η πρωτόδικη του παρείχε αναστολή.
Πρόκειται για τον αστυνομικό της ομάδας “Ζ” Γιώργο Τηλιανάκη η σφαίρα του οποίου τραυμάτισε θανάσιμα , τον Οκτώβριο του 2001 στο Ζεφύρι, τον Ρομά Μαρίνο Χριστόπουλο που φέρεται να μην είχε σταματήσει για έλεγχο. Πρωτοδίκως ο αστυνομικός καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών με αναστολή για ανθρωποκτονία από πρόθεση ,παρόλο που ο ίδιος επικαλούνταν εκπυρσοκρότηση του όπλου Σε δεύτερο βαθμό το ΜΟΕ επέβαλε κάθειρξη δέκα ετών και τριών μηνών για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο , ποινή που ο καταδικασθείς έπρεπε να εκτίσει καθώς δεν είχε αναστολή.
Η υπόθεση ορόσημο για το… αστυνομικό όπλο που σκοτώνει
Η υπόθεση που από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης και μετά θεωρείται ως εμβληματική για την ποινική αντιμετώπιση που επιφυλάσσουν τα δικαστήρια σε υποθέσεις πολιτών που έπεσαν νεκροί από όπλο αστυνομικού είναι αυτή του Αστυνόμου Θανάση Μελίστα. Η υπόθεση όπως και αυτή με τους Κορκονέα και Σαραλιώτη, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, με επεισόδια και την κατάληψη του Χημείου, καθώς το θύμα και σε αυτήν περίπτωση ήταν ένα παιδί 15 χρονών όπως και ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.
Ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς έπεσε νεκρός στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια στις 17 Νοεμβρίου 1985, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου, λαβωμένος από σφαίρα του αστυνομικού Μελίστα. Η πρώτη δίκη του αστυνομικού , το 1988 ,έληξε με καταδίκη του ,σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή. Κρίθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία από πρόθεση καθ’υπέρβαση των ορίων άμυνας υπό συνθήκες βρασμού ψυχικής ορμής, εξαιτίας το ότι βρισκόταν σε κλούβα των ΜΑΤ που δεχόταν επίθεση από μολότωφ. Το δικαστήριο έδωσε αναστολή στην έκτιση. Από το περιστατικό μέχρι την δίκη ο αστυνομικός δεν είχε κρατηθεί ούτε μία μέρα.
Τον Ιανουάριο του 1989 , μετά από απόφαση του Αρείου Πάγου ως προς την αναστολή που έδωσε το ΜΟΔ, ο Μελίστας οδηγείται στην φυλακή όπου και παραμένει έως τον Οκτώβριο του ίδιου έτους οπότε αντικαθίσταται με περιοριστικούς όρους η κράτηση. Από το περιστατικό μέχρι την δίκη ο αστυνομικός δεν είχε κρατηθεί ούτε μία μέρα.
Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο , στις 26 /1/1990 έκρινε με πλειοψηφία 6 προς 1 αθώο τον Μελίστα το οποίου ήραν το άδικο της πράξης διότι “περιαχθείς σε κατάσταση ψυχική έξαρσης αμύνθηκε πυροβολώντας ανεξελέκτως έναντι επιτιθέμενων οι οποίοι διέπρατταν εις βάρος του σωρεία κακουργημάτων” .
Η αθώωσή του είχε προκαλέσει εκτεταμένα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, ενώ ο ίδιος λίγους μήνες μετά είχε μετατεθεί σε θέση στο Εξωτερικό
Ακόμη μία υπόθεση που είχε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις καθώς μεγάλη μερίδα του Τύπου είχε χαρακτηρίσει “δολοφονία εν ψυχρώ” ήταν εκείνη του μουσικού Θοδωρή Γιάκα ο οποίος έπεσε νεκρός από τέσσερις σφαίρες ,που δέχθηκε πισώπλατα , από το όπλο του αστυνομικού Ευάγγελου Λαγογιάννη τη νύχτα της 10ης Ιανουαρίου 1994 στο Μοσχάτο. Το θύμα είχε τραπεί σε φυγή όταν ο Λαγογιάννης και συνάδεφοι του, του είχαν ζητήσει τα στοιχεία του.
Ο αστυνομικός καταδικάστηκε από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο σε φυλάκιση τεσσάρων ετών και τριών μηνών για ανθρωποκτονία από αμέλεια καθ’ υπέρβασιν ορίων άμυνας. Παρέμενε στην φυλακή ένα μήνα και αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας .Σε πρώτο βαθμό είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 10 ετών και 6 μηνών με αναστολή.
Από σφαίρα του αστυνομικού Γιώργου Καράμπελα, έπεσε νεκρός στις 7 Οκτωβρίου 1993 στην Πύλο ο 33χρονος Αντώνης Κωσταράκης γιατί δεν σταμάτησε σε σήμα. Ο ο αστυνομικός ισχυρίστηκε πως τράβηξε την σκανδάλη άθελα του γιατί παραπάτησε. Ο θάνατος του 33χρονου ήταν ακαριαίος καθώς η σφαίρα καρφώθηκε στο κρανίο του. Πρωτόδικα ο αστυνομικός καταδικάζεται σε φυλάκιση τριών ετών για «θανατηφόρα σωματική βλάβη από αμέλεια», ποινή μειώνεται κατά τρεις μήνες στο Εφετείο.
Καταδίκες της Ελλάδας για ανθρωποκτονίες αστυνομικών
Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί αρκετές φορές από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για πολλές περιπτώσεις που υπηρεσιακά όπλα οδήγησαν στον θάνατο πολίτες . Το δικαστήριο έχει κρίνει απαράδεκτη την χρήση θανατηφόρας βίας , όταν δεν απειλείται η ζωή του αστυνομικού είναι απαράδεκτη ακόμη κι αν με την αποφυγή της ενδέχεται να διαφύγει σύλληψη.
Σε μία από τις περιπτώσεις αυτές το ΕΔΔΑ προχώρησε σε καταδίκη της χώρας αν και ήδη είχε καταβληθεί αποζημίωση για τον θάνατο του θύματος. Η υπόθεση αφορούσε τον θανάσιμο πυροβολισμό που δέχθηκε από αστυνομικό ο 18χρονος Νίκος Λεωνίδης στην Θεσσαλονίκη , τον Μάρτιο του 2000 κατά την διάρκεια ελέγχου. Ο αστυνομικός είχε αθωωθεί το 2005 .
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr