Άγης Τάτσης: Περί «πεδίων προσγείωσης και ελικοδρομίων»

Επειδή πολλοί «επαΐοντες» μίλησαν τις τελευταίες ημέρες για «μη αδειοδοτημένο ελικοδρόμιο» και ότι αυτή η έλλειψη συνέβαλλε ουσιωδώς στο πρόσφατο δυστύχημα στον Πόρο, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε το τι πραγματικά ισχύει εν προκειμένω.

Αναλύει ο δικηγόρος Άγης Τάτσης

Σύμφωνα με τα οριζόμενα στο προεδρικό διάταγμα 19/2009, οι χώροι προσγείωσης ελικοπτέρων διακρίνονται σε «ελικοδρόμια» και σε «πεδία προσγείωσης ελικοπτέρων». Ως ελικοδρόμιο ορίζεται «αεροδρόμιο επί του εδάφους σε σταθερή, υπερυψωμένη ή μη κατασκευή προορισμένη να χρησιμοποιείται εν όλω ή εν μέρει για την άφιξη, αναχώρηση και επίγεια κίνηση ελικοπτέρων», ενώ ως πεδίο προσγείωσης ορίζεται «περιοχή προσγείωσης και απογείωσης ελικοπτέρων, που χρησιμοποιείται προσωρινά ή εκτάκτως για την εξυπηρέτηση μη τακτικών πτήσεων».

Η διάκριση είναι προφανής. Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για μόνιμες ειδικές εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης απογειώσεων και προσγειώσεων ελικοπτέρων σε διαρκή βάση (λ.χ η αεροπορική μεταφορά επιβατών, ταχυδρομείου ή/και φορτίου), με οργανωμένες παροχές, που σκοπό έχουν να εξυπηρετούν την κίνηση ελικοπτέρων, ενώ στην δεύτερη περίπτωση, των πεδίων προσγείωσης μιλάμε για χρήση ενός χώρου για έκτακτες περιπτώσεις και πάντως όχι τακτικά δρομολόγια.

Η απογείωση και προσγείωση, από τέτοιους χώρους δηλαδή τα πεδία προσγείωσης, γίνεται με αποκλειστική ευθύνη του πιλότου, ο οποίος ως εκ της ιδιότητας του, οφείλει να ελέγξει, τις συνθήκες που επικρατούν στο πεδίο και να κρίνει αν είναι κατάλληλο για προσγείωση απογείωση. Χαρακτηριστικά στο άρθρο 9 παρ. 12 του παραπάνω Προεδρικού Διατάγματος, ορίζεται ότι «Ο χειριστής του ελικοπτέρου είναι υπεύθυνος για την πτητική λειτουργία του ελικοπτέρου σε πεδία προσγείωσης, έχει την πλήρη ευθύνη για την καταλληλότητα του πεδίου προσγείωσης και κρίνει, ενώ βρίσκεται στον αέρα, την καταλληλότητα της περιοχής.».

Τέλος, λόγω της ειδικής φύσης του ελικοπτέρου, στις πτήσεις αυτές οφείλει ο πιλότος να καταθέτει στη Υπηρεσία Εξυπηρέτησης Εναέριας Κυκλοφορίας, σχέδιο πτήσης και αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πτήσης να ενημερώνει σχετικά την Υπηρεσία.

Με βάση όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι η συγκεκριμένη πτήση όπου συνέβη το τραγικό δυστύχημα, έγινε σύμφωνα με τους τυπικούς κανόνες που διέπουν την πτήση ελικοπτέρων, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι σύμφωνα με τα όσα έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας, για τη συγκεκριμένη πτήση είχε κατατεθεί σχέδιο πτήσεως. Eρευνητέο πλέον είναι το κατά πόσον συνιστούσε «μη τακτική πτήση», στοιχείο που θα αναδείξει η έρευνα της Αρχής Διερεύνησης Αεροπορικών Ατυχημάτων.

Δυστυχώς, όπως αποδεικνύει η διεθνής αεροπορική πραγματικότητα, η πρόσκρουση ελικοπτέρων στα καλώδια μεταγωγής ηλεκτρισμού ή άλλα σταθερά εμπόδια όπως πυλώνες κεραίες κλπ, αποτελεί έναν από τους συνηθέστερους παράγοντες πρόκλησης αεροπορικών ατυχημάτων με ελικόπτερα, σε συνδυασμό με το χαμηλό ύψος πτήσης τους. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα πρέπει να αμφισβητηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο η ασφάλεια των μετακινήσεων με τα σύγχρονα ελικόπτερα. Η τεχνολογική εξέλιξη ιδίως στα συστήματα αποφυγής εμποδίων είναι ραγδαία. Ιδιαίτερα στη χώρα μας, με το ιδιαίτερο ανάγλυφο της ηπειρωτικής χώρας και την πολυνησία που την διακρίνει, η επέκταση των μεταφορών με ελικόπτερα αποτελεί μία sine qua non συνθήκη για την διασύνδεση της ενδοχώρας με τις απομακρυσμένες περιοχές της.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr