Ίων Παπαδάκης: Η Συμφωνία, ο διχασμός και ο μίζερος μικρόκοσμος που κάποιοι συντηρούν

Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι (καλώς ή κακώς) μία πραγματικότητα… Δεν θα μπω στη διαδικασία ανάλυσης, αφορισμών, ή επαίνων, μια και πολλοί πριν από μένα το έπραξαν με τεράστια «επιτυχία».

Γράφει ο δημοσιογράφος Ίων Παπαδάκης

Με λίγα λόγια είτε το θέλουμε είτε όχι, η συμφωνία ανήκει πλέον στο παρελθόν και υποχρέωση όλων μας είναι (ή, θα έπρεπε να είναι) να κοιτάξουμε στο μέλλον και να επιδιώξουμε τον καλύτερο τρόπο «συμβίωσης» με τους γείτονες.

Ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται να ταξιδέψει (στις 2 Απριλίου) στα Σκόπια και ζήτησε από Έλληνες επιχειρηματίες να τον συνοδέψουν… Τι πιο φυσικό και αναμενόμενο;

Χωρίς καμία έκπληξη (δυστυχώς) διάβασα ότι ο επιχειρηματικός κόσμος είναι διχασμένος με πολλούς από αυτούς να αρνούνται να τον συνοδευόσουν διότι διαφωνούν με τη Συμφωνία! Περίμενα ότι τέτοιου είδους αντιδράσεις (όσο και αν διαφωνώ) θα είχαν οι πολιτικοί διότι οι αντιπαραθέσεις σε πολιτικό επίπεδο έχουν μία δόση λογικής δεδομένου ότι βρισκόμαστε και σε προεκλογική περίοδο.

Ήλπιζα όμως ότι οι επιχειρηματίες δεν θα είχαν τέτοιες «παιδιάστικες» αντιδράσεις, τι στιγμή που δεν μπορούν –αφενός- να κάνουν τίποτα ώστε να αλλάξουν τη συμφωνία και αφετέρου διότι η παραφιλολογία γύρω από τα εμπορικά «αγκάθια» της συμφωνίας ζει και βασιλεύει.

Τι πιο λογικό λοιπόν, από το να βρεθούν στη γειτονική χώρα, να αντιμετωπίσουν τους «εχθρούς» και να αποφασίσουν αν όντως η συμφωνία τους δημιουργεί προβλήματα ή, αν στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να αφήσουν πίσω τους αυτά που τους χωρίζουν ώστε να εκμεταλλευτούν αυτά που τους ενώνουν.

Είχα γράψει κάποτε ότι «η δουλειά της αντιπολίτευσης είναι εύκολη» μια και είναι, πολύ εύκολο, να κατηγορείς και να κρίνεις εκ του ασφαλούς, από το να συμμετέχεις ενεργά στη λύση των προβλημάτων και την ανάληψη της ευθύνης, αν χρειαστεί.

Δυστυχώς την ίδια ακριβώς «μανιέρα» ακολουθεί μερίδα επιχειρηματιών, οι οποίοι με λογική κακομαθημένου παιδιού επιλέγουν την εσωστρέφεια και την ασφάλεια της αφ’ υψηλού κριτικής και «αντίστασης».

Με αυτή τη λογική η ανάπτυξη είναι όνειρο απατηλό, δίνοντας στους γείτονες το πάνω χέρι, στους πολιτικούς τα όπλα για την ακραία πόλωση και στους ίδιους και τις επιχειρήσεις τους τον τίτλο του «πετυχημένου» στον μίζερο μικρόκοσμο που δημιουργούν και συντηρούν.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr