Αλκμήνη Φωτιάδου: Είναι ορθή η αναγραφή του θρησκεύματος στο σχολικό απολυτήριο;
Η αναγραφή του θρησκεύματος στα απολυτήρια γυμνασίου και λυκείου συζητήθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η είδηση αυτή θα έπρεπε να προκαλεί απορία στον πολίτη ενός δημοκρατικού κράτους δικαίου. Τι δουλειά έχει το θρήσκευμα σε ένα δημόσιο έγγραφο που πιστοποιεί την επιτυχή ολοκλήρωση ενός κύκλου σπουδών και συνοδεύει έναν άνθρωπο σε όλη του τη ζωή; Η […]
Η αναγραφή του θρησκεύματος στα απολυτήρια γυμνασίου και λυκείου συζητήθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η είδηση αυτή θα έπρεπε να προκαλεί απορία στον πολίτη ενός δημοκρατικού κράτους δικαίου. Τι δουλειά έχει το θρήσκευμα σε ένα δημόσιο έγγραφο που πιστοποιεί την επιτυχή ολοκλήρωση ενός κύκλου σπουδών και συνοδεύει έναν άνθρωπο σε όλη του τη ζωή; Η προφανής απάντηση είναι «καμία».
Αναλύει η δικηγόρος Αλκμήνη Φωτιάδου*
Η αναγραφή μιας πληροφορίας που δεν έχει σχέση με τον σκοπό του εγγράφου φαίνεται εντελώς ανορθολογική. Είναι όμως και ανώδυνη; Γνωρίζοντας ότι οι περισσότερες νομικές ρυθμίσεις που αφορούν την ισότητα και τις απαγορεύσεις των διακρίσεων περιλαμβάνουν και τις διακρίσεις λόγω θρησκεύματος, η αναγραφή του σε ένα έγγραφο που καλείται κανείς να καταθέσει όταν αναζητεί εργασία φαίνεται ότι διευκολύνει να γίνονται διακρίσεις στην πράξη.
Το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας και του αυτοπροσδιορισμού
Από συνταγματική άποψη η θρησκευτική ελευθερία και η πληροφοριακή αυτοδιάθεση παραβιάζονται όταν δεν μπορεί κανείς να πάρει τίτλο σπουδών αν δεν φανερώσει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Άλλωστε, η θρησκεία αποτελεί ευαίσθητο δεδομένο, η επεξεργασία του οποίου εμπίπτει στις διατάξεις του νόμου για την προστασία προσωπικών δεδομένων.
Υπάρχει κάποιο αντεπιχείρημα; Υπάρχει κάποιο δικαίωμα του πολίτη να δηλώνει το θρήσκευμά του στο απολυτήριό του; Η θρησκευτική ελευθερία και η ελευθερία της έκφρασης περιλαμβάνουν τόσο την αρνητική διάστασή τους (να μην δηλώσω κάτι) όσο και τη θετική (να δηλώσω κάτι).
Μπορεί κανείς να απαιτήσει να αναγραφεί το θρήσκευμά του (ή ό,τι άλλο τον αυτοπροσδιορίζει) σε δημόσια έγγραφα όπως η ταυτότητα, οι τίτλοι σπουδών ή τα γραπτά των εξετάσεων; Τα δικαιώματα αυτά δεν είναι απεριόριστα.
Άλλωστε, η απαίτηση αυτή φαίνεται να είναι ένας παράδοξος τρόπος ενάσκησης του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας και του αυτοπροσδιορισμού. Εξυπηρετείται κάποιο δημόσιο συμφέρον όταν το κράτος απαιτεί να δηλωθεί το θρήσκευμα όσων τελειώνουν επιτυχώς το γυμνάσιο ή το λύκειο; Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ποιο θα ήταν αυτό το συμφέρον σε μια φιλελεύθερη και δημοκρατική πολιτεία.
*Συνταγματολόγος (Διδάκτωρ Νομικής), Δικηγόρος
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο syntagmawatch.gr πριν την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα στις 21/6/2019
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr