Ανδρέας Δημητρόπουλος: Παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία
Από την παλιά εποχή που ο μονάρχης απέδιδε ο ίδιος δικαιοσύνη, μέχρι και σήμερα που το Σύνταγμα προβλέπει ιδιαίτερη δικαιοδοτική εξουσία, το ενδιαφέρον της εκτελεστικής εξουσίας για την απονομή της δικαιοσύνης και κυρίως για την έκβαση συγκεκριμένων υποθέσεων ήταν και είναι, ιδιαίτερα αναπτυγμένο.
Γράφει ο καθηγητής Ανδρέας Δημητρόπουλος
Και το ενδιαφέρον αυτό είναι “εύλογο” πράγματι διότι πολλές από τις υποθέσεις, που άγονται στα δικαστήρια συμπλέκονται κατά τον α’ ή β’ τρόπο με την άσκηση της εξουσίας η οποία και επιδιώκει να αποφύγει βλάβες ή και να προσκομίσει οφέλη από την έκδοση των δικαστικών αποφάσεων.
Την κατάσταση αυτή άλλωστε προσπάθησε να αντιμετωπίσει η συνταγματική καθιέρωση “ανεξάρτητης δικαστικής εξουσίας”. Άλλωστε η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης είναι κυρίως ανεξαρτησία απέναντι στην εκτελεστική εξουσία. Ο “παράνομος έρωτας” εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας ενδυναμώνεται μέσα στο άρρωστο κλίμα της δικαστικοποίησης της πολιτικής ζωής. Η παραπομπή στη δικαστική εξουσία των αντιπάλων αλλά και η καταδίκη τους έχει προφανώς ιδιαίτερο πολιτικό αντίκτυπο πολιτικές ζημιές για τους καταδικασθέντες και πολιτικά οφέλη για τους “αλλους”. Και όσο μεγαλύτερα είναι τα σκάνδαλα τόσο σημαντικότερες και οι πολιτικές επιπτώσεις τους ιδιαίτερα μάλιστα όταν συνδέονται με τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Η “νοσηρή φαντασία” μπορεί έτσι να φαντάζεται πολλές αόρατες εκτελεστικές παρεμβάσεις στον δικαστικό χώρο. Το ζήτημα όμως παίρνει καταστροφικές για την Δημοκρατία διαστάσεις, όταν οι παρεμβάσεις αυτές αποκτούν στοιχεία ορατότητας, είτε με προτρεπτικές δημόσιες δηλώσεις εκτελεστικών οργάνων, είτε με διηγήσεις απαράδεκτών για την δικαστική λειτουργία συνεννοήσεων για το περιεχόμενο ή την επίσπευση ή και την επιτάχυνση της έκδοσης δικαστικών αποφάσεων. Αλλά και “γενικές παρεμβάσεις” όπως η δημιουργία κλίματος φόβου και τρομοκράτησης των δικαστικών λειτουργών προσβάλλουν της αρχή της διάκρισης των λειτουργιών και την Δημοκρατία. Τέτοιες απαράδεκτες παρεμβάσεις δεν αναδεικνύουν μόνον δυσλειτουργίες στην ομαλή απονομή της δικαιοσύνης αλλά και το ύφος και την ποιότητα της πολιτικής εξουσίας, η οποία με τις πράξεις της αποδεικνύει έλλειψη σεβασμού στις συνταγματικές επιταγές και αποτελεί πλέον απειλή για την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Το ζήτημα λοιπόν έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από την έκβαση μιας συγκεκριμένης δικαστικής υπόθεσης. Αφορά την υπόθεση της Δημοκρατίας. Τελευταίο της οχυρό η Δικαιοσύνη και τελευταίο της όπλο, το ήθος των Δικαστών.
*Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
