Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2024

Βασίλης Χειρδάρης: Καταγραφή τηλεφωνικών συνδιαλέξεων – Τι ισχύει σε όλο τον κόσμο

NEWSROOM icon
NEWSROOM
Βασίλης Χειρδάρης: Καταγραφή τηλεφωνικών συνδιαλέξεων – Τι ισχύει σε όλο τον κόσμο

Έγινε μεγάλη συζήτηση στα ΜΜΕ αλλά και στην ελληνική κοινωνία για την καταγραφή ή όχι τηλεφωνικής ιδιωτικής συνομιλίας μεταξύ του Υφυπουργού κ. Πολάκη και του Διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος κ. Στουρνάρα.

Αν έγινε αποτύπωση της συνομιλίας υφίσταται αναμφίβολα σοβαρό ποινικό και πολιτικό ζήτημα. Είναι αδιανόητο να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αν συνέβη, μεταξύ δύο κορυφαίων δημοσίων προσώπων με τέτοια σοβαρή και υπεύθυνη θεσμική θέση.

Αναλύει ο ποινικολόγος Βασίλης Χειρδάρης*

Όμως τι συμβαίνει άραγε στις άλλες χώρες; Μπορεί να γίνεται καταγραφή των ιδιωτικών συνομιλιών και τι επιπτώσεις υπάρχουν στη περίπτωση αυτή;

Αρχικά πρέπει να επισημανθεί μια γενική διαπίστωση ότι υπάρχει διαφορετική νομική αντιμετώπιση στις διάφορες χώρες και αρκετές επιτρέπουν την καταγραφή μιας συνομιλίας εφόσον καταγράφεται από ενεργό συνομιλητή. Πιο αυστηρό είναι το νομικό πλαίσιο στις περιπτώσεις κοινοποίησης της συνομιλίας σε τρίτους. Στη Γερμανία, που έχει παρεμφερές νομικό σύστημα με το δικό μας, η καταγραφή τηλεφωνικής συνδιάλεξης από ιδιώτη είναι παράνομη, απαιτείται συγκατάθεση και των δύο και μπορεί μόνον κατ΄ εξαίρεση να επιτραπεί σε ειδικές περιπτώσεις, όπως η αυτοάμυνα.

Στη Σουηδία ο οποιοσδήποτε συμμετέχει σε τηλεφωνική συνομιλία μπορεί να καταγράψει τη συνομιλία και η εγγραφή μπορεί πάντοτε να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο στο δικαστήριο.

Στη Δανία οι συνομιλίες μπορούν να καταγράφονται από οποιονδήποτε ενεργό συμμετέχοντα στις συνομιλίες χωρίς να γνωρίζουν τα υπόλοιπα μέρη που συμμετέχουν την εγγραφή. Η προώθηση όμως και η αναπαραγωγή της συνομιλίας είναι παράνομη χωρίς συναίνεση.

Στη Φιλανδία μεταξύ ιδιωτών οι συνομιλίες μπορεί να καταγράφονται από οποιονδήποτε συμμετέχει στη συνομιλία χωρίς τη συναίνεση των συνομιλητών. Η χρήση όμως της καταγραφής υπόκειται σε αυστηρούς περιορισμούς.

Στην Ιταλία οι ομιλίες που καταγράφονται είναι νόμιμες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο δικαστήριο εφόσον αυτός που κατέγραφε την συνομιλία ήταν σε αυτούς που συνομιλούσαν τηλεφωνικά. Το ίδιο με την Ιταλία ισχύει και στην Ιρλανδία.

Στη Λετονία οι συνομιλίες από ιδιώτες μπορούν να καταγράφονται από τον ενεργά συμμετέχοντα στη συνομιλία, χωρίς γνώση των λοιπών, αλλά η χρήση της ηχογράφησης απαιτεί συναίνεση. Παρόμοιο ακριβώς καθεστώς με την Λετονία έχει και η Πολωνία.

Στη Ρουμανία η εγγραφή τηλεφωνικής συνομιλίας από ιδιώτη επιτρέπεται υπό όρους. Η χρήση της όμως απαιτεί συναίνεση.

Στην Αγγλία και στην Ουαλία δεν απαγορεύεται κατ΄αρχήν η καταγραφή χωρίς ενημέρωση εφόσον γίνεται για αποκλειστική χρήση του συμμετέχοντος στη συζήτηση. Εάν όμως πρόκειται να διατεθεί σε τρίτο η καταγραφή πρέπει να γίνει κατόπιν ενημέρωσης του συνομιλούντος.

Στην Αυστραλία δεν επιτρέπεται η καταγραφή της συνομιλίας εάν δεν υπάρχει συναίνεση των συνομιλούντων, πλην της Πολιτείας του Κουίνσλαντ όπου δεν είναι παράνομη η καταγραφή μιας τηλεφωνικής συνομιλίας εάν την κάνει ο ένας των συνομιλητών.

Στον Καναδά ένα άτομο μπορεί να καταγράψει τη συνομιλία, εφόσον είναι ένας από τους συμμετέχοντες στη τηλεφωνική συζήτηση. Η καταγραφή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο στα δικαστήρια. Στη χώρα μας η καταγραφή τηλεφωνικής συνδιάλεξης χωρίς τη ρητή συναίνεση του συνομιλούντος απαγορεύεται και προβλέπεται ποινή κάθειρξης 5-10 ετών!

Όπως μπορεί να δει κανείς από αυτή την σύντομη επισκόπηση η χώρα μας έχει ένα εξαιρετικά αυστηρό νομικό πλαίσιο και εξαιρετικά μεγάλη ποινή για καταγραφή τηλεφωνικής συνομιλίας χωρίς το ανώτατο επίπεδο συναίνεσης του συμμετέχοντος στη συνομιλία.

Απαιτείται δηλ. ρητή και όχι απλή συναίνεση. Αυτό από τη μία είναι προστατευτικό για την ιδιωτικότητα των συνομιλιών από την άλλη δημιουργεί αδικίες και προβλήματα, όπως π.χ. σε μια συνομιλία μεταξύ εκβιαστή και εκδικαζομένου, όπου το μόνο αποδεικτικό στοιχείο για την εκβίαση είναι η συνομιλία αυτή.

Γιατί άραγε να απαγορεύεται να καταγράφεται μια τέτοια συνομιλία από τον εκβιαζόμενο και τελικά να απαλλάσσεται ο θύτης και να καταδικάζεται το θύμα; Αυτή η χωρίς όρια υπερπροστασία μήπως προστατεύει τον παραβάτη και μεγεθύνει την αδικία του αδικουμένου;

*Ποινικολόγος- ειδικός σε θέματα Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ