Γερμανικές επανορθώσεις: Η πολιτική βούληση, οι ενέργειες και το χρονοδιάγραμμα

Σε μια ξεκάθαρη , νομική και πολιτική, φόρμουλα διεκδίκησης των Γερμανικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία, έχει καταλήξει η Ελληνική κυβέρνηση έχοντας – εν προκειμένω- ως σύμμαχο τον πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος με μια σειρά ενεργειών έχει διεθνοποιήσει πλήρως το θέμα.

Όπως προκύπτει από τοις αναφορές τόσο του Πρόεδρου όσο και του Πρωθυπουργού η χώρα έχει μπει σε ξεκάθαρη τροχιά διεκδίκησης για την ηθική και υλική αποζημίωση των οικείων των θυμάτων:

Η δικηγόρος Κέλλυ Σταμούλη

«Η διαίσθηση μου αλλά και οι χθεσινές δηλώσεις αμφοτέρων του προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού αυτό δείχνουν. Βεβαίως δεν πρέπει να σταθούμε στις δηλώσεις, οι οποίες για πρώτη φορά, οφείλω να πω, είναι τόσο επιτακτικές και στοχευμένες.  Η πολιτική δηλαδή βούληση πρέπει να συνοδευτεί από συγκεκριμένες ενέργειες μέσα σε οριοθετημένο χρονοδιάγραμμα. Στην αιματοβαμένη μνήμη των θυμάτων και προσωπικά στη μνήμη του αγώνα που έδωσε ο πατέρας μου, υποχρεούμαστε άπαντες να προβούμε σε συγκεκριμένες ενέργειες στο μέτρο που αναλογεί στον καθένα μας», τονίζει (στο iefimerida.gr) η δικηγόρος που εκπροσωπεί τους συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου, Κέλλυ Σταμούλη.

Ο Γιαννης Σταμούλης

‘Άλλωστε ο πατέρας της, διαπρεπής νομικός, εκλεγμένος νομάρχης Βοιωτίας και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Σταμούλης, ήταν ο εμπνευστής του μαραθώνιου δικαστικού αγώνα που κατέληξε στη δικαίωση των θυμάτων. Ο  Σταμούλης πρώτος, το 1995, ανακίνησε το ζήτημα της αποζημίωσης των 218 θυμάτων της Σφαγής του Διστόμου και κέρδισε – κόντρα και αμφισβητίες ή ακόμα και υπονομευτές – τη δικαστική μάχη φτάνοντας μέχρι την Ιταλία.

Ο Γιάννης Σταμούλης από τον οποίο ξεκίνησε το θέμα των αποζημιώσεν

Όπως λέει η κα Σταμούλη, από τότε που κατέστη αμετάκλητος η απόφαση, το 2001, κανένας υπουργός Δικαιοσύνης δεν έδωσε την απαιτούμενη προς εκτέλεση άδεια. «Σημειωτέον ότι τέτοια ‘άδεια’ προβλέπεται μόνον από την ελληνική νομοθεσία και, κατά τη γνώμη μου, η διάταξη αυτή υποδηλώνει τριτοκοσμικό κράτος που φοβάται τους ισχυρούς.  Η ‘απαγορευτική’ αυτή διάταξη οδήγησε τον Σταμούλη ενώπιον των ιταλικών δικαστηρίων, τα οποία κήρυξαν την απόφαση του Διστόμου εκτελεστή. Βεβαίως στην Ιταλία δεν απαιτείται αντίστοιχη υπουργική άδεια.  Συνεπώς, δεδομένου ότι μπορούν οι Διστομίτες ανά πάσα στιγμή να εκτελέσουν την απόφαση στην Ιταλία, είναι προφανές ότι πάραυτα συνιστά ισχυρότατο διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια του Έλληνα πρωθυπουργού».

Και καταλήγει: «…Στο πλαίσιο της άσκησης πολιτικής και της διπλωματικής γλώσσας και λογικής τα πάντα μπορούν να τεθούν παντιοτρόπως. Σθεναρά αλλά και ήπια. Και επειδή η ανωτέρω γλώσσα οφείλει να είναι και υπολογιστική, δηλαδή να λαμβάνει υπόψη της και άλλους παράγοντες, είναι αλήθεια ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση προέταξε την ‘τακτοποίηση’ των δεινών οικονομικών εκκρεμοτήτων της χώρας», προσθέτοντας πάντως πως εφόσον η χώρα εξήλθε των μνημονίων «δεν υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω αναβολές».

Όσον αφορά τη διαχρονική και πάγια θέση του Βερολίνου που επιμένει να χαρακτηρίζει το ζήτημα «νομικά και πολιτικά ρυθμισμένο» και να αρκείται σε δηλώσεις καταδίκης των ναζιστικών εγκλημάτων κατά του ελληνικού λαού, η κυρία Σταμούλη αναφέρει τα εξής: «Ο οιοσδήποτε ‘κατηγορούμενος’ από αρχαιοτάτων χρόνων συνήθως αρνείται την ενοχή του ή επικαλείται και προτάσσει διάφορες ενστάσεις.  Όπως όμως υποστηρίζει χρόνια τώρα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας οι απαιτήσεις είναι ενεργές και αυτό έχει αναγνωριστεί από τα δικαιοδοτικά όργανα της Ελλάδος και της Ιταλίας. Αλλά και η Χάγη αναγνώρισε ότι η Ελλάδα δεν έχει δικαιωθεί. Οι θηριωδίες και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος δεν παραγράφονται. Τα 70 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει έχουν χαλυβδώσει τις φρικιαστικές μνήμες».

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr