Νίκος Ελευθερόγλου: Για ποιον δουλεύουν;

Δυστυχώς τα όσα συμβαίνουν  τον τελευταίο καιρό, στο Κοινοβούλιο, λειτουργούν απαξιωτικά για το Κοινοβουλευτικό μας σύστημα. Βουλευτές αντί να γίνονται γνωστοί για τις υπηρεσίες που προσφέρουν με το νομοθετικό τους έργο στους πολίτες και στην πατρίδα, γίνονται γνωστοί από τις μεταγραφές τους, τις κραυγές τους και τα πισωγυρίσματά τους.

Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου*

Με τον τρόπο αυτό ευτελίζουν τόσο το Κοινοβούλιο όσο και τη δημοκρατία μα;. Με τις συμπεριφορές τους δίνουν πάτημα σε όλους αυτούς που θεωρούν ότι το πολιτικό μας σύστημα είναι «σάπιο», υποσχόμενοι την αναγέννησή του με την ταμπέλα του αντισυστημικού παίκτη. Κάθε φορά λέγαμε ότι δεν υπάρχει χειρότερη από την προηγούμενη Βουλή και με θλίψη διαπιστώνουμε ότι η επόμενη Βουλή που προκύπτει είναι πιο χαμηλά από πλευράς ποιότητας και τοποθετήσεων. 

Το κοινοβουλευτικό επίπεδο καταρρέει για να παίξουν κάποιοι λίγα λεπτά σε κάποια κανάλια ή σε κάποιο από τα δεκάδες διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης. Το ερώτημα είναι για ποιον θεωρούν ότι δουλεύουν αυτοί οι άνθρωποι. Φοβούμαι ότι η κατρακύλα θα συνεχιστεί και έχουμε να δούμε και άλλα θλιβερά επεισόδια, μέχρι να κλείσει ο κύκλος αυτής της κοινοβουλευτικής περιόδου.

Οι ευθύνες είναι διάσπαρτες. Μεγάλο μερίδιο έχουν εκτός από τα κόμματα και τους αρχηγούς τους και οι ίδιοι οι πολίτες. Οι πρώτοι στην προσπάθειά τους να μαζέψουν ψήφους υιοθέτησαν τη λογική των «επώνυμων» που μπήκαν (και θα ξαναμπούν) στα ψηφοδέλτια με γνώμονα τις εμφανίσεις τους είτε στα κανάλια, είτε στις πασαρέλες και στις πίστες, είτε στα γήπεδα. Από τη μεριά τους οι πολίτες επέλεξαν να κάνουν…πλάκα στο σύστημα μια και ήταν απογοητευμένοι και θυμωμένοι από τα όσα έζησαν και ζουν.  Θεώρησαν ως σωστή επιλογή να τιμωρήσουν το σύστημα ψηφίζοντας και εκλέγοντας κάθε γραφική ή ακραία  περίπτωση.

Το αποτέλεσμα αυτής της τιμωρητικής λογικής το βιώνουν πρώτα από όλα οι ίδιοι.  Η χώρα μετά από εννέα χρόνια κρίσης, δείχνει σαν να μην μπορεί να αλλάξει τίποτε από τα όσα την οδήγησαν στην κρίση. Ακόμη και μια βόλτα στους δρόμους κάνει τον καθένα μας να συνειδητοποιεί ότι τίποτε δεν λειτουργεί με γνώμονα το σεβασμό του άλλου. Από το παρκάρισμα και τον τρόπο οδήγησης μέχρι την συμπεριφορά των δημοσίων λειτουργών σε κάθε τομέα τον οποίο οφείλουν να υπηρετούν.

Μοιάζουμε μια χώρα που αντί να λειτουργεί το κράτος δικαίου, λειτουργεί το κράτος του ισχυρού και αυτού που μπορεί να κάνει αυτό που θέλει. Για αυτό επαναφέρω το αρχικό ερώτημα. Για ποιον  δουλεύουν αυτοί που πρέπει να αποτελούν παράδειγμα για τους πολίτες τους;

*δημοσιογράφος-ιστορικός, Διευθυντής Σύνταξης εφημερίδα «δημοκρατία»

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr