Παναγιώτης Στάθης: Αγαπητέ γιατρέ να λειτουργήσεις ως «γιατρός» της Δικαιοσύνης
Δεν ξέρω αν είναι σημειολογικό, αλλά σίγουρα η παρουσία ενός γιατρού στην πολιτική ηγεσία της Δικαιοσύνης , μπορεί να ενέχει κι έναν συμβολισμό: Αν παρακολουθούσε κανείς τον τελευταίο καιρό την πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας, θα νόμιζε πως βρίσκεται σε ένα απέραντο δικαστήριο. Γράφει ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Στάθης Η ρητορική των σκανδάλων , με την οποία […]
Δεν ξέρω αν είναι σημειολογικό, αλλά σίγουρα η παρουσία ενός γιατρού στην πολιτική ηγεσία της Δικαιοσύνης , μπορεί να ενέχει κι έναν συμβολισμό: Αν παρακολουθούσε κανείς τον τελευταίο καιρό την πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας, θα νόμιζε πως βρίσκεται σε ένα απέραντο δικαστήριο.
Γράφει ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Στάθης
Η ρητορική των σκανδάλων , με την οποία διανύσαμε ολόκληρο τον χειμώνα, ήταν προφανώς (και ) πολιτική επιλογή, όμως ουσιαστικά προκάλεσε τεράστια φθορά, όχι στα πολιτικά πρόσωπα , ούτε στα πρόσωπα που βρίσκονταν στην κορυφή της Δικαιοσύνης. Άλλωστε τα πρόσωπα εναλλάσσονται. Η φθορά όμως έφτασε στο μεδούλι της δημοκρατικής αποτύπωσης της Δικαιοσύνης , που είναι η ανεξαρτησία της και κυρίως η αξιοπιστία της.
Είναι τωρινό φαινόμενο μόνον (;) θα ρωτήσει κάποιος. Ε όχι βέβαια, είναι η απάντηση. Δεν ξεχνά ουδείς όσα έχουμε ζήσει, από π.χ. τους «παραπλανηθέντες» υπουργούς, στην εν μια νυκτί απόφαση της τότε ηγεσίας της Εισαγγελίας για τις (μη) ευθύνες πολιτικών στην υπόθεση Βατοπεδίου, έως εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις με «θολή» εικόνα. Εικόνα που δεν έχει να κάνει τόσο με την ουσία της υπόθεσης, καθώς τελικά ο δικαστής οφείλει να κρίνει, κυρίως όμως με την πρεμούρα της «μη έρευνας».
Επειδή όμως αυτά γίνονταν τότε, δεν σημαίνει πως δεν «εξοντώθηκε» το κύρος της Δικαιοσύνης με όσα έγιναν τον τελευταίο καιρό. Πρέπει κάποιος να έχει κοντή μνήμη ή κομματική ταυτότητα για να μη φρίξει με όσα έγιναν , καταγγέλθηκαν και από τις δικαστικές ενώσεις και τους δικηγορικούς συλλόγους και προκάλεσαν σάλο.
Άλλωστε πολλές φορές – πέραν των άλλων- ο επίλογος μιας κυβέρνησης μένει στη μνήμη. Και ο επίλογος της προηγούμενης κυβέρνησης με την υπόθεση Novartis και τις καταγγελίες του αντεισαγγελέα του Ανωτάτου Δικαστηρίου Γιάννη Αγγελή περί «πολιτικής στόχευσης» στην έρευνα, τους εμπλέκει όλους. Κυβέρνηση και δικαιοσύνη.
Όσα ακολούθησαν με την ηγεσία της Δικαιοσύνης (και την προβληματικότητα της άρον άρον επιλογής ενώ η κυβέρνηση αποχωρούσε, την οποία επιβεβαίωσε με τη στάση του τελικά και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας) έχουν ανοίξει άλλη μια βαθιά πληγή. Έχουμε ακέφαλο Άρειο Πάγο και δυο επικεφαλής εν αναμονή. Το κλίμα στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας είναι νοσηρό.
Η ώρα λοιπόν είναι κρίσιμη. Και οι ιατρικές γνώσεις, του εξαιρετικά έμπειρου κοινοβουλευτικού και ιδιαίτερα μετρημένου, Κώστα Τσιάρα, μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμες. Βέβαια αρκεί να μην ισχύει το ρητό (που ο ίδιος γνωρίζει καλύτερα) «η εγχείρηση πέτυχε, αλλά ο ασθενής απεβίωσε».
ΥΓ: Για τον Δημήτρη Κράνη, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Απλώς βαρέθηκα να ακούω τόσα χρόνια στα δικαστήρια ότι «αυτός έπρεπε – αξιοκρατικά- να έχει γίνει πρόεδρος του Αρείου Πάγου». Η γνώμη των συναδέλφων του, παρακαταθήκη του …
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr