Αλέξανδρος Π. Αλεξιάδης: Το κίνημα #metoo και η κατάχρησή του από επικίνδυνες προσωπικότητες – Από το κίνημα #metoo στο κίνημα #himtoo

Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα, άπαντες και άπασες έχουμε γίνει θεατές μιας ενημέρωσης καταιγιστικού ρυθμού, σχετικά με ανήθικες και αποτρόπαιες πράξεις, που κάποιοι έχουν διαπράξει εις βάρος συνανθρώπων μας.

Η εκκίνηση του κινήματος #metoo έλαβε χώρα τον Οκτώβριο του 2017 από την Ηθοποιό  Alyssa Milano όταν αποδόθηκαν στον Αμερικανό παραγωγό  Harvey weinstein πράξεις σεξουαλικής βίας.

Ένα κίνημα μια ιδέα που αρχικώς επιθυμούσε να βοηθήσει θύματα που έχουν υποστεί βία λεκτική, σωματική, σεξουαλική  ώστε να σπάσουν την σιωπή τους και να εξωτερικεύσουν τα όσα είχαν υποστεί.

Στο ελληνικό #metoo το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρούμε μια ραγδαία αύξηση καταγγελιών αρχικά στον αθλητικό χώρο που μεταφέρθηκε και στο καλλιτεχνικό χώρο.

Η προσπάθεια αναζήτησης της αλήθειας !

Η επιθυμία όλων μας σε τέτοιες περιπτώσεις θα έπρεπε να αποτυπώνεται στην προσπάθεια των κοινωνικών θεσμών, αλλά και του ίδιου του κοινωνικού συνόλου στην διατήρηση εκείνου που αποκαλώ «νομική και κοινωνική ισορροπία». Ισορροπία που, τελικά, ψύχραιμα και καθαρά, θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, τόσο στα θύματα – καταγγέλλοντες, όσο και στους θύτες – καταγγελλόμενους.

Δυστυχώς, όμως, ούτε οι θεσμοί μας ούτε η κοινωνία έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να επιτύχει αυτή την ισορροπία. Η αποτυχία αυτή έχει άμεσο αντίκτυπο στην ίδια την κοινωνική ζωή.

Καταλήγουμε, από την αναζήτηση της αλήθειας και την απόδοση ευθυνών (ποινικών ή μη), να περνάμε στην ανθρωποφαγία και στην κατάχρηση δικαιωμάτων.

Το χειρότερο όλων είναι ότι αυτό αναπόδραστα καταλήγει σε εκμετάλλευση ανθρώπων, πράξεων και καταστάσεων από επιτήδειους για ίδιον όφελος.

Παρατηρούμε κοινωνικά ζητήματα να αναγορεύονται σε ζητήματα πολιτικής αντιπαράθεσης, μέσα από πολιτικές κατηγορίες – σκοπιμότητες και, το χειρότερο, σε νομικές ενέργειες, που ακροβατούν στα όρια της νομιμότητας και της λογικής.

Δεν νομίζω κανένα από τα θύματα να επιθυμεί τον ακραίο παραλογισμό και την μη νομιμότητα για την ανεύρεση της αλήθειας και της απόδοσης των ευθυνών στις πράξεις που καταγγέλλει.

Η αναζήτηση της αλήθειας λαμβάνει χώρα πρωτίστως στις Δικαστικές αίθουσες και στα Εισαγγελικά γραφεία και δευτερευόντως σε θεσμούς και σωματεία που έχουν την εκ της Πολιτείας χορηγούμενη δυνατότητα να ελέγχουν πειθαρχικά, ή αλλού είδους παραπτώματα.

Όταν δεν ακολουθείται η ανωτέρω διαδικασία που ο σοφός νομοθέτης έχει θεσπίσει, τότε είμαστε όλοι αποδέκτες παράτυπων, παράνομων και, πολλές φορές, επικίνδυνων πράξεων, που τελικώς καταλήγουν σε σπίλωση ονομάτων, θεσμών και προσώπων, μετατρέποντας το θύτη σε θύμα ή το θύμα σε θύτη.

Μπορεί σε κάποιους συνανθρώπους μας κάτι τέτοιο να είναι αποδεκτό, καθώς ασπάζονται την άποψη «μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις», όμως, στο σύνολο της κοινωνίας αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτό.

Ένοχος λόγω αδυναμίας αποδείξεως της αθωότητας !

Προσφάτως υπερασπίστηκα ως δικηγόρος μια καταγγελία από φερόμενο θύμα του κινήματος #metoo. Καταγγελία που έλαβε χώρα σε γνωστή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης.

Συγκεκριμένα, οι εντολείς μου, ζευγάρι με παιδί, μετά την δημόσια εμφάνισή τους σε τηλεπαιχνίδι σε γνωστό τηλεοπτικό κανάλι, έλαβαν γνώση για την χρήση φωτογραφιών του συζύγου, με καταγγελία εις βάρος του, για πράξη… βιασμού (!) που έλαβε χώρα πριν κάποια χρόνια.

Τα αδικήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας τυγχάνουν αποτρόπαια εγκλήματα και φυσικά ο βιαστής μια άρρωστη κι επικίνδυνη προσωπικότητα. Η χρήση, δε, των φωτογραφιών που εξήχθησαν από το τηλεπαιχνίδι, είχαν κείμενο καταγγελίας και το χειρότερο όλων χρήση ονόματος του φερόμενου ως βιαστή.

Οι ενέργειες που έλαβαν χώρα από το Δικηγορικό μας Γραφείο κατάφεραν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να ανακληθεί – διαγραφεί η φερόμενη καταγγελία, ενώ το φερόμενο θύμα διέγραψε μαζί με την καταγγελία και την προσωπική ιστοσελίδα του χωρίς φυσικά να ζητηθεί έμπρακτη συγνώμη από το φερόμενο θύμα που τελικώς ήταν θύτης και όχι θύμα βιασμού.

Δυστυχώς, υπάρχουν άνθρωποι που αποδεικνύεται ότι διαθέτουν προβληματική σκέψη ή εξυπηρετούν σκοπούς ή απλά τυγχάνουν εξαρτημένα άτομα από την ανάγκη για διαδικτυακή φιλία – αποδοχή – συμπαράσταση, που ανερυθρίαστα προβαίνουν σε ψευδείς καταγγελίες, εμπλέκοντας άτομα, οικογένειας και πρόσωπα σε έναν νομικό και κοινωνικό Γολγοθά, προκειμένου να αποκαταστήσουν την αλήθεια.

Να αποδείξουν, δηλαδή, ότι προβληματικά άτομα θυσίασαν την τιμή και την υπόληψή τους, με ψευδείς καταγγελίες, στο βωμό κάποιων παραπάνω διαδικτυακών “likes”, κάποιας παραπάνω διαδικτυακής συμπαράστασης και αποδοχής, ή έστω επειδή απλά κάποιοι ανεγκέφαλοι πιστεύουν ότι το σοβαρό κίνημα #metoo τυγχάνει απλά μόδα και ότι είναι “cool” να ανήκεις στην κατηγορία των θυμάτων.

Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν έχουν συναίσθηση για το μέγεθος της ζημίας που μπορεί να προκαλέσουν. Τέτοιες ψευδείς καταγγελίες προκαλούν ανεπανόρθωτη ψυχική και ηθική βλάβη στο άτομο που εμπλέκεται, αλλά και στην οικογένειά τους, με αποτέλεσμα να δέχονται τελικά οι φερόμενοι ως θύτες τον ψυχικό βιασμό από τα φερόμενα θύματα που τελικώς ήταν οι μοναδικοί θύτες.

Ο ρόλος της Δικαιοσύνης

Η Δικαιοσύνη, η οποία αποκαθιστά τις αδικίες και ρυθμίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών, πρέπει να είναι ακριβοδίκαιη, παρέχοντας ίσες ευκαιρίες σε όλους.

Η Δικαιοσύνη ως ακριβοδικία αποσκοπεί να αποτελέσει εναλλακτική βιώσιμη και πιο ελκυστική πρόταση απέναντι στον περφεξιονισμό, την ενορασιοκρατία και τον ωφελιμισμό.

Συνεπώς, η δικαιοσύνη ταυτίζεται με τη νομιμότητα και την ισότητα, «τό μέν δίκαιον ἂρα τό νόμιμον καί τό ἴσον, το δ’ ἂδικον τό παράνομον καί το ἂνισον» (Αριστοτέλης)

Πρέπει όλοι να είμαστε στο πλευρό των θυμάτων, των ανθρώπων που κακοποιούνται εδώ και χρόνια αλλά πρέπει να είμαστε και απέναντι από αυτούς που καταχρώνται ανερυθρίαστα τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματά μας για ιδιοτελείς σκοπούς.

Δεν δύναμαι να γνωρίζω τους λόγους που οδήγησαν το υποτιθέμενο «θύμα» της «πράξης» που σας περιέγραψα παραπάνω, να προβεί στις αδιανόητες καταγγελίες που κόστισαν σε έναν συνάνθρωπό μας την ψυχική του υγεία.

Όπως δεν μπορώ να ξέρω τους λόγους που ενδέχεται να οδηγήσουν και άλλα υποτιθέμενα «θύματα» στην κατάθεση ψευδών καταγγελιών.

Είναι δεδομένο, όμως, ότι κάθε τέτοια καταγγελία θα πρέπει να είναι στέρεη, βάσιμη και λεπτομερής. Μόνο έτσι θα κατορθώσουν τα θύματα να βρουν την γαλήνη της δικαίωσης.

Διότι αν υπάρξουν πολλές «καταγγελίες» αβάσιμες και αστήρικτες στην αλήθεια, τότε τα τόσα στόματα που άνοιξαν και είπαν ιστορίες ερέβους για τα πιο σκοτεινά μυαλά, θα αρχίσουν και πάλι να σωπαίνουν, βουλιάζοντας στο βούρκο του ισοπεδωτισμού, που θα έχουν φτιάξει οι ψεύτικες και ιδιοτελείς καταγγελίες.

Γι’ αυτό, μιλήστε. Μιλήστε δυνατά και με βρόντο.

Μιλήστε όμως αληθινά. Δεν είναι όλοι ίδιοι.

O Αλέξανδρος Π. Αλεξιάδης είναι Ποινικολόγος

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr