Ανδρέας Αναγνωστάκης: Η τραγική μοίρα των θυμάτων του Σεισμού
Του δικηγόρου Ανδρέα Αναγνωστάκη
Οι σημερινοί Σεισμοί της Αλβανίας και τα τραγικά θύματα που ανασύρονται από τα ερείπια, δημιουργούν αναγκαίους συνειρμούς παραστάσεων, από τα ερείπια της “RICOMEX” τον Σεπτέμβριο του έτους 1999.
Εκεί θανατώθηκαν 39 άνθρωποι.
Έζησαν ελάχιστοι, οι οποίοι στην πραγματικότητα, συναρμολογήθηκαν στα Νοσοκομεία.
Οι ιστορήσεις τους στην συνέχεια, στο γραφείο μας, ήταν φρικτές.
Αρχικά ανέφεραν με δάκρυα και λυγμούς, “πως ακούγονταν σπαρακτικές φωνές κάτω από τα ερείπια. Κραυγές φρίκης! Και οδύνης.
Στην συνέχεια, σταδιακά έπαυαν ν’ ακούγονται. Γιατί, οι καταπλακωμένοι, έσβηναν!
Οι ίδιοι, καταπλακωμένοι κάτω από τα ερείπια που επέζησαν, αφηγούνταν, πως εκεί “ένοιωθαν απωθημένοι στην υπόγεια κόλαση όπως την περιγράφει ο Δάντης στο βιβλίο του η Θεία Κωμωδία.
Ήταν οι πιο φρικτές ιστορήσεις που μπορεί ν’ αντέξει, η ψυχή του ανθρώπου.
Κατά τις λήψεις του ιστορικού πολλές φορές η συνεργάτης του γραφείου μας που χειρίζονταν τον υπολογιστή, διέκοπτε την δακτυλογράφηση και βούρκωναν τα μάτια της από συγκίνηση. Και περιμέναμε μέχρις να συνέλθει.
Τις πρώτες ημέρες της τραγωδίας, οι αρμόδιοι της Εξουσίας, υπόσχονταν με ασταθή πειστικότητα: “Πως οι υπεύθυνοι θα βρεθούν και θα υποστούν, τις συνέπειες”. Και πως, “το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο!”
Αυτές, ήταν ψεύτικες υποσχέσεις.
Γιατί, κανένας υπεύθυνος και υπόλογος της τραγωδίας αυτής, δεν δικάστηκε στα ποινικά δικαστήρια.
Οι τελευταίοι από τους κατηγορουμένους, απαλλάχτηκαν στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών.
Εκεί, τα ζώντα θύματα και οι συγγενείς των νεκρών, έπεσαν θύματα ελεεινής ειρωνείας. “Να κάνετε μήνυση στο Σεισμό” τους έλεγαν.
Τελικά, το μαχαίρι έφτασε στο κόκκαλο των θυμάτων που επέζησαν και των συγγενών τους. (Ορφανά, χήρες, γονείς, αδέλφια κ.λ..π).
Καμία διατροφή στα ανήλικα ορφανά και καμία αποζημίωση στους συγγενείς των νεκρών, δεν δόθηκε εξωδίκως, από κανέναν.
Απεναντίας, όλα τα θύματα έμπλεξαν σε πολύχρονους, δαπανηρούς και ψυχοφθόρους δικαστικούς αγώνες από τους οποίους ξεμπλέκουν, μόνο όσοι στο μεταξύ, πεθαίνουν!.
Όμως μπλέκουν ύστερα οι κληρονόμοι τους!…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ παραθέτω, πως την 9/1/2020, συζητείται, ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών, “Κλήση” 104 δήθεν “εργαζομένων” της RICOMEX κατά 14 ορφανών και συγγενών των νεκρών και κατά μίας καταπλακωμένης στα ερείπια υψηλής κυρίας, που ανασύρθηκε από τα Γαλλικά Συνεργεία διάσωσης και τελικά επέζησε.
Αυτή η κυρία, συμβολίζει την εθνική μας αντοχή!
Ζητούν οι 104, να τους καταβάλλουν οι 15 το συνολικό ποσό των 188.280,860 ευρώ εντόκως..!!
Αυτό το ποσό ζητούν να τους καταβάλλουν, για δώρα Χριστουγέννων, Επιδόματα Αδείας και τόκους Αποζημίωσης με πανωτόκια, που δεν τους κατέβαλε η RICOMEX , πριν πτωχεύσει..!
Μέσα σ’ αυτούς τους “εργαζόμενους” είναι:
1. Αποκλειστικοί Μέτοχοι της Εταιρείας. (ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ).
2. Μόνιμα μέλη της Διοίκησης και Διευθύνοντες Σύμβουλοι αυτής.
3. Παιδιά των ιδρυτών και διατηρούντων την Εταιρεία, μέχρις του σεισμού.
Και αυτοί φόρεσαν την προβιά των “εργαζομένων”, με σύμβαση Εξαρτημένης εργασίας και ζητούν από την ισχνή διατροφή που επιδικάστηκε στα ορφανά και την ελάχιστη αποζημίωση για ψυχική οδύνη που επιδικάστηκε στους γονείς των νεκρών, τα παραπάνω.
Το χειρότερο όμως είναι ότι η “RICOMEX” πτώχευσε, μόνο στα χαρτιά.
Στην πραγματικότητα, πωλήθηκε στον Όμιλο Πολυεθνικών Εταιρειών “RECTICEL” κατά 50%.
Κατά το υπόλοιπο, μεταφέρθηκε στην Τουρκία. Και εγκαταστάθηκε εκεί ως “RICOMEX” Τουρκίας.
Η ηγεσία της Τουρκικής “RICOMEX” είναι ίδια μ’ αυτήν, της “RICOMEX” Ελλάδας.
Οι “εργαζόμενοι” που καλούν, την 20/1/2020 τα θύματα, στο Εφετείο, συμπαιγνιούν με την RICOMEX.
Στην πραγματικότητα, δεν έχουν καμία αξίωση.
Ενεργούν καταδολιευτικά για να λάβουν, το εκπλειστηρίασμα Ακινήτου της “RICOMEX” που βγήκε στον πλειστηριασμό, ως μόνο περιουσιακό στοιχείο που δεν μπορούσε να μεταφερθεί στην Τουρκία. Και για ν’ αποκλειστούν τα θύματα.
Είναι οι ίδιοι, που αρχικά με πρόσθετες παρεμβάσεις στα δικαστήρια, υπέρ της “RICOMEX” ζητούσαν να μην επιδικαστεί κανένα ποσό διατροφής και αποζημίωσης στα θύματα.
Είναι οι ίδιοι, που δημιουργούσαν έκτροπα και προπηλάκιζαν τα θύματα στις Δικαστικές Αίθουσες.
Είναι οι ίδιοι, που συνέστησαν Σωματείο Εργαζομένων, για προστασία του Εργοδότη.
Αυτό αποτελεί μοναδική περίπτωση στην ιστορία του Εργατικού Κινήματος.
Οι ίδιοι σήμερα, μετά είκοσι (20) χρόνια….!! από την φρικτή τραγωδία, ζητούν από τα θύματα καθένας, π.χ. περί τα 1.134,38 ευρώ και 21,32 ευρώ και με τόκο που έχει πολλαπλασιάσει τα κεφάλαια ως δώρα Χριστουγέννων και επιδόματα Αδείας..! που δήθεν δεν τους πλήρωσε η “RICOMEX”.
Σημειώνω πως τα ορφανά κατά τον χρόνο της ορφάνιας, ήταν π.χ. 4 και 6 ετών.
Πιστεύω θα βρεθεί κάποιος με ανθρωπιά που θ’ ασχοληθεί με το αίσχος, που επιχειρείται.
Σε κάθε περίπτωση, η σύγκριση και η αντιπαραβολή της φύσης των απαιτήσεων των ορφανών – διατροφής επιβίωσης- και των ασήμαντων αποζημιώσεων των λοιπών συγγενών -ανέγερση τάφου και ταφής- με την φύση των αναγκών αυτών που συμπαιγνούν με την “RICOMEX” -Δώρα με τόκους- προκαλεί φρίκη απανθρωπιάς.
Ταυτόχρονα αποτελεί, σκληρής μορφής εγκατάλειψη παρά της Πολιτείας. Και βέβαια πρωτοφανή παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας που διέπει το Δίκαιο, κάθε πολιτισμένης χώρας.
Αυτά δεν πρέπει να συμβούν. Στην Αλβανία που σήμερα δοκιμάζεται, από την φρίκη του εγκέλαδου. Ούτε αλλού. Ποτέ!
ΥΣ. Έχω στην διάθεση κάθε καλόπιστου Αρμόδιου όλα τα ονόματα και όλα τα παραστατικά απόδειξης.
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
