Ανδριάνα Ζαχαρίου : Απόφαση ορόσημο που γράφει ιστορία η ετυμηγορία για την Χρυσή Αυγή

Και είναι γενναία και ιστορική απόφαση, μετά από μια Εισαγγελική απαλλακτική πρόταση που μας εξέπληξε.

Είναι Δικαίωση.

Και για τη μάνα εκείνη, και για τα ανώνυμα θύματα των υπόλοιπων υποθέσεων που εκδικάζοντο ή είναι σε εξέλιξη οι υποθέσεις τους.

Είναι Δικαίωση όμως και για τη Δημοκρατία που στάθηκε στο ύψος της και αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές δίκες στην πολιτική ιστορία της χώρας μας.

Η ουσία δεν ήταν αν θα καταδικασθούν για το κάθε ξεχωριστό αδίκημα οι δράστες λ.χ. Ο Γιώργος Ρουπακιάς για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Αυτό είχε σχεδόν αποδειχθεί προς το τέλος της διαδικασίας και το προβλέπει εύληπτα ο Ποινικός Κώδικας για κάθε αυτουργό.

Η ουσία ήταν αν στα 5,5 χρόνια ακροαματικής διαδικασίας αποδείχθηκε ή όχι η σύνδεση μεταξύ των δραστών και των υπολοίπων μελών με τους επικεφαλής της Χρυσής Αυγής και αν ελάμβαναν εντολές και γραμμές άνωθεν. Δηλαδή αν υπήρχε ή όχι εγκληματική οργάνωση.

Καταδικάσθηκαν σχεδόν όλοι για εγκληματική οργάνωση κ μεταξύ αυτών 7 βουλευτές της Χρυσής Αυγής για τη διεύθυνση αυτής ως επικεφαλής.

Και ο Θεός βοήθησε να εκδοθεί τέτοια γενναία ετυμηγορία, για να τελειώσει διά παντός το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, και να αποκατασταθεί η Δημόσια Τάξη από μια σειρά παραλόγων που γιγάντωσε και έφερε αυτή την ομάδα στη Βουλή  και δη τρίτο κόμμα. Και που εξαπάτησε ως εθνικό δημοκρατικό κόμμα πάνω από 500.000 πολιτών ώστε να πειστούν κ να τη στηρίξουν τρεις φορές.

Ελαφρυντικά για μείωση ποινής ή αναστολή της απόφασης έως τη συζήτηση της έφεσης, φυλακή ( φυλάκιση ή κάθειρξη) δηλαδή ή αναστολή αυτής έχουν μικρή αξία σε μια τέτοια υπόθεση που τα αδικήματα, έως και ανθρωποκτονίες, γίνονταν στο όνομα  και υπό τον μανδύα μιας πολιτικής ομάδας,  υπό την προστασία ενός πολιτικού κόμματος εκλεγμένου δημοκρατικά στο ελληνικό κοινοβούλιο και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και με εξουσία από την βάση ως τρίτου κόμματος που τη χρησιμοποιούσε για να αυθαιρετεί, να ασχημονεί, να τελεί αντιποιήσεις αστυνομικής αρχής και  να εγκληματεί.

Γι ’αυτόν τον λόγο ο χαρακτηρισμός  ως εγκληματικής οργάνωσης και των κατηγορουμένων ως μελών αυτής τελειώνει αυτή τη δραματική ιστορία εδώ.

Σημειωτέον, ότι αν δεν συνεκτιμούντο λεπτομερώς όλα τα στοιχεία καθ’ όλη την ακροαματική διαδικασία, ώστε να καταφανούν οι συνδέσεις μεταξύ τους, τότε και σε πιθανή απαλλαγή τους εκ των κατηγοριών για εγκληματική οργάνωση, θα είχε αξίωση το κόμμα τους σε αναδρομική καταβολή κομματικών χορηγήσεων σε αυτό 10 εκ ευρώ (!).

Με βεβαιότητα δε,  θα ήγειραν αγωγές αποζημίωσης μαμούθ στο ελληνικό κράτος που τόλμησε να τους συλλάβει, να τους φυλακίσει κ να τους αποκόψει από τα πολιτικά τους καθήκοντα, συνεχίζοντας τις δράσεις και τη συγκρότηση ταγμάτων, ηρωικοί και αλώβητοι από μια διαδικασία που τους ταλαιπώρησε αλλά που έκανε λάθος στο τέλος.

Ναι, θα το είχαν το δικαίωμα αυτό με βάση την ισότητα κ την ισονομία.

Και είναι ουσιώδης αυτός ο λόγος, που η απόφαση είναι εξαιρετικά γενναία και ιστορική, διότι σε όλα και για όλα υπάρχουν όρια.

 Και η Δημοκρατία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν για την άσκηση των συνταγματικών δικαιωμάτων όταν πρέπει από κάπου να κρατηθούμε μονοδρομικά αλλά να στέκεται στα πόδια της και να λάμπει αναμφισβήτητα.

 Και φαίνεται από την αντίδραση του κόσμου και κατά την αναμονή της απόφασης τις προηγούμενες ημέρες και μετά την εκφώνηση αυτής ότι αυτή η δικαστική υπόθεση έφερε σημαίνουσα επαγρύπνιση για το πώς θα πορευτεί η κοινωνία και η δημοκρατία μας απο εδώ και πέρα.

Ποτέ ξανά.