Ανδριάνα Ζαχαρίου: Η συνταγματικοτητα ή μη της υποχρεωτικότητας του εμβολίου κατά του κορονοιού και τα συνταγματικά δικαιώματα των εταιριών εστίασης κλπ.
Το Σύνταγμα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως όχημα ανελεύθερων προσεγγίσεων των ατομικών ελευθεριών, επομένως δεν πρέπει να θεωρείται προσβολή ούτε η μεν παραδοχή ούτε η δε.
Με πρόσφατη μέτρηση των τελευταίων ημερών παρατηρείται αποχή από τους εμβολιασμούς ως εξής: α)Ηλικίες 75-79, 23%. β)Ηλικίες 70-74, 30%. γ)Ηλικίες 65-69, 31%. γ)Ηλικίες 60-64, 41%. ενώ δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη οι εμβολιασμοί για τις νεαρότερες ηλικίες.
Επί των θεμάτων για τη συνταγματικότητα ή μη της υποχρεωτικότητας του εμβολίου κατά του κορωνοϊού και του αποκλεισμού από σινεμά , εστιατόρια , αεροπορικά και ακτοπλοϊκά ταξίδια όσων δεν υποβληθούν σε αυτό και με τη συνταγματική παραδοχή του αρ.5παρ.1 του Συντάγματος ότι η ελευθερία του καθενός τελειώνει εκεί όπου αρχίζει η ελευθερία του άλλου, συνεπώς η ελεύθερη έκφραση της προσωπικότητας κάποιου δεν δύναται να διακινδυνεύει την έκφραση της προσωπικότητας του άλλου και να επηρεάζει τη ζωή και την υγεία του , με βάση δε την αρχή της ισότητας που συνταγματικά προστατεύεται στο αρ.2 παρ.1 του Συντάγματος περί απολυτου σεβασμού και προστασία της αξίας του ανθρώπου , λεκτέα τα εξής :
Δυνάμει των διεθνών κανονισμών υγείας (International Health Regulations – IHR) του 2005 , οι οποίοι εφαρμόζονται στο πλαίσιο του παγκόσμιου οργανισμού υγείας και σήμερα με το άρθρο 22 του καταστατικού αυτού αποτελούν ένα κείμενο νομικά δεσμευτικού χαρακτήρα , μια χώρα έχει σαφώς δικαίωμα να επιβάλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των ταξιδιωτών καταρχήν ως προϋπόθεση για την είσοδο στο έδαφός της καθώς και την απόδειξη αυτού.
Υφίστανται σαφέστατα και εξαιρέσεις από την υποχρεωτικότητα του εμβολίου , λόγου χάρη στην περίπτωση που ο ταξιδιώτης πάσχει από κάποια ασθένεια που απαγορεύει τον εμβολιασμό , η οποία πρέπει να αναφέρεται ειδικώς , πάραυτα αυτός ο ταξιδιώτης μπορεί να υποβληθεί σε ιατρικό έλεγχο ή σε καραντίνα.
Δηλαδή η ιστορία του medical passport δεν είναι καινούρια , χωρίς να προσκρούει στην ελευθερία εσωτερικής μετακίνησης στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης , μάλιστα προβλεπόταν ήδη από το 1933 και αφορούσε σε ασθένειες όπως χολέρα , ευλογιά , τύφο , κίτρινο πυρετό. Δεν πρέπει να προσκρούει στο νόμο GDPR ούτε να θεωρείται παραβίαση προσωπικών δεδομένων και προσβολή αυτών , όπως δεν πρέπει να προσκρούει ούτε στις συνταγματικές διατάξεις , καθώς αποτελεί ειδική συνθήκη αντιμετώπισης της πανδημίας διεθνώς , σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε επίπεδο κάθε χώρας. Σε ό,τι αφορά την πεποίθηση ότι το medical passport αποτελεί ευθεία παραβίαση των δικαιωμάτων επιβίβασης , λεκτέο ότι λόγω της έκτακτης συνθήκης δε χωρεί τέτοια παραβίαση καθώς η αρχή των ιδιωτικών συμβάσεων προβλέπει το δικαίωμα του ενός συμβαλλομένου (λόγου χάρη της αεροπορικής εταιρίας) να μην επιθυμεί να συμβληθεί και να δεχτεί στο αεροπλάνο της επιβάτες που δεν έχουν εμβολιαστεί. Σημειωτέον και ορθότερο θα είναι να μη ζητείται κατά την επιβίβαση οπότε αν δεν του επιτραπεί να επιβιβαστεί, θα έχει ζημιωθεί με το κόστος έκδοσης αυτού αλλά στο στάδιο έκδοσης του εισιτηρίου, καθώς θα έχει την επιλογή τότε ο ταξιδιώτης να το εκδώσει αφού εμβολιαστεί ή να μην το εκδώσει καθόλου.
Ομοίως δε , κάθε ιδιωτική επιχείρηση , όπως οι ως άνω (λ.χ. σινεμά, εστιατόρια κλπ.) , έχει το δικαίωμα να μην δέχεται πελάτες που δεν έχουν εμβολιαστεί. Κανείς δε δεν μπορεί να επιβάλει στους συμβαλλομένους του ιδιωτικού τομέα το αντίθετο. Διότι με αυτή τη λογική θα μπορούσε να είναι εκτεθειμένη κάθε επιχείρηση είτε αεροπορική είτε εστίασης κλπ σε πολύ σοβαρές νομικές συνέπειες καθώς οι ποινές παραβιάσεων λόγω έκθεσης κινδύνου πελάτη με κρούσμα covid-19 σε υπόλοιπους πελάτες είναι έως κακουργηματικές για την επιχείρηση με δυσθεώρητα ποσά σε αποζημιώσεις αν αποδειχθεί όχι μόνο ότι κάποιος κόλλησε τον ιό ενώ ήταν στην επιχείρησή τους είτε ως εργαζόμενος είτε ως πελάτης, αλλά ότι προκάλεσε την έκθεση σε κίνδυνο του υπολοίπου αριθμού παρευρισκομένων , αν βεβαιωθεί κάποιο κρούσμα.
Δεν είναι ορθό κατά συνέπεια να αναφερόμαστε σε προσβολή του πυρήνα των συνταγματικών δικαιωμάτων του υποψήφιου πελάτη, όταν η εταιρία/επιχείρηση δεν επιθυμεί την πρόσβαση πελατών σε εκείνη που δεν έχουν εμβολιαστεί. Και αυτό διότι έχει δικαίωμα κάθε επιχείρηση να εφαρμόσει το άρθρο 5 του Συντάγματος της απόλυτης ελευθερίας της επιλογής εμβολιασθέντων ή μη εμβολιασθέντων πελατών, καθώς και της βούλησης να επιδειχθεί σε αυτήν πιστοποιητικό εμβολιασμού , ομοίως όπως έχει δικαίωμα κάθε πολίτης να κάνει χρήση του άρθρου 5 του Συντάγματος της απόλυτης ελευθερίας αυτοδιάθεσης και να μην εμβολιαστεί.
Το Σύνταγμα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως όχημα ανελεύθερων προσεγγίσεων των ατομικών ελευθεριών, επομένως δεν πρέπει να θεωρείται προσβολή ούτε η μεν παραδοχή ούτε η δε.
Πράγματι το εμβόλιο είναι ιατρική πράξη και ως τέτοια απαιτεί συναίνεση και πράγματι η χωρίς συναίνεση υποβολή του σε κάθε σώμα προσκρούει τόσο στο άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος περί απολυτου σεβασμού και προστασία της αξίας του ανθρώπου, όσο και στο άρθρο 5παρ.5 περί του απόλυτου δικαιώματος του καθενός στην υγεία του και τη γενετική του ταυτότητα. Το Σύνταγμα δεν κατοχυρώνει κάποιο επιπλέον δικαίωμα στην εταιρία αεροπορικής μετακίνησης ή στο χώρο εστίασης ή στο χώρο διασκέδασης, αλλά με ίση χρήση των συνταγματικών διατάξεων του αρ.5πα1 περί ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και αρ.5παρ.5 ως άνω, σε συνδυασμό με το αρ.2παρ.1 ωε άνω, έχει δικαίωμα κάθε ιδιώτης ή επιχείρηση να προστατευθεί από την πανδημία που επέδειξε τεράστιες θανατηφόρες επιπτώσεις διεθνώς και να μη δέχεται ως πελάτες πολίτες που δεν θα υποβληθούν στον εμβολιασμού κατά του κορωνοιού.
Μιλώντας για τον φόβο των αντενδείξεων ως επιχείρημα για την άρνηση του εμβολιασμού, με βεβαιότητα καταλήγουμε σε σοφίσματα, όπως το παράδειγμα ότι είναι επιτακτική ανάγκη να ταξιδέψει κάποιος στην Αμερική , αλλά φοβάται καθώς πέφτουν πολλά αεροπλάνα κάθε χρόνο.
Σε κάθε περίπτωση καλείται καθένας να επιλέξει είτε την ελευθερία της αυτοδιάθεσης του μεν και τη μη συναίνεσή του στον εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού , σε αυτήν όμως την περίπτωση είναι αβάσιμο να γίνεται λόγος για προσβολή των συνταγματικών του δικαιωμάτων λόγω της μη δυνατότητας πρόσβασής του σε αεροπορικές εταιρίες, χώρους εστίασης, διασκέδασης κλπ, ως πελάτης , είτε τον εμβολιασμό του με το εμβόλιο κατά του κορωνοιού και την επανάκτηση της κοινωνικής ζωής του σε πληρότητα.
Η Ανδριάνα Ζαχαρίου είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ανδρέας Αναγνωστάκης: Η Θλιβερή Επέτειος της 21ης Απριλίου 1967 Παναγιώτης Σ. Παναγιωτόπουλος: Ο Πρώτος Ποινικός Κώδικας των Επαναστατημένων Ελλήνων: “Το Απάνθισμα των Εγκληματικών” – 17 Απριλίου 1823 Άρειος Πάγος: Πότε και ποια στοιχεία εκκρεμούς ποινικής δικογραφίας είναι προσωπικά δεδομένα Άρειος Πάγος: Ακύρωσε ένορκες βεβαιώσεις που δεν περιελάμβαναν το επάγγελμα των μαρτύρων – Όλο το σκεπτικό του Ανώτατου Δικαστηρίου. Δημήτρης Γκαβέλας: Ποινική Δίκη εξ αποστάσεως με τεχνικά μέσα – Ασυμβατότητα με τις συνταγματικές επιταγές και τις θεμελιώδεις αρχές της Ποινικής ΔικονομίαςΑκολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr