Αντώνης Αργυρός: Η εθνική συναίνεση αναγκαία προϋπόθεση επιβίωσης του Τόπου

Του Αντώνη Αργυρού*

Το σκηνικό μετά τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης αλλάζει πολλά και κατά την άποψή μου υποκρύπτει περισσότερα. Καθώς: Μετατοπίζει την προσοχή της Αθήνας, στη δική της ΑΟΖ που απειλείται πια φανερά και δημιουργείται άμεσα κλίμα έντασης και ανησυχίας και δημιουργεί ανασφάλεια πράγμα κρίσιμο στην κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια.

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις περνούν την κρισιμότερη φάση τους από το 1974. Πρόκειται για μια συστηματική στρατηγική αμφισβήτησης του status quo στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο με απρόβλεπτες συνέπειες.

Στόχος της Άγκυρας δεν είναι ο πόλεμος με την Ελλάδα. Στόχος της είναι να συρθεί υπό δυσμενείς συνθήκες η Χώρα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και εκεί να πάρει ότι θέλει.

Τούτη την ώρα λοιπόν που οι «άνεμοι του πολέμου» πλησιάζουν στη γειτονιά μας, όσο ποτέ άλλοτε χρειάζεται η Χώρα εθνική συναίνεση και ομοψυχία.

Μια ιστορική υποχρέωση που εκκρεμούσε επί 44 χρόνια υλοποιήθηκε με πλειοψηφία 288 βουλευτών που αποτελεί κοινοβουλευτικό ρεκόρ ενέκρινε η Βουλή το κυβερνητικό νομοσχέδιο για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού.

Μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί για το νομικό κομμάτι της υπόθεσης, όμως η σημειολογία της στιγμής δείχνει πώς άναψε και πάλι το μεγάλο δέντρο της συναίνεσης που τόσο έχει ανάγκη αυτός ο Τόπος.

Η συναίνεση, είναι αποτέλεσμα της ποιότητας της κοινωνίας της χώρας και της κουλτούρας των ανθρώπων της. Η συναίνεση απαιτεί θυσίες ,εγκατάλειψη των στερεοτύπων, απαιτεί λειτουργία της δημοκρατίας. Κανόνες περί Δημοκρατίας έχουμε σε αυτόν τον τόπο. Εάν τους ακολουθούσαμε, η ποιότητα της Δημοκρατίας μας θα ήταν… άλλη. Λέγοντας «συναίνεση» δεν εννοούμε πάντα ομοφωνία, εννοούμε την αποδοχή κοινών θέσεων σε μεγάλα ζήτημα, όμως τα Εθνικά, την Παιδεία, την Δικαιοσύνη, την ποιότητα ζωής κ.ο.κ. την ανανέωση σε πρόσωπα και ιδέες.

Σαν Ευρωπαίος πολίτης χάρηκα όταν είδα την Σάνα Μάριν, την νέα πρωθυπουργό της Φινλανδίας, μια νέα, μόλις 34χρονων, όμορφη και γοητευτική. Κανονικά, όλα αυτά δεν θα έπρεπε να αποτελούν θέματα σχολιασμού, ωστόσο, είναι γεγονός ότι η εκλογή ενός ατόμου με αυτά τα χαρακτηριστικά αποτελεί ένα είδος «επανάστασης» σε ένα κατεστημένο αντιλήψεων, ειδικά εάν το μέτρο σύγκρισης είναι η χώρα μας που τα νιάτα μετανάστευσαν σε ξένες χώρες για να βρουν δουλειά .

Όμως ο τόπος χρειάζεται νέους ανθρώπους και στα χρόνια και κυρίως στα μυαλά κι έτσι είναι βέβαιο ότι θα εδραιώσουμε την νέα κουλτούρα της συναίνεσης. Σε πείσμα όσων θεωρούν ότι δεν υπάρχει η αναγκαία συναίνεση, εγώ πιστεύω ότι η έλλειψη συναίνεσης είναι εικονική. Στα θεμελιώδη ζητήματα μπορεί να επιτευχτεί αν προσπαθήσουμε δίνοντας προτεραιότητα στους νέους.

*Πρώην υπηρεσιακός υπουργός Επικρατείας, Δικηγόρος

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr