Αντώνης Αργυρός: Η ώρα της κρίσεως

«Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάνε!»

(Κ.ΟΥΡΆΝΗΣ)

Η βδομάδα που πέρασε ήταν μια βδομάδα θλιβερών γεγονότων  που δείχνουν πώς η κοινωνία μας περνά μια τεράστια δοκιμασία αξιών.Από τη μια ο φόβος της νόσου,η διασπορά του τρόμου, το ζήτημα  της επιβολής ή μη  μέτρων καταλύουν την κοινωνική συνοχή και από την άλλη  το κύμα της πρωτοφανούς εγκληματικότητας μας φέρνει στο σταυροδρόμι του κακού.

Ζήσαμε το αποτρόπαιο και πρωτόγνωροι έγκλημα της δολοφονίας του 77χρονου διασωληνωμένου ασθενούς με κορωνοϊό στον Ερυθρό Σταυρό, τον οποίο σκότωσε επίσης ασθενής62χρονος που νοσηλεύονταν στον ίδιο θάλαμο, βγάζοντάς του το μηχάνημα από την πρίζα. Δεν έφθανε αυτό αλλά ο φόρος του αίματος συνεχίσθηκε για ασήμαντη αφορμή ένας 72χρονος αφαίρεσε τη ζωή από τον ιδιοκτήτη καταστήματος, μόνο και μόνο επειδή δεν υλοποιήθηκε το αίτημά του για διακοπή του συμβολαίου κινητής τηλεφωνίας! Πλέον το ζήτημα συναντά την ψυχιατρική και την δικαιοσύνη. Συνολικά 10 σφαίρες δέχθηκε ο δημοσιογράφος  Γιώργος Καραϊβάζ κατά τη δολοφονική επίθεση σε βάρος του,η είδηση της δολοφονικής επίθεσης εναντίον του έχει αναστατώσει όχι μόνο την δημοσιογραφική οικογένεια αλλά και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, είναι επίθεση στην δημοκρατία και στην ελευθερία του Τύπου.Νοσηλευόμενος σε ψυχιατρική κλινική, 25 ημέρες πριν από την τραγική στιγμή του άγριου διπλού φονικού στη Μακρινίτσα, θα έπρεπε να ήταν ο 31χρονος δράστης που σκότωσε τα δύο αδικοχαμένα αδέρφια και κατέστρεψε μία ολόκληρη οικογένεια, βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρο το χωριό.

Επισημαίνω πώς και αυτούς που συνελήφθησαν ή θα συλληφθούν για τα φοβερά εγκλήματα τους, η ώρα της δικαιοσύνης και της νέμεσης θ’ αργήσει πολύ νάρθει. Τα γεγονότα θα ξεχαστούν γρήγορα και οι δίκες θα γίνουν χωρίς να μπορέσουν να ζήσουν τη δικαίωση τους αυτοί που πόνεσαν από τους απάνθρωπους χαμούς των ανθρώπων τους. Οι αδικοχαμένοι στο Μάτι μένουν ανοιχτή πληγή στη κοινωνία μας  που ξεχνά εύκολα. Η τραγωδία στη Μανωλάδα ξεχάστηκε, όπως θα ξεχαστούν  και τόσα άλλα φοβερά που συμβαίνουν στους άδικους καιρούς που ζούμε. Ένας λαός όπως ο δικός μας που «σέρνει» στην πλάτη του νωπές ακόμα τις εθνικές του πληγές,με πιο πρόσφατη  της Κύπρου του 1974, που σπάραξε από την κρίση και μάτωσεαπό την πανδημία,πρέπει  να λάβει τα μέτρα του για τη διατήρηση της μνήμης του που τιμά την Ιστορία του Κι αυτό ενώ οι προκλήσεις και οι απειλές εξ ανατολών είναι σχεδόν καθημερινές και η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με κινδύνους που απειλούν την εθνική της ανεξαρτησία και κυριαρχία.

Ο Αντώνης Αργυρός είναι πρώην υπηρεσιακός υπουργός Επικρατείας – Δικηγόρος