Αντώνης Αργυρός: «Και διηγώντας να κλαις….»

Σ’ αυτά τα δύσκολα και φοβερά χρόνια που διάγουμε, ο Ελληνισμός βρίσκεται σε έσχατο κίνδυνο  τόσο από την καθαρή εξωτερική απειλή της γείτονος, όσο και άστοχες συμπεριφορές που προσφέρουν ευκαιρίες στον μόνιμο κίνδυνο και επί 200 χρόνια διεκδικητική της εθνικής μας Ανεξαρτησίας.

Οι σεβαστοί δάσκαλοι μου στο Πανεπιστήμιο με έμαθαν  για την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Η λαϊκή κυριαρχία είναι η αρχή ότι η εξουσία ενός κράτους και της κυβέρνησης έχει δημιουργηθεί και διατηρείται με τη συναίνεση του λαού του, μέσω των εκλεγμένων εκπροσώπων του, ο οποίος είναι η πηγή όλων των πολιτικών εξουσιών. Οι πολίτες έχουν τον τελικό λόγο στις κυβερνητικές αποφάσεις. Πριν από 17 ολόκληρα χρόνια πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο το ιστορικό δημοψήφισμα για το σχέδιο για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος που έφερε το όνομα του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Ανάν. Στις ελεύθερες περιοχές «κατά́» ψήφισε το 75,83% (ήτοι 313.704 άτομα) και «υπερ.» το 24,17% (99.976), με μια αποχή́ της τάξης του 10,82%. Αντιθέτως, στα Κατεχόμενα «υπερ.» τάχθηκε το 64,91% των ψηφοφόρων (77.646 άτομα) και «κατά́» το 35,09% (41.973). Ο Κυπριακός Λαός με δημοψήφισμα απεφάνθη κατά του σχεδίου με συντριπτική πλειοψηφία.

Τα λόγια του Βάσου Λυσσαρίδη: «Δεν θα αυτοκτονήσουμε για να μην μας δολοφονήσουν». Από «βαθυστόχαστους» αναλυτές ακούω πώς ότι  τότε χάθηκε μια ευκαιρία για λύση του Κυπριακού με το σχέδιο Ανάν. Δεν είμαι σε θέση να σχολιάσω(ακόμα κι αν έβλεπα θετικά το σχέδιο)ένα σχέδιο που είχε τέτοια αποδοκιμασία από τον αφέντη στον τόπο του Κυπριακό Λαό. Είναι ύβρις για έναν λαό πονεμένο ,αιματοβαμμένο, προδομένο αλλά αγωνιστή για τα δίκια του. «Ζωή χωρίς Ελευθερία και Αξιοπρέπεια δεν έχει νόημα», έλεγε ο εθνικός αγωνιστής, Βάσος Λυσσαρίδης. Ακριβά πλήρωσαν οι Κύπριοι τα λάθη που έγιναν σε βάρος τους  και μερικά δεν ήταν απλά λάθη χειρισμών ήταν εγκλήματα εθνικής προδοσίας ,όπως η απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας το 1967,οι δολοφονικές απόπειρες κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, το πραξικόπημα του 1974 που έφερε τους Τούρκους στη Κύπρο.

Όμως τα λάθη της Ελληνικής πλευράς η «Ιστορία των χαμένων ευκαιριών», δεν μπορεί να  μας κάνουν να λησμονούμε τους ποταμούς αιμάτων που αρχίζουν από το 1821 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα ,στο νησί της Αφροδίτης με μόνιμους θύτες τους γείτονες μας, χωρίς να λησμονούμε τους Άγγλους φίλους τους.

Δεν μπορούμε να αγνοούμε ότι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι η με την βία και την απειλή βίας διεκδίκηση των ζωτικών συμφερόντων του Ελληνισμού. Είμαστε σε κατάσταση ακήρυκτου πολέμου. Διεξάγονται συνεχώς πολεμικές επιχειρήσεις(καθημερινός αεροναυτικός πόλεμος χωρίς πυρά) και μόνον η σκανδάλη δεν έχει πέσει. Ζήσαμε πρόσφατα την μεγάλη επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου και όχι μόνο, με το προσφυγικό στον Έβρο. Κάθε μέρα κυριολεκτικά διεξάγονται επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου, με ευθεία απειλή κατά της εθνικής μας κυριαρχίας με δηλώσεις κατά της εθνικής μας κυριαρχίας και ασφαλείας. Την ίδια ώρα η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, περιφρονεί τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ, αδιαφορεί για τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι γεγονός ότι η συμπεριφορά αυτή  θυμίζει χώρα διεθνή τρομοκράτη. Σήμερα ο Τουρκικός επεκτατισμός απειλεί τον ελληνισμό στο σύνολο του. Απειλεί με διχοτόμηση και συγκυριαρχία το Αιγαίο, με Κυπροποίηση τη Θράκη, με Ιμβροποίηση την Κύπρο.

Η μόνη δυνατή απάντηση είναι η ισχυροποίηση της άμυνας ,οι διεθνείς συμμαχίες και αταλάντευτη απόφαση μας, μια Ελλάδα που δεν παραιτείται και αγωνίζεται με πάθος και σωφροσύνη για λεύτερη πατρίδα, είναι μια άτρωτη Ελλάδα.

Αντώνης Αργυρός – Πρώην υπηρεσιακός υπουργός Επικρατείας, Δικηγόρος