Αντώνης Π. Αργυρός: Αυτόν τον Αύγουστο περιμένω

Έναν Αύγουστο όμορφο . Ζεστό, σαν το πρώτο άγγιγμα αγάπης, στην καρδιά ενός χειμώνα. Ανεξέλεγκτο, σαν αυτά που νιώθω .

Ήταν η ανάγκη να χωρέσω τις λέξεις που δε σου είπα ταλαίπωρε εαυτέ μου. Να πάρω, όσες στιγμές και νύχτες γύριζα στο κρεβάτι προσμένοντας την λύτρωση του ακούσιου βάσανου, το καλοκαίρι .

Να χαρίσω θάλασσες και ξημερώματα, ήλιους και το τραγούδι που ποτέ δεν έπαψες να λες, ακόμα στη στιγμή της αγωνίας και του πόνου. Να ψιθυρίσω συναισθήματα και να φωνάξω γέλια. Να ζήσω για μια φορά ακόμα, όπως θέλω εγώ, τόσα καλοκαίρια περάσαμε και νομίζω πως δεν πέρασε κανένα . Να ζήσεις εαυτέ μου, για μια φορά, όπως σου αρμόζει. Μην περιμένεις άλλο έλεος και από κανέναν κυριολεκτικά, παρά τα βαθιά νερά της θάλασσας μας να σε χαϊδεύουν σχεδόν ερωτικά σχεδόν βελούδινα, όπως πάντα όλα τα χρόνια που πέρασαν και φέτος.

Μου τον χρωστούσες έναν Αύγουστο, για να κλείσει η αλμύρα της θάλασσας τις πληγές που άνοιξε η ζωή και να μην πονάνε άλλο πια, δύσκολο πράγμα φαίνεται μα όχι αδύνατο.

Έναν Αύγουστο, εαυτέ μου αφού μου ρήμαξες το χειμώνα, μου τον έδωσες ως σήμερα πλούσιο, χαμογελαστό, αληθινό, χωρίς ματωμένα τηλέφωνα, χωρίς την πίκρα που δεν έλειψε όλο τον χρόνο, έναν λυτρωτικό Αύγουστο, αυτόν θέλω ως το τέλος του και έχει λίγες μέρες ακόμα. Χάρισες το μήνα, που το γαλάζιο γίνεται πιο έντονο κι ο ήλιος καίει πιο πολύ, που όλοι είναι χαρούμενοι κι η ζωή χαμογελάει. Μου τον χρωστούσες το μήνα, που ομορφαίνουν όλα. Ο Αύγουστος ήταν η ευκαιρία, που σου ζητούσα καιρό και λίγη καλή τύχη. Ένας Αύγουστος γεμάτος παραλίες και φεγγάρια. Με γεύση καρπούζι και ουζάκι. Ένας Αύγουστος τρελός και παθιασμένος, γεμάτος χρώματα και μουσικές. Με τις παρακλήσεις στην Παναγιά μας  ,με τα πανηγύρια στα χωριά μας, με το σμίξιμο των συμμαθητών του δημοτικού Σχολείου, με την φεγγαρόλουστη λεωφόρο της πανσελήνου «που ο τρελλός ανεβαίνει μέχρι τ΄ άστρα».

Πρέπει να μην λησμονήσω τη συνάντηση των συμμαθητών χωρίς για πρώτη φορά φέτος  το γέρο Λυκειάρχη τον φιλολόγό μας, που με την αγάπη του και την σοφία του μας φώτισε και φέτος «έφυγε» οριστικά από κοντά μας .

Αυτόν τον Αύγουστο κάποιοι μας ξέχασαν ,κάποιοι μας έλειψαν, κάποιοι μας λείπουν. Κάποιοι μας διέγραψαν οριστικά απ’ την ζωή τους… όπως συμβαίνει  πάντα στις μεγάλες αλλαγές. Είναι όμως κι άλλοι που σου λείπουν τόσο ώστε να αναρωτιέσαι αν μπορείς χωρίς αυτούς, ναι τους θυμίζει η φωτογραφία των αγαπημένων που ταξιδεύουν στην αιωνιότητα, ένα δάκρυ μια επίσκεψη στο κοιμητήρι του χωριού μας.

Ποτέ δε σου είναι εύκολο να βγάζεις ανθρώπους απ’ τη ζωή σου.

Άλλωστε «ό,τι αξίζει, μένει».

Κι Αύγουστος μένει,

Μην πιστέψεις ότι αγάπησες δεν μένει ,μένει και συντροφεύει και στα δύσκολα και στα όμορφα μ’ ένα πόνο της εγκατάλειψης.

«Έσσεται Ήμαρ»

Από το «μέτωπο»31/7/2022

Αντώνης Π. Αργυρός, Πρώην υπηρεσιακός υπουργός Επικρατείας, Δικηγόρος

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr