Αντώνης Π. Αργυρός: Το πραγματικό έγκλημα θα μείνει ατιμώρητο

Συγκλονισμένο το Πανελλήνιο, παρακολούθησε τη μεγάλη ανατροπή με τον σύζυγο που όλοι αρχικά λυπήθηκαν και του έστελναν μηνύματα συμπαράστασης να μετατρέπεται σε τέρας και δολοφόνο και να ομολογεί την εγκληματική του δραστηριότητα.

Το γεγονός είναι πώς από την εγκληματική συμπεριφορά ενός «πατέρα», το αγγελούδι του θα μείνει ορφανό κι από τους δυο γονείς του. Τελικά καμμιά τιμωρία δεν μπορεί να επιβληθεί γι’ αυτό το αληθινό έγκλημα που θα μείνει τελικά εντελώς ατιμώρητο. Αλήθεια εκτός από τον ανθρώπινο νόμο που τιμωρεί, όπως τιμωρεί την ανθρωποκτονία, πως μπορεί ν’ αντικρύσει το αθώο αγγελούδι αυτός που στέρησε την ζωή από την μάνα του; Ποια έννομη τάξη θα επιτρέψει να πληγώνεται δια βίου το θύμα αυτού του αποτρόπαιου εγκλήματος ;

Επειδή κανένα έγκλημα τελικά δεν μένει ατιμώρητο, έρχεται η ώρα της τιμωρίας και η νέμεσιει αυτό το έγκλημα.

Υπάρχει στην περίπτωση αυτή ένα ατιμώρητο έγκλημα: η ισόβια και άδικη στέρηση των γονιών από το παιδί. Η δικαιοσύνη πρέπει να δώσει και θα δώσει απαντήσεις. Φοβούμαι ελάχιστα μπορεί να πεί γι’ αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα.

Η φυλακή δεν καθόλου εύκολη υπόθεση και οι φυλακισμένοι, οποίοι κι αν είναι, ότι κι αν έχουν διαπράξει δικαιούνται ανθρώπινης συμπεριφοράς, όμως ο συγκεκριμένος έχει διαπράξει «υβρι». Οι αρχαίοι τη θεωρούσαν μάλιστα τόσο κακόγια όποιον διέπραττε «ὓβριν, που έκανε τον Ηράκλειτο να πει πως «πρέπει να σβήνουμε την ύβρη πιο πολύ και από μια πυρκαγιά» (απ. 43 δ ύβριν χρησβεννύναι μάλλον ή πυρκαϊήν).

Όμως η δικαιοσύνη έχει από δω και πέρα τον ρόλο της. Αν και σύμφωνα με ουσιώδη αρχή αν από την τέλεση της πράξης μέχρι την αμετάκλητη εκδίκαση της υπόθεσης ίσχυσαν για το ίδιο έγκλημα περισσότεροι νόμοι, και ο ένας νόμος είναι ευνοϊκότερος του άλλου, εφαρμόζεται ο πιο ευνοϊκός για τον κατηγορούμενο νόμος (Πλ.Ολομ. ΑΠ Ποιν. 5/2008άρ.2 ΠΚ.)

Έτσι οποιαδήποτε μεταβολή του ισχύοντος νομοθετικού καθεστώτος δεν επηρεάζει τη εξέλιξη της υποθέσεως αυτής και οι ρυθμίσεις του ισχύοντος νέου ποινικού κώδικα, δυστυχώς είναι σχετικά επιεικείς, σε τέτοιου είδους ειδεχθή εγκλήματα.

Ελπίζω η Πολιτεία πρέπει να δει άμεσα το νομικό έλλειμα από τις κάποιες άστοχες ή ατυχείς διατάξεις του νΠΚ, πράγμα που έχει επισημανθεί από το σύνολο σχεδόν της νομικής οικογένειας.

Η κοινωνική ευαισθησία δεν ανέχεται να βλέπει επικίνδυνους εγκληματίες, που μετά από λίγο βγαίνουν από την φυλακή για συνεχίσουν την «δραστηριότητα» τους. Είναι λάθος και πρέπει να διορθωθεί άμεσα για το καλό του τόπου. Είναι και τεράστιο λάθος να αποδίδονται ανύπαρκτα ζητήματα στο νομοθετικό καθεστώς. Η εγκληματικότητα δεν θεραπεύεται με δρακόντειους νόμους που μένουν ανεφάρμοστοι, όταν ενίοτε δεν συνεισφέρουν οι εμπλεκόμενοι στο αποδεικτικό έργο. Αναφέρομαι ότι μάρτυρες σε μεγάλες υποθέσεις που συνταράσσουν την κοινή γνώμη «λησμονούν» τα πάντα στο ακροατήριο.

Στην μάχη για την δικαιοσύνη υπάρχει πλούσια συνεισφορά των υπερασπιστών της. Ας μην ξεχνάμε ότι τα ελαττώματα του συστήματος οδηγούν σε απίθανα εκτρώματα. Μετά από 25 χρόνια φυλάκισης, η ιταλική δικαιοσύνη διέταξε την αποφυλάκιση του μαφιόζου «νονού» Τζοβάνι Μπρούσκα, 64 ετών, ο οποίος είχε καταδικασθεί συνολικά σε 26 χρόνια κάθειρξης. Ο Τζοβάνι Μπρούσκα ομολόγησε την εμπλοκή του σε 100 δολοφονίες της σικελικής μαφίας, τη δεκαετία του ’90. Μεταξύ τους ήταν αυτή ενός 11χρονου αγοριού.

Η κοινωνία διέρχεται ένα κυκεώνα από αυτή την βαρύτατη εγκληματικότητα. Είναι αναμφισβήτητο ότι η επαύξηση των ποινών δεν λύνει το πρόβλημα ,αν δεν δούμε το ζήτημα με την άμεση κατάρτιση σχεδίου αντεγκλητικής πολιτικής που να είναι πρωταρχικό ζήτημα αντιμετώπισης της εγκληματικότητας.

Δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς εκτός από το φριχτό θάνατο ενός εικοσάχρονου κοριτσιού, το φρικτό και ατιμώρητο από τον ποινικό νόμο έγκλημα σε βάρος του μωρού της, που θα μεγαλώσει χωρίς την μάνα του και θα έχει έναν πατέρα φρικτό δολοφόνο.

Ποια τραγωδία θα μπορούσε να μιλήσει για το δράμα ;

Ο Σοφοκλής στον ΟΙΔΊΠΟΔΑ ΤΥΡΑΝΝΟ μας λέει ότι ο Οιδίποδας, σαν έμαθε, τελευταίος απ’ όλους, την αλήθεια, από το μάντη Τειρεσία και άλλους μάρτυρες, κι αφού είδε κρεμασμένη την Ιοκάστη (τη μητέρα και γυναίκα του), πήρε μια περόνη και την έμπηξε βαθιά μέσα στα μάτια του.

Πώς μπορούσε πια να βλέπει τον κόσμο;

* Πρώην υπηρεσιακός υπουργός Επικρατείας, Δικηγόρος

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr