Χριστίνα Ι. Σταμούλη: Θα τους βγάλουμε τη γλώσσα;
Μπορεί να μην μας αρέσει, αλλά το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων του Β’ ΠΠ θα λυθεί μόνον αν καθίσουμε σε ένα τραπέζι και συζητήσουμε επί ίσοις όροις, έχοντας χαράξει τις ελληνικές κόκκινες γραμμές και έχοντας επιλέξει τα δικά μας εργαλεία.
Ανήμερα της επετείου των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, στο Βερολίνο, μέσα στην αίθουσα της περίφημης Bundestag, ακούστηκαν για πρώτη φορά, όλες οι θέσεις των γερμανικών κομμάτων για το θέμα των οφειλόμενων επανορθώσεων, στην Ελλάδα.
Στην ημερήσια διάταξη είχαν εγγραφεί δύο διαφορετικά σχέδια ψηφισμάτων, το ένα από το κόμμα Η Αριστερά/Die Linke και το άλλο από τους Πράσινους/B90-Die Gruhnen. Εκτός από τους εισηγητές των δύο αυτών γερμανικών κομμάτων ακούστηκαν εκπρόσωποι όλων των πλευρών του γερμανικού κοινοβουλίου. Από τη γνωστή Εναλλακτική (AfD) μέχρι την Αριστερά (Die Linke), όλοι έλαβαν το λόγο με δύο τουλάχιστον και συχνά παραπάνω, εκπροσώπους ο καθένας. Τον λόγο επίσης έλαβε ο κ. Roth, ο αρμόδιος για τα ευρωπαϊκά θέματα Υπουργός της Κυβέρνησης, ένας πολιτικός που προέρχεται από τη γερμανική Σοσιαλδημοκρατία.
Από τα έδρανα παρακολούθησε τη διαδικασία και η πρέσβης της Ελλάδας κ. Μ. Μαρινάκη.
Τα δεδομένα που αποκομίσαμε από τη διαδικασία αυτή δεν είναι πολύ διαφορετικά από όσα μέχρι σήμερα γνωρίζαμε, όσοι από εμάς ασχολούμαστε από μακρού με το συγκεκριμένο θέμα. Ακούσαμε, όπως ήταν αναμενόμενο, ότι στη Γερμανία, όπως και στην Ελλάδα, οι θέσεις διαφοροποιούνται, πολύ ή λίγο, ανάλογα με την ιδεολογική θέση του καθενός.
Ξανά-μάθαμε ότι στη Γερμανία υπάρχουν κοινοβουλευτικοί ο οποίοι αναφέρονται στα εγκλήματα των Ναζί και το βλέμμα τους δείχνει τον αποτροπιασμό που νιώθουν για την φρικώδη αυτή κληρονομιά τους. Ξανά-μάθαμε ότι στα ίδια έδρανα κάθονται άνθρωποι γεννημένοι γύρω στο 1970 για τους οποίους ο εθνικοσοσιαλισμός τους φαίνεται μια χαρά ιδεολογία, αγωνίζονται όμως να το κρύψουν καλούμενοι να πάρουν θέση για τα φρικτά εγκλήματα των ναζί στη χώρα μας και αλλού.
Το στίγμα έδωσε η έντονη αντιπαράθεση μεταξύ του εκπροσώπου της AfD (M. Jorgen) και του εισηγητή των Πρασίνων (M. Sarrazin), ο οποίος δευτερολογώντας έφερε τους Γερμανούς νεοναζί προ των ιστορικών ευθυνών της ιδεολογίας τους. Εντυπωσιακή και η θέση του εισηγητή της Die Linke (Gr. Gysi) ο οποίος διευρύνοντας τον προβληματισμό όχλησε την κυβέρνησή του λέγοντας «δεν θέλετε να μιλήσουμε για αποζημιώσεις, πού είναι η πολιτική στήριξη απέναντι στη Ελλάδα; Γιατί συνεχίζεται ο εξοπλισμός της Τουρκίας; »
Τελικά τα ψηφίσματα δεν μπόρεσαν να περάσουν αφού Β90/Grunen και Die Linke συγκεντρώνουν στο γερμανικό κοινοβούλιο συνολικά 136 ψήφους, δηλαδή ένα ποσοστό 20% περίπου. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι κάτι τέτοιο δεν έχει ξανασυμβεί στη Γερμανία.
Η αναβίωση του θέματος των επανορθώσεων μετρά πλέον 30 χρόνια, δηλαδή από την στιγμή της επανένωσης των δύο Γερμανιών και 25 χρόνια από την επίδοση της ρηματικής διακοίνωσης του 1995 και την ταυτόχρονη κατάθεση της αγωγής του Διστόμου.
Στο διάστημα αυτό κινήσεις έχουν γίνει και από τη γερμανική και από την ελληνική πλευρά. Στην παρούσα φάση οφείλουμε να αποτιμήσουμε την αξία και το αποτύπωμα της κάθε κίνησης και να συντονιστούμε στο σύγχρονο σήμα που εκπέμπουν οι καιροί. Κανένα αποτέλεσμα δεν θα φέρουμε αν μείνουμε κρεμασμένοι στην άποψη που έχουμε σχηματίσει με πολυκαιρισμένα στοιχεία και «παλαιοκομματικές θεωρίες».
Πράγματι το 2000 Πράσινοι και Σοσιαλιστές της Γερμανίας «πριόνισαν» την εκτέλεση της ιστορικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς στην Ελλάδα και προς την άποψη, ότι δηλαδή «δεν είναι δυνατόν να εκπλειστηριαστεί το Γκαίτε», παρασύρθηκαν μεγάλες μορφές του αγώνα της διεκδίκησης όπως ο ίδιος ο Γλέζος, ο Μαγκάκης και ο Μπέης. Από το 2000 όμως έχουν περάσει 20 χρόνια και απορρίπτοντας συστηματικά κάθε σήμα που έρχεται από την Γερμανία δεν πρόκειται να φέρουμε κανένα αποτέλεσμα. Από τότε μέχρι σήμερα περισσεύει η διαμαρτυρία και λείπει η συστηματική δουλειά.
Μπορεί να μην μας αρέσει, όμως απέναντί μας έχουμε έναν πολύ ισχυρό αντίπαλο ο οποίος δεν αντιμετωπίζεται με νάζια και γκριμάτσες.
Μπορεί να μην μας αρέσει, αλλά το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων του Β’ ΠΠ θα λυθεί μόνον αν καθίσουμε σε ένα τραπέζι και συζητήσουμε επί ίσοις όροις, έχοντας χαράξει τις ελληνικές κόκκινες γραμμές και έχοντας επιλέξει τα δικά μας εργαλεία.
Σήμερα ένα κομμάτι του γερμανικού πολιτικού συστήματος ενισχύει την εργαλειοθήκη μας. Θα τους βγάλουμε τη γλώσσα;
Η Χριστίνα Ι.Σταμούλη είναι Δικηγόρος-Διαχειρίστρια του Αρχείου Ι.Ε.Σταμούλη
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δημήτρης Γκαβέλας: Ποινική Δίκη εξ αποστάσεως με τεχνικά μέσα – Ασυμβατότητα με τις συνταγματικές επιταγές και τις θεμελιώδεις αρχές της Ποινικής Δικονομίας Ηλίας Γ. Αναγνωστόπουλος: Το δικαίωμα σιωπής στην ευρωπαϊκή έννομη τάξη Παν. Σ. Παναγιωτόπουλος: Διακοπή της εκτέλεσης της ποινής κατά τον νέο ΚΠΔ Σταύρος Κοντονής: Βουλιάζουμε;Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr