Δημήτρης Αναστασόπουλος: Εκλογές ΔΣΑ – Με Το Δικηγόρο

Σε περίπου τρεις μήνες από σήμερα -τέλη Νοεμβρίου- θα διεξαχθούν οι αρχαιρεσίες του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, αλλά και όλων των δικηγορικών συλλόγων της χώρας. Είναι κοινή πεποίθηση ότι οι συγκεκριμένες εκλογέςαποτελούν τις πλέον κρίσιμες στην ιστορία του Συλλόγου μας, καθώς το δικηγορικό σώμα βρίσκεται σε οριακό σημείο. Τα προβλήματα που επί πολλά έτη συσσωρεύονταν επιβαρύνθηκαν έτι περαιτέρω με τη δραματική κατάσταση από τον Μάρτιο του 2020 και έπειτα, εξαιτίας του covid-19. Η απουσία ουσιαστικής στήριξης των δοκιμαζόμενων δικηγόρων, καθώς και οι ατυχέστατες επιλογές και πράξεις της παρούσας διοίκησης, εξουθένωσαν και πλήγωσαν χιλιάδες δικηγόρους, ιδίως τους πιο ευάλωτους. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, με υπαρκτά ακόμη πολλά προβλήματα, τόσο εν γένει στην κοινωνία όσο και ειδικότερα στην καθημερινότητά μας εξαιτίας της πανδημίας, οι δικηγόροι καλούμαστε να επιλέξουμε αν θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε με τα ίδια πρόσωπα και, κυρίως, με τις ίδιες νοοτροπίες, ή αν θα γυρίσουμε οριστικά σελίδα.

Χωρίς να παραγνωρίζουμε τα όποια θετικά βήματα, είναι αλήθεια ότι αυτά τα χρόνια έγιναν πολύ λιγότερα από αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν. Διαδοχικά λάθη και συμπεριφορές δημιούργησαν την αίσθηση ενός κλειστού «κλαμπ» συνδικαλιστών, που με αυταρέσκεια ευνοούνται εις βάρος των υπολοίπων. Αμαυρώνοντας παράλληλα την εικόνα μας στην κοινωνία, αδικώντας έτσι την πολύ μεγάλη πλειοψηφία των δικηγόρων. Επανειλημμένως έχουμε γράψει και τεκμηριώσει ότι η σημερινή ηγεσία του δικηγορικού σώματος με τους συνεργάτες της έχουν μεταλλάξει τον ΔΣΑ σε ΔΣΗ (Δικηγορικό Σύλλογο Ημετέρων). Σε τέτοιο βαθμό και ένταση που δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά στην ιστορία του Συλλόγου μας.

Οι επικείμενες εκλογές είναι όμως εξαιρετικά κρίσιμες και γιατί θα επιλέξουμε ποιοι θα διαχειριστούν στο εξής τα μεγάλα διακυβεύματα που έχουμε μπροστά μας. Ξεκινώ με την αποκατάσταση του κύρους μας. Συνομιλώντας καθημερινά με πολλούς συναδέλφους μου, το πρώτο ζήτημα που όλοι μου θέτουν είναι ότι έχουμε χάσει τη θέση μας στην κοινωνία, ότι έχει πληγεί σημαντικά η αξιοπρέπεια μας. Βεβαίως γι’ αυτό υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες, οι οποίες έχουν ονοματεπώνυμο. Σημαντικότερη από τις ευθύνες όμως είναι η άμεση διόρθωση του προβλήματος. Και σε αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν, επανατοποθετώντας το δικηγόρο στην κοινωνία, με τον σπουδαίο ρόλο που επιτελεί.

Πέραν τούτου, είναι βέβαιο ότι τα αμέσως επόμενα χρόνια θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση της ανόρθωσης και του εκσυγχρονισμού τόσο της δικηγορίας όσο και της δικαιοσύνης. Οι διαρκείς παρεμβάσεις στο χώρο της δικαιοσύνης, χωρίς μακρόπνοο σχεδιασμό και όραμα, επιτείνουν τα προβλήματα αντί να τα λύνουν. Η απαρχαιωμένη δε συνδικαλιστική νοοτροπία του «όχι σε όλα», χωρίς αντιπρόταση, απλώς συντηρεί μια βαλτωμένη κατάσταση. Η αλήθεια είναι ότι ο εκσυγχρονισμός του χώρου της δικαιοσύνης απαιτεί πολλά βήματα, αν και πράγματι σημειώθηκε πρόοδος το διάστημα που πέρασε. Ωστόσο, απέχουμε παρασάγγας από μια σύγχρονη δικαιοσύνη, όπου ο δικηγόρος θα μεταβαίνει στα δικαστήρια μόνο για να παρίσταται ενώπιον τους και όχι να δαπανά πλήθος ωρών στις διάφορες γραμματείες. Θα πρέπει, λοιπόν, να αποφασίσουμε αν θα αντιμετωπίσουμε την πρόκληση αυτή με ανθρώπους που πραγματικά πιστεύουν και γνωρίζουν τα ζητήματα αυτά ή με ανθρώπους που τα αντιμετωπίζουν όλως επιδερμικά.

Στην ίδια δέσμη προβλημάτων, οι ανισότητες και στο χώρο της δικηγορίας συνεχώς εντείνονται, χωρίς καμία διορθωτική παρέμβαση. Τα επόμενα χρόνια βασικός στόχος μας πρέπει να είναι η στήριξη των πιο ευάλωτων ομάδων εξ ημών, επί τη βάσει των ίσων όρων και της θέσπισης θεσμών και οργάνων στήριξης τους. Και αυτό διέρχεται πρωτίστως μέσα από τον εν γένει ανασχεδιασμό του επαγγέλματος μας, όπως άλλωστε επιθυμούν οι πολλοί. Σε αντίθεση με τη σημερινή διοίκηση που βολεύεται στη «λογική της ναφθαλίνης», στην παραλυτική συντήρηση.

Αυτά είναι ταπλέον κρίσιμα ζητήματα, για τα οποία θα πρέπει να επιλέξουν οι συνάδελφοι μου στις επικείμενες αρχαιρεσίες τα πρόσωπα που πιστεύουν ότι μπορούν να τα διαχειριστούν καλύτερα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο γράφων ζητώ εκ νέου να με εμπιστευτούν, από κοινού εμένα και τους συνεργάτες μου, διεκδικώντας τη θέση του Προέδρου του Συλλόγου μας. Το ζητώ με διαπιστευτήρια τη μέχρι σήμερα πορεία μας, αλλά και το πρόγραμμά μας που αναλυτικά θα παρουσιάσουμε το επόμενο διάστημα.

Άλλωστε, το 2017 διεκδίκησα για πρώτη φορά τη δυνατότητα να υπηρετήσω το σώμα από τη θέση του Προέδρου του ΔΣΑ. Περίπου 3.500 συνάδελφοι με τίμησαν τότε με την εμπιστοσύνη τους. Ήδη από την επομένη των εκλογών, πορεύτηκα με μόνο γνώμονα να μην προδώσω την εμπιστοσύνη αυτή. Και να τη θεμελιώσω σε στέρεες βάσεις, να την επεκτείνω, με καθημερινή δουλειά και έργο.

Για αυτό και σήμερα ζητώ και πάλι να με εμπιστευτούν. Για να οικοδομήσουμε έναν νέο, σύγχρονο ΔΣΑ, με σοβαρή εκπροσώπηση στα θεσμικά όργανα και δυνατή φωνή στην κοινωνία, χωρίς εξαρτήσεις. Με ισότιμη αντιμετώπιση όλων των μελών μας και σοβαρό σχεδιασμό για όλα όσα μας απασχολούν. Ζητώ να με εμπιστευτούν γιατί ως Δικηγόροι μπορούμε καλύτερα, πολύ καλύτερα.

Πρώτο καθοριστικό βήμα προς την αναβάθμιση του κύρους μας είναι η επικείμενη εκλογική διαδικασία, αυτή καθ’εαυτή. Σταθερή θέση μας είναι η θέσπιση του ενιαίου ψηφοδελτίου και η ηλεκτρονική διεξαγωγή των εκλογών. Καλούμε και όλες τις άλλες παρατάξεις να συμφωνήσουμε σε αυτές τις βασικές θέσεις, ώστε αφενός να μπει ένα τέλος στις κομματικές παρεμβάσεις, στις ομάδες και στους μηχανισμούς και αφετέρου να διεξαχθούν οι εκλογές με τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και ασφάλεια για όλους μας.

Δημήτρης Αναστασόπουλος-Επικεφαλής του Συνδυασμού ΔΣΑ «Με Το Δικηγόρο»