Δημήτρης Αναστασόπουλος: Σπαταλώντας λεφτά για λιγότερη Δημοκρατία

Πρόσφατα, και με δεδομένο ότι η απερχόμενη διοίκηση του Συλλόγου δίνει πληροφορίες με ιδιαίτερη φειδώ, μάθαμε  ότι το κόστος των εκλογών του Συλλόγου το 2017 ανήλθε σε περίπου διακόσιες χιλιάδες (200.000) Ευρώ, για 26 κάλπες, σε ένα κτίριο.

Θα υπέθετε κανείς ότι ο Σύλλογος, με βάση τις αρχές της χρηστής διοίκησης και με την πανδημία δυστυχώς ακόμη παρούσα, θα έψαχνε ήδη από πέρυσι τρόπους να μειώσει το κόστος των εκλογών και την ταλαιπωρία των Συναδέλφων, με την πλέον προφανή και αυτονόητη λύση: Την ηλεκτρονική ψηφοφορία, η οποία εδώ και κάποια χρόνια δεν αποτελεί κάποια εξωτική τεχνολογία αλλά δοκιμασμένη και αξιόπιστη λύση σε εκλογές ουκ ολίγων Συλλόγων και Σωματείων, πρυτανικών αρχών κτλ. O Συμβολαιογραφικός Σύλλογος και η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης διενήργησαν τις εκλογές τους ηλεκτρονικά, μεταξύ πολλών άλλων και ουδεμία υπόνοια για αναξιόπιστη διαδικασία ετέθη. Ως προς το δε κόστος, εκτιμάται ότι είναι εξαιρετικά μικρότερο από εκείνο για τις δια ζώσης εκλογές, ίσως και στο 1/10 αυτού.

Αντί λοιπόν η απερχόμενη διοίκηση να έχει ήδη προκηρύξει διαγωνισμό και προβεί σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες, προτίθεται αυτές τις εκλογές να τις διενεργήσει με 60 τμήματα περίπου (όπως ακούστηκε στο πρόσφατο Δ.Σ.), διάσπαρτα σε όλο το κέντρο της Αθήνας, σε μια καταφανώς δαιδαλώδη, πολύπλοκη, δύσκολα ελέγξιμη και όχι ακριβώς αδιάβλητη διαδικασία, η οποία θα κοστίσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ!

Όταν λοιπόν υπάρχουν δοκιμασμένες και έτοιμες λύσεις, άμεσα εφαρμόσιμες, ο ισχυρισμός ότι δεν μπορεί να αποφασιστεί κάτι τέτοιο σε δύο μήνες – και ας έχει τεθεί εδώ και πολύ καιρό και κάποιοι αρνούνταν να το συζητήσουν- είναι επιεικώς αστήρικτος. Αν το Ελληνικό Δημόσιο έστησε το gov.gr σε ένα βράδυ, σίγουρα ο μεγαλύτερος επιστημονικός Σύλλογος της χώρας μπορεί να οργανώσει ηλεκτρονικές εκλογές σε δύο μήνες.

Το πιο εκπάγλου καλλονής όμως «επιχείρημα» ειδικά στις αιτιάσεις μας για το κόστος είναι ότι η Δημοκρατία κοστίζει και είναι ακριβή. Η Δημοκρατία όμως, δεν είναι ακριβή, είναι πολύτιμη. Αυτά δε τα οποία κοστίζουν δεν είναι οι συλλογικές διαδικασίες, είναι η κακοδιαχείριση, η έλλειψη διαφάνειας και λογοδοσίας, η άσκηση διοίκησης με  μεθόδους του 1980 και άλλα πολλά που δυστυχώς αντιμετωπίζουμε την τελευταία τετραετία. Ακούσαμε επίσης ότι ο Σύλλογος έχει πλεόνασμα και άρα μπορεί να δαπανά κατά το δοκούν των διοικούντων. Υπενθυμίζουμε ότι τα € 200.000 που δαπανήθηκαν το 2017 και τα πολύ περισσότερα που αναμένεται να δαπανηθούν σε μια πρωτοφανή διαδικασία, δεν είναι κληρονομιά από κάποιον μακρινό θείο ούτε κερδισμένο λαχείο. Είναι το υστέρημα των Δικηγόρων, από τον ιδρώτα τους και κανείς δεν έχει δικαίωμα να διαχειρίζεται ως κτήμα του κατά το δοκούν, ειδικά όταν υπάρχουν εναλλακτικές με εξαιρετικά μικρότερο κόστος. Αυτά είναι «λεπτομέρειες» για τους ανοιχτοχέρηδες της απερχόμενης Διοίκησης.

Κάποιοι επινοούν δικαιολογίες διότι πιστεύουν ότι όσο μεγαλύτερη είναι η αποχή τόσο θα αναδειχθούν οι δικοί τους μηχανισμοί συγγενών και φίλων, οπαδών και ωφελημένων και θα αλιεύσουν υψηλότερα ποσοστά. Θέτοντας εμπόδια στην καθολικότητα της ψηφοφορίας, μοιράζοντας αφειδώς χρήμα, όχι φυσικά δικό τους, σε μια χαοτική διαδικασία, επιχειρούν να γαντζωθούν στην εξουσία.

Η Δημοκρατία όμως εκτός από πολύτιμη, είναι συμμετοχική, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς διαδικαστικά κωλύματα, χωρίς αδιαφανείς διαδικασίες, ιδίως όταν η τεχνολογία έχει δώσει τις λύσεις και σε πολύ χαμηλό κόστος.

Καλούμε όλες και όλους τις/τους Συναδέλφους να κατέλθουν να ψηφίσουν μαζικά, όποια διαδικασία και αν υπάρξει τελικά, αψηφώντας δυσχέρειες και έμμεσες τρικλοποδιές και θυσιάζοντας λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους, προκειμένου να στείλουν σπίτι της την απερχόμενη διοίκηση και τους χειροκροτητές της, ακριβώς για να μπορούν το 2025 να ψηφίζουν (και) από το δικό τους σπίτι, χωρίς περιττό κόστος, με αξιοπρέπεια, ασφάλεια, ηρεμία και σοβαρότητα.

Όπως ακριβώς αρμόζει στους Δικηγόρους και αξίζει στην Δημοκρατία.

*Δημήτρης Αναστασόπουλος, Σύμβουλος ΔΣΑ,  επικεφαλής του Συνδυασμού «Με Το Δικηγόρο»