Δημήτρης Χ. Παξινός: Υπάρχει ελπίδα- ” Αντίσταση ποιότητας στην παρακμή και την διαφθορά”, Αναστάσιος Αχιεπίσκοπος Αλβανίας.

Στη Σερβία, για πολύ καιρό,  διαμαρτύρονται χιλιάδες, κυρίως φοιτητές, καθημερινά, στους δρόμους, για τον θάνατο 15 ατόμων, όταν κατέπεσε στέγαστρο σε σε σιδηροδρομική στάση. Ο Πρωθυπουργός  αναγκάσθηκε σε παραίτηση. Στο Ισραήλ ξεχύθηκαν για μήνες, δεκάδες χιλιάδες πολίτες, για την προσπάθεια του υπόδικου για διαφθορά Πρωθυπουργού Νετανιάχου να ελέγξει την Δικαιοσύνη. Στην Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες βγαίνουν  στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τα 57 θύματα της τραγωδίας των Τεμπών,  δύο χρόνια μετά. Οι συγγενείς των τραγικών θυμάτων και μαζί τους η κοινωνία συντηρεί το θέμα και δεν αφήνουν να ξεχασθεί. Ζητά Δικαιοσύνη!

Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η κοινωνία αντιδρά, παρά την επιδίωξη των συστημικών μέσων να αποσιωποιηθεί το θέμα. Κι όμως σε μια εποχή ανακατατάξεων, ανατροπών και βιαιοτήτων υπάρχει ελπίδα. Ελπίδα για τι; Για το καλλίτερο. Ο κόσμος συνειδητοποιεί ότι έχουμε πάρει λάθος κατεύθυνση. Χωρίς να μπορεί να την προσδιορίσει επαρκώς. Θέλει όμως να συμμετάσχει σε αγώνες και να δείξει ότι υπάρχει, σκέφτεται, αγωνιά και δίνει την μάχη, όταν χρειασθεί. Χωρίς πάτρωνες να τους καπελώνουν και να τους χειραγωγούν. Κι είναι ευαίσθητος όταν τίθενται τέτοια ψευδοδιλλήματα. Η με μένα η με τους άλλους. Η απάντηση είναι μια. Ούτε με τους μεν, ούτε με τους δε.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχουν κομματικό προσανατολισμό. Ανήκουν στον άνθρωπο. Κι ο ανθρωπισμος δεν έχει χρώμα. Η μάλλον έχει κι είναι πανανθρώπινος και γι αυτό είναι ευπρόσδεκτα όλα τα χρώματα που χρησιμοποιουσαν κόμματα και συλλογικοτητες και τα οποία ανήκουν σ όλους. Απορώ με τον κομματικό χρωματισμό που επιδιώκεται να δοθεί. Την εκμετάλλευση σ αυτόν τον τομέα. Η Ευαισθησία καλλιεργειται και δεν αποτελεί μονοπώλιο κανενός. Σύμφωνη με τον άνθρωπο και διαπνεόμενη απ τα ανθρώπινα ιδανικά κατισχυει κάθε είδους εκμετάλλευσης. Κι οφείλουν τα κόμματα κι όλοι οι οργανισμοί, να προσανατολισουν τα μέλη τους προς αυτή την κατεύθυνση κι όχι να τα βλέπουν χρωματιστά κι αποπροσανατολιστικά εν τέλει. Δεν μπορεί να υπάρξει ευνομούμενη κοινωνία, κράτος Δικαίου χωρίς να αγκαλιάσουν τον άνθρωπο και τα δικαιώματά του.

Ο καθένας μας δεν είναι κάτι ξεχωριστό, αλλά εντάσσεται σε μια κοινότητα ανθρώπων που έχει το ίδιο χρώμα αίματος κι όχι μόνο. Έχει τις ίδιες αγωνίες και τις ανάγκες για να μπορεί να ζει σ ένα περιβάλλον καθαρό από μολύνσεις, που οι ίδιοι δημιουργούμε. Σ αυτή την σύντομη ζωή, που μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια, εφ όσον την διαχειρισθούμε με σωφροσύνη και αλληλεγγύη. Κι αισθανθούμε την ανάγκη του πάσχοντος και του συμπαρασταθούμε μην περιμένοντας ανταπόδοση. Σαν δειγμα μιας ανυστερόβουλης, ουσιαστικής κίνησης πολιτισμικής αξιοπρέπειας. Ανθρώπινης. Η ανθρώπινη καταξίωση σ ένα κόσμο άγριο, αδυσώπητο, που ξεχνά το πρόσκαιρο της ζωής, συμπεριφερόμενος σαν μέλος αγέλης, που τίποτε πέρα απ’ την απληστία δεν βλέπει. Κι όλο χρωστάει γιατί η καταναλωτική κοινωνία ειν’ απαιτητική κι αχόρταγη κι ανελέητη.

Ο παράγων άνθρωπος παραμένει στο επίκεντρο, ως μια αυθύπαρκτη αξία, πολύτιμη, αναντικατάστατη. Ως μέτρο πάντων των πραγμάτων, κατά τον Πρωταγόρα και μας ακολουθεί σ όλη την πορεία μας και μας κατευθύνει η προσπαθεί,  μ όλες τις εντεύθεν συνέπειες για το καλό η το κακό της Ανθρωπότητας. Πολλά έχουν γραφεί κι ειπωθεί. Χιλιάδες διακηρύξεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Καμμια δεν έχει τηρηθεί. Όλες παραβιάζονται στο όνομά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!  Στο οποίο ομνυουν βέβαια.  Γιατί λείπει ο σύνδεσμος, ο κρίσιμος για την συνοχή και την ψυχική ευεξία των ανθρώπων που ανυψώνει το πνεύμα στο σύνολο των Τάγων, των Ηγετών και καθορίζει την πολιτική τους. Εξέλιπε ο ενθουσιασμός για το υγιές κι ανιδιοτελές της προσφοράς στην κοινωνία. Υπάρχει ελπίδα όμως. Κι αυτό το βλέπουμε μεταξύ όλων αυτών που συμμετέχουν, διεκδικούν το καλλίτερο. Η έστω το λιγότερο κακό. Υπάρχει ελπίδα. ‘ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ” Αντίσταση με την ΠΟΙΟΤΗΤΑ. Τάδε έφη ο Μέγας Αναστάσιος! Καταξιωθείς στην συνείδηση όλων, ασχέτως φυλής, θρησκεύματος, χρώματος η αλλού διαχωριστικού των ανθρώπων. Κι αυτό μένει ν ακολουθεί τα βήματά μας.

*Δημήτρης Χ. Παξινός, Πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr