Δημήτρης Πατώκος: Το ηθικό και το αυτονόητο

Πού εντοπίζονται τα όρια μεταξύ εθνικής ασφαλείας, σεβασμού σε αυστηρά καθορισμένο αξιακό πλαίσιο κοινής αποδοχής και κατοχύρωσης του απαραβίαστου του ιδιωτικού βίου και μάλιστα ενός πολιτικού προσώπου;

NEWSROOM
Δημήτρης Πατώκος: Το ηθικό και το αυτονόητο

Του Δημήτρη Πατώκου

Με την εγγενή περιέργεια και την καθιερωμένη τάση ενός ανθρώπου που επιδιώκει να ενημερώνεται ανελλιπώς και από τις ελάχιστες πλέον εναπομείνασες εφημερίδες όλων των πολιτικών αποχρώσεων, παρακολουθώ το ζήτημα των «επισυνδέσεων» -αλήθεια, πόσο ευρηματική αποδεικνύεται η ελληνική γλώσσα σε κρίσιμες περιόδους!- που ανέκυψε εσχάτως. Σε κάποια πρωτοσέλιδα το γεγονός φανερά υποβαθμίζεται χάριν της «γενναίας» αύξησης των συντάξεων και άλλων ειδήσεων που διαταράσσουν την ραστώνη του Αυγούστου, ενώ αλλού στοχοποιείται ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε ολοσέλιδο ολόγραμμα με τους χαρακτηρισμούς «μοιραίος», «άβουλος», «επικίνδυνος» και λοιπά συναφή. Διάχυτη είναι η αίσθηση πως το θέμα είναι υπαρκτό και σύνθετο. Πρωτίστως ηθικής και ασφαλώς πολιτικής διάστασης.

Αυτονόητο χρέος του πολίτη είναι και να «εκπλήσσεται» με την παρακολούθηση ιδιωτικών συνδιαλέξεων πολιτικών και μη προσώπων και να εκφράζει απερίφραστα την αποδοκιμασία του. Μολονότι στο παρελθόν έχει υπάρξει μάρτυρας παρόμοιων θλιβερών γεγονότων, έχει χρέος να μην υποκύψει στον εθισμό, να μην παραμένει απαθής με τη βολική δικαιολογία ότι «αυτά συμβαίνουν» ή με ειρωνικά σχόλια του στυλ «ναι και η γη είναι στρογγυλή», που ανάγουν τέτοιες πρακτικές στη σφαίρα του αυτονόητου. Σταχυολογούμε από τον έγκριτο Τύπο των τελευταίων ημερών: «Μπορεί να νομίζουμε ότι ο κ.Ανδρουλάκης δεν έχει τίποτα να πει, όμως άλλοι πιστεύουν ότι έχει κάτι σοβαρό να πει… το Σύμπαν των Ελλήνων έκανε ένα δώρο στον κ.Ανδρουλάκη… ο κ.Τσίπρας εκφράζει τον δημοκρατικό του πόνο: Γιατί παρακολουθούσατε τον κ.Ανδρουλάκη και όχι εμένα;». Όλα αυτά προσδίδουν μια ανεπίτρεπτη και άκαιρη ελαφρότητα στο θέμα καθώς το υποβιβάζουν σε ένα επίπεδο ευτελούς χιούμορ, που στην παρούσα φάση των αμέτρητων αναπάντητων ερωτημάτων μόνο αποπροσανατολίζει…

Προφανώς το γιατί ζητήθηκε η άρση του απορρήτου ενός κεντρικού προσώπου της πολιτικής σκηνής δεν είναι δυνατόν να απαντηθεί, καθώς τούτο, όπως βολικά υποστηρίζεται, συνεπάγεται παραβίαση του νόμου περί εχεμύθειας. Αυτό όμως αφήνει βαριές σκιές στον αρχηγό του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος και μάλιστα εν όψει προεκλογικής περιόδου! Όποτε; Αδιέξοδο. Συνέπεια άστοχων χειρισμών.

Η εισβολή της τεχνολογίας σε κάθε πτυχή του βίου μας είναι αδιαμφισβήτητη! Ο χώρος της πολιτικής δεν θα μπορούσε να παραμείνει αλώβητος. Σε ποιο βαθμό, ωστόσο, δικαιούται να βρίσκεται υπεράνω της συνταγματικής νομιμότητας; Πού εντοπίζονται τα όρια μεταξύ εθνικής ασφαλείας, σεβασμού σε αυστηρά καθορισμένο αξιακό πλαίσιο κοινής αποδοχής και κατοχύρωσης του απαραβίαστου του ιδιωτικού βίου και μάλιστα ενός πολιτικού προσώπου; Αυτά είναι τα προφανή ερωτήματα, στα οποία ο σκεπτόμενος πολίτης δικαιούται καθαρές και σαφείς απαντήσεις. Μακριά, λοιπόν, από την καταγγελτική σεναριολογία της αντιπολίτευσης και τους διαξιφισμούς νομικών προσώπων συχνά ακατάληπτων για τον απλό ψηφοφόρο, το μείζον ηθικό θέμα που ανακύπτει δύσκολα απαλείφεται από την ανακοίνωση θεσμικών πρωτοβουλιών αναφορικά με τις δικλείδες ασφαλείας στη λειτουργία των μυστικών και αστυνομικών υπηρεσιών της χώρας. Ας γίνει αφορμή για μια ουσιαστική συζήτηση και όχι απλά για άγονη ρητορική και παραιτήσεις-θυσία στο βωμό της φαινομενικής ευθιξίας. Γιατί ο πρότερος βίος της αντιπολίτευσης δεν θα αποτελεί πάντα αποτελεσματικό άλλοθι για τα βαρύτατα ατοπήματα των κυβερνώντων…

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr