Δημήτρης Παξινός: Δικαιοσύνη – Η πολύφερνη νύφη
Του Δημήτρη Παξινού*
Γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα, από την καλή και από την ανάποδη, τόσα χρόνια, στον ευρύτερο χώρο της δικαιοσύνης, όταν είδα επί ΣΥΡΙΖΑ τις προαγωγές στις ανώτατες βαθμίδες της δικαιοσύνης, θεώρησα δεδομένη την διπλή αποτυχία, κυβέρνησης και δικαιοσύνης.
Όταν ρώτησα κάποιον μεγαλοσχήμονα προς τι αυτές οι επιλογές, η απάντηση με προσγείωσε στην ελληνική πραγματικότητα «… μα γιατί κι αυτοί είχαν τους δικούς τους με σκοπό να ελέγχουν την τρίτη και καταταλαιπωρημένη εξουσία», δηλαδή να παίζουν τα δικά τους πολιτικά παιχνίδια. Καμία σκέψη για ένα νέο ξεκίνημα. Να απεμπλακεί η δικαιοσύνη από τις αδίστακτες δαγκάνες της εκτελεστικής, που συνθλίβουν ό,τι πάει να κινηθεί κατά συνείδηση. Η συνέχεια είναι γνωστή και ακόμη ταλαιπωρεί και θα ταλαιπωρεί για πολύ ακόμη την δύστυχη ελληνική κοινωνία που απαιτεί – εκλιπαρεί για μία ποιοτική και αδέκαστη δικαιοσύνη. Κανείς όμως δεν φαίνεται να την υπολογίζει. Οι διενέξεις – εχθροπραξίες στον χώρο αυτό τον πολύπαθο που οι συνέπειες επηρεάζουν και αντανακλούν την εικόνα της κοινωνίας που με έκπληξη, θλίψη και απογοήτευση παρακολουθεί τα τεκταινόμενα.
Η από χρόνια σοβούσα κρίση και εξαγγελία κάθε κυβέρνησης, κάθε υπουργού για την ποιοτικότερη και γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης, φαίνεται να μένει συνεχώς στα χαρτιά. Οι διαβουλεύσεις για αναμόρφωση κωδίκων με τις αντίστοιχες επιτροπές που συνιστώνται για να καθαρίζουν τον κόπρο του Αυγεία, προσφέρουν μόνο σύγχυση και κάθε τόσο χρειάζονται νέες επιτροπές για την διόρθωση των ημαρτημένων. Και πάλι από την αρχή και υποθέσεις να παραγράφονται και όχι μόνο οι κατά τακτικά διαστήματα για αποφόρτιση των
πινακίων από τα πλημμελήματα, με πρωτοβουλία του υπουργού δικαιοσύνης, αλλά και οι σοβαρές ακόμη και οι κακουργηματικού χαρακτήρα με την εφαρμογή του ευνοϊκότερου νόμου, που κάποιοι φρόντισαν να ψηφιστεί εσπευσμένα από την βουλή. Βιασύνη που δεν δικαιολογείται παρά μόνο προκαλεί διάφορους αρνητικούς συνειρμούς. Και αυτοί όλοι που είχαν την ατυχία να προσφύγουν στην ελληνική δικαιοσύνη για την αποκατάσταση της αδικίας που συντελέσθηκε σε βάρος τους, δια τη ζημία που υπέστησαν λόγω αρρυθμίας της δικαιοσύνης, που πληροφορούνται για την τύχη ή ατυχία της υπόθεσής τους που ανέμεναν με αγωνία όλα αυτά τα χρόνια. Παρεγράφη! τέρμα η αγωνία τους για την δικαίωσή τους ή μη. Τέρμα η ταλαιπωρία τους με αυτό το άκομψο και επιβλαβή για τα συμφέροντά τους τρόπο. Η δικαιοσύνη απέχει. Κανείς δεν υπολογίζει αυτούς τους ανθρώπους, που ξόδεψαν χρήμα, θυσίες, κόπους για να βρουν το τυχόν δίκιο τους. Ούτε λόγος για ισονομία. Και αγριεύουν και θεριεύουν και αναζητούν άλλους τρόπους για δικαίωσή τους, με μη νόμιμα μέσα. Έτσι ένας θεσμός χάνει το κύρος του και οδηγείται σιγά σιγά στην απαξίωση. Και αν δεν λειτουργεί ικανοποιητικά ο θεσμός της δικαιοσύνης, τότε δεν μπορεί να λειτουργήσει κράτος δικαίου, δεν μπορεί να λειτουργήσει δημοκρατία με όρους ευνομούμενης πολιτείας. Και αυτό οδηγεί στην εξαθλίωση, στην επικράτηση των ανθρώπινων ενστίκτων που εξαφανίζει τη νοημοσύνη, το ανθρώπινο πνεύμα. Ατελής η ανθρώπινη δικαιοσύνη και ευλόγως, αρκεί να μην υποκύπτει σε συμφέροντα ξένα προς το σκοπό της. Η επιλογή από την σημερινή κυβέρνηση των επικεφαλής των ανωτάτων δικαστηρίων είναι απόλυτα επιτυχημένη. Δεν μπορεί να γίνουν άλματα. Τα μεγάλα άλματα οδηγούν σε σοβαρούς τραυματισμούς και ανεπούλωτες πληγές. Σφάλματα μεγάλα έχουν συμβεί στην πορεία για τον εξορθολογισμό της δικαιοσύνης που αφορούν κυρίως στην κακομεταχείρησή της και στο βιασμό της από την εκτελεστική εξουσία με την συναίνεση της πολύφερνης νύφης.
Οι προτάσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κου Π. Πικραμμένου είναι μία αρχή για συζήτηση και επανακαθορισμό της ομαλής λειτουργίας της προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας.
·Πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών*
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr
