Γ. Τρανταλίδης: Ο λήθαργος των συνταγματολόγων για το άρθρο 16 του Συντάγματος

Στην διελκυστίνδα που κορυφώνεται μεταξύ των συνταγματολόγων, υπάρχουν δύο αντιτιθέμενες απόψεις: η πρώτη πρεσβεύει ότι πρέπει να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα για το άρ. 16 και η δεύτερη ότι το ενωσιακό δίκαιο υπερισχύει και του Συντάγματος. Οι σκεπτόμενοι πολίτες διερωτώνται: γιατί ομφαλοσκοπούσαν επί δεκαετίες οι συνταγματολόγοι και λιβάνιζαν διατάξεις με μουχλιασμένα ξυλοκλισέ; Όφειλαν να είχαν εισηγηθεί την αλλαγή του άρ. 16 Σ, αφού έβλεπαν ότι είναι παρωχημένο, ότι οι ξενιτεμένοι Έλληνες φοιτητές πλήρωναν, αστρονομικά ποσά φοιτώντας στα ξένα πανεπιστήμια και διεπίστωναν την κατακόρυφη πτώση των ελληνικών ΑΕΙ στην παγκόσμια κατάταξη, που έχουν καταντήσει έρμαια της ανομίας.

Ο πολίτης θέλει τους συνταγματολόγους όχι σε κατάσταση ραθυμίας, απραξίας, αλαλίας, απλούς διεκπεραιωτές, νηπιώδεις, σπιθαμιαίους, απλοϊκούς νόες, με νεκρωμένα αντανακλαστικά και νομικούς σχολαστικισμούς, με παραλυτική αδυναμία για επιστημονική συνεννόηση, με συμβιβασμούς στον πολτό της αδράνειας, αλλά μαχητές, κελευθοποιούς (ανοίγοντας νέους δρόμους), με νεωτερισμούς, τόλμη μεταρρυθμιστή και επιδόσεις στο άθλημα της δικαιοκρισίας για την φανέρωση της άπεφθης δικαιοσύνης. Πρόσφατα, οι. συνταγματολόγοι έχουν επιδοθεί σε ένα «διάλογο» με αντιμαχία εγωισμών, όμως δεν εμφανίζονται σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης σε ώρες υψηλής τηλεθέασης (19:00-22:00), έστω στα κρατικά κανάλια, προκειμένου να διαμορφώσουν γνώμη οι προβληματιζόμενοι πολίτες.

Άραγε, γιατί να υπάρχει παρωχημένο Σύνταγμα, νεκρωμένο από κάποιες συντεχνίες «συνταγματολόγων», αφού αυτό είναι κατόρθωμα (υποτίθεται) της Νεωτερικότητας; Δεν θεωρείται Σύνταγμα αυτό που διαιωνίζει την αυθαιρεσία και απολυταρχία, με πλαστή νομιμότητα των δυναστών μας. Όμως, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, έφτιαξαν (ευθύνη Βενιζέλου) στα μέτρα τους ένα Σύνταγμα έτσι ώστε με το καταραμένο άρ. 86 να εισέρχονται στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ για εξιλέωση των αμαρτιών και των εγκλημάτων τους και το Κοινοβούλιο («σύμβολο», «προπύργιο» της Δημοκρατίας!) να βεβαιώνει τον ρόλο του ως ποιμνιοστάσιο, όπου τα κομματικά κοπάδια ενεργούν, δήθεν κατά συνείδησιν.

Όλα αυτά σε αντίθεφη με τα πολιτισμένα κράτη (Αγγλία, Γαλλία) όπου σέβονται τους θεσμούς και οι πρωθυπουργοί καταδικάζονται. Το άρ. αυτό είναι παγκόσμια πρωτοτυπία και επινόηση της ελληνικής ραδιουργίας και αμοραλισμού για συγκάλυψη κακουργημάτων και σαφέστατα αντίκειται στο θεμελιώδες άρ. 4 περί ισότητος. Ο κάθε βουλευτής και Υπουργός πρέπει να δικάζεται από τον φυσικό Δικαστή όπως ο απλός πολίτης.

Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι εάν δεν υπήρχε το άρθρο αυτό, όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί θα εφοβούντο τα ισόβια και δεν θα παρεβίαζαν τον Ποινικό Κώδικα κουβαλώντας τις μίζες με τις βαλίτσες καθώς και δεν θα είχαμε φθάσει στην πτώχευση και τα μνημόνια. Έτσι, με μεθοδικότητα αχρήστευσαν την λειτουργία των θεσμών. Πελώριες είναι οι ευθύνες των συνταγματολόγων που δεν επαναστάτησαν δυναμικά στον κρίσιμο χρόνο, έτσι ώστε να μην επιτρέψουν την θέσπιση του άρ. 86, που απετέλεσε την ταφόπλακα για την απονομή της δικαιοσύνης.

*Γεώργιος Τρανταλίδης, δικηγόρος

**Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στην ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr