Γιάννης Καϊντάσης: Παραγραφή ποινών: Ο «αδιάφορος» την γλίτωσε…
Του Γιάννη Καϊντάση* Λίγες εβδομάδες πριν τον κορωνοϊό, σε κάποιο Μονομελές Πλημμελειοδικείο εμφανίστηκε ο κατηγορούμενος και υπομονετικά περίμενε τις ατελείωτες εκείνες ώρες μέχρι να έρθει η σειρά του. Η υπόθεσή του είχε ήδη αναβληθεί δυο ή και τρεις φορές, λόγω λήξης ωραρίου ή κάποιου λόγου, αλλά ο ίδιος, χωρίς παράπονο στεκόταν εκεί, υπομονετικά, προκειμένου να […]
Του Γιάννη Καϊντάση*
Λίγες εβδομάδες πριν τον κορωνοϊό, σε κάποιο Μονομελές Πλημμελειοδικείο εμφανίστηκε ο κατηγορούμενος και υπομονετικά περίμενε τις ατελείωτες εκείνες ώρες μέχρι να έρθει η σειρά του. Η υπόθεσή του είχε ήδη αναβληθεί δυο ή και τρεις φορές, λόγω λήξης ωραρίου ή κάποιου λόγου, αλλά ο ίδιος, χωρίς παράπονο στεκόταν εκεί, υπομονετικά, προκειμένου να σταθεί μπροστά στον Δικαστή να απολογηθεί.
Και πράγματι η απολογία του είχε τον χαρακτήρα της συγγνώμης, βρέθηκε σε μια δύσκολη θέση και παρανόμησε, ζήτησε συγγνώμη από το Δικαστήριο, το οποίο του αναγνώρισε κάποια ελαφρυντικά και του επέβαλε την ποινή των πέντε (5) μηνών. Ο κατηγορούμενος έγυρε κάτω το κεφάλι, απογοητευμένος, γιατί πίστευε εγκάρδια ότι το δικαστήριο θα μπορούσε να τον συγχωρήσει, αλλά όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο νόμος πολλές φορές είναι πάνω από συναισθηματισμούς και εσώψυχες αναζητήσεις. Ο Πλημμελειοδίκης του απηύθυνε τον λόγο και του είπε “μπορείτε να κάνετε έφεση”, αλλά ο κατηγορούμενος ήταν σε τέτοια ψυχική κατάσταση, που δεν επιθυμούσε να ξαναμπεί στην διαδικασία να καθίσει στο σκαμνί και να απολογηθεί, ίσως και μετά από τόσες αναμονές και χαμένα μεροκάματα.
Την ίδια ημέρα, για την ίδια πράξη, τιμωρήθηκε ερήμην και με την ίδια ποινή, ένας άλλος κατηγορούμενος. Παρά το γεγονός ότι είχε κληθεί κανονικά ο ίδιος, αδιαφόρησε εντελώς να έρθει και να απολογηθεί για τις ενέργειές του ή να πει την δική του άποψη επί των όσων κατηγορούνταν. Δεν έστειλε έναν δικηγόρο ή ένα χαρτί, με το οποίο να ζητούσε μια αναβολή, γενικά αδιαφόρησε παντελώς για την διαδικασία της απονομής δικαιοσύνης.
Σήμερα, μια ακόμη διάταξη, στέλνει παραγράφει τις ποινές φυλάκισης διάρκειας μέχρι έξι μήνες, οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι την δημοσίευση του νόμου, εφόσον οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες.
Στην περίπτωσή μας, ο πρώτος κατηγορούμενος, ο τυπικός, που ήρθε και αντιμετώπισε την Δικαιοσύνη, είχε δέκα ημερολογιακές ημέρες προκειμένου να κάνει έφεση στην απόφαση επιβολής της ποινής. Ταλαιπωρημένος ψυχικά από την διαδικασία, προτίμησε να μην προχωρήσει την διαδικασία. Η απόφαση κατέστη αμετάκλητη.
Ο δεύτερος κατηγορούμενος, λόγω της καθυστέρησης της διαδικασίας καθαρογραφής και επίδοσης, μέχρι σήμερα δεν είχε λάβει καμία απόφαση στα χέρια του, επομένως δεν έχει αρχίσει η διαδικασία για την άσκηση των ενδίκων μέσων και έτσι η απόφαση δεν έχει καταστεί αμετάκλητη. Η ποινή του θα παραγραφεί!
Ο νόμος στην περίπτωση αυτή, τίμησε με την παραγραφή τον “κατεργαράκο”, τον “αμελή” ή … τον “μάγκα” που δεν δέχθηκε να τιμήσει την Δικαιοσύνη με την παρουσία του.
Το οξύμωρο αυτό της πρακτικής το συζητήσαμε με έναν καλό δικαστικό υπάλληλο, ο οποίος πολλές φορές βρίσκεται σε επαφή με τον ψυχισμό των ανθρώπων εκείνων, που μπροστά στην Δικαιοσύνη έχουν ακόμη αιδώ και σεβασμό και δεν επιθυμούν να επαναλαμβάνουν την διαδικασία της έφεσης. Ένας βαρύς ψυχισμός, σε ακραία διάσταση με την ελαφρότητα των “αδιάφορων”.
Δυστυχώς στην σύγκριση τους, μεταξύ ομοίων καταστάσεων, σε αυτήν την διαδικασία, ακόμη μια φορά οι δεύτεροι είναι που … τιμούνται!!!
Δικηγόρος Άρτας, ΜΒΑ, MScc.ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ*
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr