Γιάννης Καρούζος: Οι πρόσφατες αποφάσεις της επιτροπής αναστολών ΣτΕ για την υποχρέωση εμβολιασμού – Οι λόγοι απόρριψης

Με τις αποφάσεις 250-252/2021 της Επιτροπής Αναστολών της Ολομέλειας απορρίφθηκαν αιτήσεις αναστολής ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού  προσωπικού των δομών υγείας κατά της υποχρέωσης εμβολιασμού. Κρίθηκε ότι οι αιτήσεις ακυρώσεως δεν ήταν προδήλως βάσιμες, η δε βλάβη της οποίας γίνεται επίκληση, δεν δικαιολογεί τη χορήγηση αναστολής.

Ειδικότερα, οι επίμαχες αιτήσεις αναστολών επιδίωκαν την αναστολή εκτέλεσης της υπ’ αριθμ. Δ1α/Γ.Π.οικ. 50933/2021 ΦΕΚ 3794/Β/13-8-2021  κοινής υπουργικής απόφασης καθώς και του υπ’ αριθμ. 655/12-8-2021 εγγράφου με θέμα: «Υποχρέωση εμβολιασμού του προσωπικού σε δομές παροχής υπηρεσιών υγείας και άμεση αναπλήρωση ανεμβολίαστου προσωπικού», του αναπληρωτή Υπουργού Υγείας.

Ωστόσο το περιεχόμενο της πρώτης ως άνω πράξης ήταν αποκλειστικά και μόνο ο ορισμός ειδικών κατηγοριών προβλημάτων υγείας που αποτελούσαν αντενδείξεις για τη διενέργεια του εμβολίου, και ως εκ τούτου με απόφαση ειδικής επιτροπής οι πάσχοντες υπάλληλοι θα εξαιρούνται από το μέτρο της αναστολής καθηκόντων. Με άλλα λόγια, η επίμαχη πράξη, δεν προέβλεπε, ούτε θέσπιζε τις προϋποθέσεις εφαρμογής ή τη διαδικασία ενεργοποίησης του  μέτρου της αναστολής καθηκόντων. Η δεύτερη κατά σειρά προσβαλλόμενη πράξη, αποτελεί εσωτερικό πληροφοριακό έγγραφο της Διοίκησης, με ενημερωτικό κυρίως χαρακτήρα.

Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές και πρόδηλο ότι η προσφυγή στη Διοικητική Δικαιοσύνη και συνακόλουθα η άσκηση μέσων προσωρινής δικαστικής προστασίας, ασκήθηκαν αν μη τι άλλο πρόωρα και επομένως απαράδεκτα. Και τούτο, διότι οι προσφεύγοντες υπάλληλοι δεν είχαν τεθεί ακόμα σε αναστολή καθηκόντων, ενώ επιπλέον θα επωμίζονταν την όποια δυσμένεια στα συμφέροντά τους, η οποία άλλωστε αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση απόδειξης του εννόμου συμφέροντος για την άσκηση τόσο της αίτησης ακύρωσης, όσο και της ακόλουθης αίτησης αναστολής, αποκλειστικά και μόνο από την έκδοση των ατομικών διοικητικών πράξεων θέσης σε αναστολή καθηκόντων.

Κατά την άποψη μας δε, το έγγραφο του Αναπληρωτή Υπουργού, στερείται πλήρους εκτελεστότητας, αφού δεν συστήνει, καταργεί, ρυθμίζει ή μεταβάλλει μία έννομη κατάσταση ή σχέση, παρά παρουσιάζει ενημερωτικό και πληροφοριακό χαρακτήρα. Ακόμα, η κοινή υπουργική απόφαση, κατά την οποία προβλέπονται και θεσμοθετούνται οι εξαιρέσεις για λόγους υγείας, δεν επάγεται άμεσα και ευθέως βλάβη για τα συμφέροντα των αιτούντων, πολλώ δε μάλλον τη στιγμή, που οι ίδιοι δεν στράφηκαν κατά αυτής προβάλλοντας λόγους π.χ. περί  μη συμπερίληψης και κάποιας άλλης κατηγορίας νοσημάτων ως αντένδειξη για τη διενέργεια του εμβολιασμού.

Από τα παραπάνω είναι εξόφθαλμο ότι το δικονομικό δέον γενέσθαι επιβάλλει την προσβολή των ατομικών πράξεων θέσης σε αναστολής καθηκόντων, ενώ η προσβολή των επίμαχων πράξεων αμφισβητείται τόσο ως προς το έννομο συμφέρον των αιτούντων όσο και ως προς την ίδια την εκτελεστότητα των πράξεων.

Τα παραπάνω, όπως ήταν αναμενόμενο, επιβεβαίωσαν οι επίμαχες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας επί των αυτών αιτήσεων αναστολών, κρίνοντας ότι ο λόγος περί πρόδηλης βασιμότητας των αιτήσεων ακυρώσεως έπρεπε να  απορριφθεί αφενός  λόγω αμφιβολιών ως προς το παραδεκτό των αιτήσεων ακυρώσεως εν σχέσει με τον εκτελεστό χαρακτήρα των προσβαλλομένων πράξεων. Αφετέρου έγινε δεκτό ότι η βλάβη θα επέλθει με την έκδοση των πράξεων περί αναστολής καθηκόντων και όχι με τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Εν συνεχεία, η επιτροπή αναστολών του Συμβούλιου της Επικρατείας, επανέλαβε την πάγια νομολογία του σχετικά με την έννοια της ανεπανόρθωτης ή δυσχερώς επανορθώσιμης βλάβης, ως προϋπόθεσης για τη διάταξη μέτρων προσωρινής έννομης προστασίας, όπως η αναστολή εκτέλεσης προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης. Ειδικά, υπογράμμισε ότι εφόσον η πιθανολογούμενη βλάβη είναι αποκλειστικά και μόνο οικονομικής- χρηματικής φύσεως δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ανεπανόρθωτη και τούτο διότι αν το κύριο ένδικο βοήθημα ευδοκιμήσει, οι μη καταβληθείσες αποδοχές θα καταβληθούν.

Τέλος, έγινε δεκτό ότι η βλάβη που επικαλούνται οι αιτούντες σταθμιζόμενη με το ότι ο εμβολιασμός επιβάλλεται για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας από την εξάπλωση του κορονοϊού στους νοσηλευομένους που αποτελούν ιδιαιτέρως ευπαθή ομάδα και το ότι η εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των νοσοκομείων θα διαταραχθεί σε περίπτωση που νοσήσει από κορονοϊό μέλος του νοσηλευτικού προσωπικού, κωλύει την αναστολή των προσβαλλόμενων πράξεων.

Υπενθυμίζεται, ότι παρόμοια κρίση διατυπώθηκε και στην υπ’ αριθμ. 133/2021 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών της Ολομέλειας του Δικαστηρίου επί της αναστολής της απόφασης του Αρχηγού της ΕΜΑΚ περί υποχρεωτικής μετακίνησης των υπαλλήλων που δεν υποβλήθηκαν σε εμβολιασμό. Η ως άνω απόφαση δέχθηκε ότι την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης επέβαλαν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι συνίστανται στην ανάγκη διασφάλισης της αδιάλειπτης και ακώλυτης λειτουργίας των Ειδικών Μονάδων του Πυροσβεστικού Σώματος που είναι επιφορτισμένες με την αντιμετώπιση καταστροφών (Ε.Μ.Α.Κ.), καταλήγοντας ότι οι επιτακτικοί αυτοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, σταθμιζόμενοι με την πιθανολογούμενη βλάβη που πρόβαλαν οι αιτούντες, κωλύουν τη χορήγηση της αναστολής».

Του Γιάννη Καρούζου, Δικηγόρου – Εργατολόγου

Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στο (https://www.syntagmawatch.gr/)

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr