Ηλίας Σιδέρης: Ενδοικογενειακή βία και “γυναικοκτονίες”

Μπορεί οι ανθρωποκτονίες κατά γυναικών να είναι ζήτημα που κεντρίζει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και των δελτίων ειδήσεων, αλλά το μεγάλο ζήτημα επί της ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι οι “γυναικοκτονίες”. Και εξηγούμαι: μπορεί ο φόνος να αποτελεί το ειδεχθέστερο των αδικημάτων, αλλά κοινωνιολογικά τα εγκλήματα ενδοικογενειακής βίας με μικρότερη απαξία, θα έπρεπε να μας απασχολούν. 

Η ενδοοικογενειακή βία είναι μια μορφή αδικήματος που δύσκολα καταγγέλεται, αφού τις περισσότερες φορές, όταν το θύμα φτάσει στο σημείο να καταγγείλει το περιστατικό της βίας εναντίον του, ταυτοχρόνως θα πρέπει να διακόψει τη σχέση με τον θύτη του. Αυτό δεν είναι εύκολο, όταν πρόκειται για παιδιά που είναι θύματα ή/και σύζυγοι, αφού η καταγγελία οδηγεί στο διαζύγιο. Πολλά θύματα υπομένουν μια κατάσταση γνωρίζοντας, ότι ειναι θύματα. Αυτό ήταν σύνηθες στο παρελθόν, ενώ τα τελευταία χρόνια, οι καταγγελίες είναι περισσότερες, και λόγω του γεγονότος, ότι υπάρχει καλύτερη ενημέρωση.

Από την πλειάδα της ενημέρωσης σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία, εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα. Τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που καταγγέλθηκαν στην Ελληνική Αστυνομία κατά το έτος 2019 ήταν 5527 (με θύματα: άνδρες 1356 και γυναίκες 4171) και το έτος 2020 ήταν 5809. Δεν σημαίνει ότι τα περιστατικά με θύματα 1356 άντρες προήλθαν από αντίστοιχες γυναίκες (και το αντίστροφο), αφού ενδοικογενειακή βια προέρχεται από οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας (πχ αδερφός που ασκεί βία σε αδερφό).  Από άλλη πηγή (ΚΕΘΙ) προκύπτει, ότι από το σύνολο των δραστών που διώχθηκαν ποινικά για άσκηση ενδοοικογενειακής βίας το 86,2% αυτών το 2016 ήταν άνδρες, το 84% αντίστοιχα για το 2017 και το 85,4% για το 2018. Αντίστοιχα, οι καταδικαστικές αποφάσεις των Εισαγγελιών για ενδοοικογενειακή βία το 2016 αφορούσαν άνδρες σε ποσοστό 92,8%, 93,4% για το 2017 και 92,2% για το 2018. Και πάλι δεν προκύπτει, ότι οι συγκεκριμένοι άνδρες άσκησαν βια κατά γυναικών, αλλά μπορεί και κατά ανδρών. Οι αριθμοί, όμως, μας δείχνουν την μεγάλη εικόνα. 

Όλα τα ανωτέρω είναι στατιστικά στοιχεία περιστατικών που καταγγέλθηκαν. Ως αναφέρθηκε, υπάρχουν περιστατικά τα οποία δεν καταγγέλονται. Άρα, η ενδοικογενειακή βία είναι ένα φαινόμενο που θα πρέπει να μας απασχολήσει περισσότερο ή τουλάχιστον πολύ περισσότερο από τις “γυναικοκτονίες”. Από απάντηση σε σχετική κοινοβουλευτική ερώτηση προκύπτει, ότι οι ανθρωποκτονίες σε συνδυασμό με τον νόμο περί ενδοικογενειακής βίας, στο διάστημα Ιανουαρίου – Αυγούστου 2021 (η ερώτηση έγινε τον Σεπτέμβριο του 2021) ήταν 32. Σύνολο θυμάτων γυναικών 17 και θυμάτων ανδρών 15! Πράγματι για ποια “γυναικοκτονία” γίνεται τόσος δήμοσιος ντόρος; 

Το βασικό μας πρόβλημα είναι οι χιλιάδες γυναίκες (και σε μικρότερο ποσοστό άνδρες) που συνεχίζουν να υποφέρουν εντός της οικογένειάς τους. Οι εκατοντάδες γυναίκες που κάθε χρόνο υποφέρουν από σωματικές βλάβες και συνεχή κακοποίηση. Οι χιλιάδες που δεν καταγγέλλουν τα περιστατικά εναντίον τους, για να μην διαλυθεί η οικογένεια, γιατί δεν έχουν που να πάνε, γιατί δεν έχουν καμία υποστήριξη. Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι νομικό. Το ζήτημα δεν είναι να αναγνωρισθεί ο όρος “γυναικοκτονία” που έτσι και αλλιώς τίποτε δεν έχει να εισφέρει στην νομοθεσία. Το πρόβλημά μας ως κοινωνία είναι να αντιμετωπίσουμε την ενδοικογενειακή βία χαμηλής, μικρής και μεσαίας απαξίας. Έτσι θα αντιμετωπιστούν και οι “γυναικοκτονίες”, οι οποίες είναι κατά κύριο λόγο αποτέλεσμα της παραπάνω κατάστασης. 

Ηλίας Σιδέρης, Δικηγόρος

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr