Κώστας Παπαδάκης: Φωτοτυπικά και Ευελπίδων – Οι βιοπαλαιστές σε απόγνωση και η εξυπηρέτηση των δικηγόρων σε αδιέξοδο
Του Κώστα Παπαδάκη*
Στην τελική της φάση φαίνεται να βρίσκεται η διαδικασία αποβολής των επαγγελματιών των φωτοτυπικών που είναι εγκατεστημένα στα δικαστήρια στην Ευελπίδων, καθώς εκδίδονται η μία μετά την άλλη αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Αθηνών επί ανακοπών κατά των πρωτοκόλλων διοικητικής αποβολής που έχει εκδώσει το Ταμείο Εθνικής Άμυνας (ΤΕΘΑ) εναντίον του καθενός τους, προκειμένου να εγκαταστήσει τους πλειοδότες των σχετικών διαγωνισμών στις αντίστοιχες θέσεις.
Ο αγώνας των φωτοτυπατζήδων που τον Σεπτέμβριο 2018 προσπάθησαν με απεργία να περιφρουρήσουν τα επαγγελματικά τους δικαιώματα και τις θέσεις εργασίας που είχαν αποκτήσει με την συνδρομή του ΔΣΑ τα επόμενα χρόνια, ήταν επόμενο να αποτύχει, αφού δεν βρήκε καμία συμπαράσταση, αλλά αντίθετα αντιμετώπισε την εχθρότητα του ίδιου του ΔΣΑ.
Είναι χρήσιμο κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι οι παλιότεροι από τους επαγγελματίες αυτούς προέρχονται ακόμα από τα Δικαστήρια της Σανταρόζα και του Αρσάκειου, όπου λειτουργούσαν φωτοτυπικά μηχανήματα και εγκαταστάθηκαν στην Ευελπίδων. Στη συνέχεια ο Δ.Σ.Α, που τα χρόνια εκείνα είχε πολύ καλύτερο αισθητήριο των αναγκών των μαχόμενων δικηγόρων αλλά και του θεσμικού του ρόλου από ότι οι ηγεσίες του τις τελευταίες τριετίες, κατέκτησε – έστω και άτυπα – το δικαίωμα ελέγχου όσον αφορά την επιλογή των χώρων εγκατάστασης των φωτοτυπικών και τα πρόσωπα που θα τα αναλάβουν. Και σε γενικές γραμμές το άσκησε χωρίς υπερβολές και αδικίες. Το ίδιο και στα άλλα δικαστικά κτίρια. Όλοι μπήκαν με κοινωνικά κριτήρια, ενώ πολλοί υπήρξαν χήρες ή παιδιά αποβιωσάντων πρόωρα δικηγόρων. Σήμερα όμως είκοσι επαγγελματίες που με τεράστια συνέπεια και ελάχιστες απολαβές εργάζονται εντατικά και εξυπηρετούν υπεύθυνα και αποτελεσματικά από το 1985 δικηγόρους και πολίτες στον χώρο βρίσκονται υπό διωγμό και είναι υποχρεωμένοι αν θέλουν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους να ανταποκριθούν στους οικονομικά εξοντωτικούς όρους του διαγωνισμού για το δικαίωμα εκμετάλλευσης φωτοτυπικών μηχανημάτων με εξωφρενικές τιμές εκκίνησης, αλλά και διατίμηση στις τιμές των φωτοτυπικών.
Είναι αξιοσημείωτο ακόμα το γεγονός ότι η τιμή της φωτοτυπίας κρατήθηκε χαμηλή παρά το γεγονός ότι οι «επιχειρηματίες» αυτοί δεν έχουν την πολυτέλεια να δουλεύουν περισσότερο από τέσσερις ώρες την ημέρα και για όχι περισσότερο από 180 ημέρες τον χρόνο αν ληφθούν υπόψη η εκτεταμένη θερινή περίοδος υπολειτουργίας των Δικαστηρίων, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, εκτός φυσικά από τις αργίες και τα Σαββατοκύριακα, καθώς και τις ημέρες των απεργιών. Και ακόμα ότι η ταχύτητα εξυπηρέτησης ήταν μεγάλη, ενώ η ασφάλεια από τη διαρροή ευαίσθητων δεδομένων απόλυτη. Γενικότερα, η λειτουργία των φωτοτυπικών υπήρξε ένα από τα ελάχιστα πεδία καλής και εξυπηρετικής λειτουργίας του χώρου διαχρονικά, με μόνο πρόβλημα τις ουρές κάποιες ώρες αιχμής.
Τα τελευταία χρόνια ο Δ.Σ.Α. απεμπόλησε και το δικαίωμα αυτό και η Διοίκηση του Πρωτοδικείου εκμεταλλευόμενη κρούσμα ανταγωνισμού δικαιούχων για την εγκατάσταση ή μη νέων σημείων φωτοτυπικών και την επιλογή των προσώπων «ανακάλυψε» ότι δήθεν είναι παράνομοι διότι δεν πληρώνουν ηλεκτρικό ρεύμα και μίσθωμα. Και με τη σειρά της απεμπόλησε το δικαίωμα εκμετάλλευσης των χώρων των μισθωμένων κτιρίων για την εγκατάσταση φωτοτυπικών, που φυσιολογικά δεν μπορεί παρά να περιέρχεται στον μισθωτή του χώρου που είναι το ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. ως αναπόσπαστο στοιχείο της κατοχής του, αυτονομώντας και αποσπώντας το υπέρ του Ταμείου Εθνικής Άμυνας, που φυσικά βρήκε μία χρυσή εισπρακτική ευκαιρία να προκηρύξει διαγωνισμό.
Ο Δ.Σ.Α. αντί να υπερασπίσει τους ανθρώπους αυτούς και ουσιαστικά να υπερασπίσει το δικαίωμά του να ελέγχει την εγκατάσταση και τη λειτουργία τους στο χώρο των Δικαστηρίων διαπραγματευόμενος μαζί τους την ανάληψη υποχρεώσεων που είναι από καιρό ώριμες (εγκατάσταση έγχρωμων και σύγχρονων τεχνολογικά φωτοτυπικών, βάρδιες λειτουργίας τα απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα για τα αυτόφωρα, τους κρατούμενους, κλπ) τους παρέδωσε στην τύχη τους. Ενώ ο ίδιος είχε υποδείξει στις διοικήσεις του Πρωτοδικείου να εγκατασταθούν. Και σαν να μην έφτανε αυτό στην απεργία τους τον Σεπτέμβρη 2018 έφερε απεργοσπαστικά φωτοτυπικά μηχανήματα στις αίθουσές του που προστατεύοντας με Μ.Α.Τ. την εγκατάστασή τους.
Ο Δ.Σ.Α. αντί να απαιτεί τη διεύρυνση της εποπτείας και του ελέγχου του στα Δικαστήρια προς όφελος της εξυπηρέτησης των μαχόμενων δικηγόρων και των πολιτών τόσο ως προς τα φωτοτυπικά (για τα οποία μάλιστα όφειλε να διεκδικεί τη διεύρυνση των υπηρεσιακών φωτοτυπικών και την δωρεάν παροχή αντιγράφων σε όσους άκοντες έχουν την ανάγκη τους πχ στους κατηγορούμενους) όσο και ως προς τα κυλικεία λαμβάνοντας υπόψη τις χιλιάδες των καθημερινών επισκεπτών στο χώρο της Ευελπίδων, αρκέστηκε μόνο στην επιβολή του όρου της τιμής φωτοτυπίας 0,07€ ανά σελίδα και τίποτα άλλο. Δεν πρόκειται φυσικά να αντέξουν φωτοτυπικά με μηνιαίο μίσθωμα όπως αυτά που σύμφωνα με πληροφορίες προσέφεραν οι πλειοδότες.
Ολως ενδεικτικά : Για τα φωτοτυπικά στο κτίριο 16 (εισαγγελία) 3.160 € Για τα φωτοτυπικά στο κτίριο 9 2.500 € Για τα φωτοτυπικά στο κτίριο 3 1.800 € Για τα φωτοτυπικά στο κτίριο 5 1.800 € Για τα φωτοτυπικά στο κτίριο 11 1.800 €.
Στα ποσά αυτά προστίθενται και ποσά 100 ευρώ μηνιαίως σε κάθε πόστο (π.χ. αν σε κάθε κτίριο ο πλειοδότης εγκαταστήσει περισσότερα του ενός φωτοτυπικά, ανάλογα θα πολλαπλασιάζεται το ποσό αυτό ως αναλογία του στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, πλέον χαρτοσήμου), ενώ τα ποσά αυτά προσαρμόζονται ετησίως κατά το ποσό του τιμαρίθμου.
Η θα κλείσουν, οπότε θα αρχίσει ένας φαύλος κύκλος ανωμαλίας και αθέμιτου ανταγωνισμού στο χώρο, η θα επιβάλουν την αύξηση της τιμής. Το παράδειγμα της καφετέριας στο Εφετείο, που εκμισθώθηκε αντί 15.000 € μηνιαίως και έκλεισε δύο φορές, αφού πούλαγε 4-5 € τον καφέ και εξυπηρετούσε με μία σερβιτόρο έως και 200 άτομα, όπως και το χαρτοπωλείο, με αποτέλεσμα να μην έχει το Εφετείο, αλλά να έχει γεμίσει η Λουκάρεως καφετέριες, είναι χαρακτηριστικό. Ενώ πριν αρκετούς μήνες έκλεισε και το κυλικείο του Ειρηνοδικείου και δεν ξανάνοιξε.
Εξ άλλου το μέλλον των επιχειρήσεων αυτών δεν προδιαγράφεται αιώνιο. Έχουμε μπει στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας και της αποϋλοποίησης και ήδη οι μεγάλες ποινικές δικογραφίες κυκλοφορούν σε σκληρούς δίσκους, USB κλπ. Ενώ ήδη οι περισσότεροι επαγγελματίες των φωτοτυπικών είναι υποχρεωμένοι να προσθέτουν Η/Υ στον εξοπλισμό τους, προκειμένου να υποστηρίζουν την εκτύπωση τέτοιων δικογραφιών ή ακόμα και την παροχή άλλων είδους υπηρεσιών (λήψη, αποστολή, εκτύπωση Mail κλπ στους δικηγόρους, έγχρωμα και αυτόματα φωτοτυπικά) ή ακόμα και πωλήσεις χαρτικών, διάθεση Φ.Ε.Κ. επίκαιρων νομοθετημάτων, υποδειγμάτων δικογράφων κλπ.
Σε όλα αυτά ας συνεκτιμηθεί και η σαφώς μειωμένη κίνηση – προσέλευση στην Ευελπίδων, που τα τελευταία χρόνια θυμίζει την εικόνα που είχε σε περιόδους χειμερινών διακοπών. Το 1999, όταν τοποθετήθηκαν τα μηχανήματα ασφαλείας στις εισόδους αριθμούσαν έως και 27.000 εισόδους την ημέρα. Εσφυζε από ζωή ο χώρος, με ότι αυτό συνεπαγόταν για όσους εργάζονταν σε αυτόν. Σήμερα αμφιβάλλω αν περνάνε τις 5.000 οι καθημερινά εισερχόμενοι. Πολλοί οι λόγοι, άλλη συζήτηση αυτό. Θα την ανοίξω σύντομα.
Ανάμεσα στους πλειοδότες είναι και κάποιοι από τους σημερινούς επαγγελματίες, που μπροστά στο αδιέξοδο της ανεργίας και την απώλειας της θέσης εργασίας τους μπήκαν στον ρόλο του πλειοδότη και χτύπησαν τα πόστα στις τιμές που επέτρεπαν οι δυνατότητες και οι προβλέψεις τους.
Θα λήξει τουλάχιστον εδώ η περιπέτεια των ανθρώπων αυτών ή θα κληθούν να καταβάλουν και αποζημιώσεις για δήθεν αυθαίρετη κατάληψη των σημείων εγκατάστασης και λειτουργίας των μηχανημάτων τους ; Και θα ακολουθήσει το ίδιο και για όσους άλλους φωτοτυπατζήδες λειτουργούν σε άλλα δικαστικά κτίρια;
Από αυτήν την κυβέρνηση, από αυτή την διοίκηση και από αυτή την ηγεσία του Δ.Σ.Α. όλα μπορεί κανείς να τα περιμένει.
Δικηγόρος, πρώην μέλος του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α.*
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr