Λάμπρος Αλφαντής: Αγία Σοφία: Ένα «εθνικότατο» θέμα
Του Λάμπρου Αλφαντή* Η προφητεία δυστυχώς εκπληρώθηκε. Η Αγία Του Θεού Σοφία, το στολίδι της Πόλεως των Πόλεων μετατρέπεται σε τζαμί. Το να μιλήσουμε για γεωπολιτική είναι ασήμαντο μπροστά στα κοσμοϊστορικά γεγονότα ,που διαδραματίζονται, αλλά είναι ανάγκη να συμβεί, μήπως και με αυτόν τον τρόπο καταρρεύσει επιτέλους ο μύθος της ελληνοτουρκικής φιλίας. Ο Ερντογάν είναι […]
Του Λάμπρου Αλφαντή*
Η προφητεία δυστυχώς εκπληρώθηκε. Η Αγία Του Θεού Σοφία, το στολίδι της Πόλεως των Πόλεων μετατρέπεται σε τζαμί. Το να μιλήσουμε για γεωπολιτική είναι ασήμαντο μπροστά στα κοσμοϊστορικά γεγονότα ,που διαδραματίζονται, αλλά είναι ανάγκη να συμβεί, μήπως και με αυτόν τον τρόπο καταρρεύσει επιτέλους ο μύθος της ελληνοτουρκικής φιλίας. Ο Ερντογάν είναι στριμωγμένος και επιχειρεί να κερδίσει δημοτικότητα, ξυπνώντας το ευέξαπτο θρησκευτικό πάθος των Ισλαμιστών, Τούρκων και μη. Όντας ανέκαθεν αδίστακτος όταν πιέζεται, κατευθύνεται σε μια μετωπική σύγκρουση με την -εχθρό του πλέον- Δύση, χτυπώντας στην πολιτισμική της βάση, δηλαδή τον Χριστιανισμό, μέσω του ιερότερου συμβόλου του. Διαχρονικά, στο Ισλάμ έδινε ζωή η μάχη με τον Χριστιανισμό και την «ζωή» αυτή αναζητά και ο Σουλτάνος, στην προσπάθεια να σώσει την -κατά τα φαινόμενα- κατεστραμμένη εικόνα του απέναντι στους ψηφοφόρους και τους απανταχού υποστηρικτές του. Και, σίγουρα, δεν υπήρχε πιο εμφατική πράξη επίδειξης ισχύος του ως αυτόκλητος αρχηγός του σουνητικού Ισλάμ, από την μετατροπή σε τζαμί, του μεγαλύτερου θρησκευτικού, πολιτιστικού, ιστορικού και εθνικού μας μνημείου, της Αγίας Σοφίας.
Για να αντιδράσουμε, όπως αρμόζει στο ζήτημα, πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε πλήρως τι συμβαίνει. Ένα μνημείο απείρου κάλλους, το οποίο έχει αντέξει απίθανες κακουχίες και ακόμα στέκει αγέρωχο επι 1.500 χρόνια, ένα θαύμα της αρχιτεκτονικής και του πολιτισμού χρησιμοποιείται για μικροπολιτικούς σκοπούς και βεβηλώνεται. Μπροστά σε αυτή την ιστορικού βεληνεκούς καταστροφή, η Αμερική συνεχίζει την τακτική των επιφανειακών επιπλήξεων στην Τουρκία, η αντίδραση της Ρωσίας αναζητείται και επιβάλλεται να έρθει, ενώ η Ελλάδα, συνεχίζει την φοβισμένη εξωτερική της πολιτική. Και σε αυτό το σημείο είναι, που, επιτέλους, πρέπει να γίνει κατανοητό, πως η τύχη της Αγίας Σοφίας είναι εθνικό, και μάλιστα όσο «εθνικότερο» γίνεται, θέμα!
Την σημασία της Αγίας Σοφίας για τον ελληνισμό θα ήταν ιεροσυλία να την αμφισβητήσει οποιοσδήποτε, καθώς η αξιότιμη Βυζαντινολόγος και Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, κ. Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, την έχει ξεκαθαρίσει. Όπως έχει αναφέρει, το Βυζάντιο, και συνεπώς η Αγία Σοφία, που ήταν το θρησκευτικό-πνευματικό του κέντρο, είναι η «συνέχεια της Ελληνικής παράδοσης». Επομένως, αυτό που συμβαίνει, όσο και αν φοβόμαστε να το πούμε, είναι μια βίαιη επέμβαση, στην ιστορία και την ταυτότητα του ελληνικού Έθνους. Μπορεί η Αγία Σοφία να βρίσκεται, λόγω διάφορων ιστορικών συγκυριών και απανωτών λαθών, στην τουρκική επικράτεια, ωστόσο, δεν πρέπει να επιτρέπουμε στους εαυτούς μας, να ξεχαστεί, πως αποτελεί δική μας κληρονομιά ,αλλά και ένας φάρος, ο οποίος δείχνει το πόσο ψηλά μπορεί -και έχει- φτάσει το Έθνος μας. Επί πολλών αιώνων, εκεί έβρισκαν στήριγμα οι ένδοξοι πρόγονοι μας και ήταν το στολίδι της χιλιόχρονης αυτοκρατοριας μας. Συνεπώς, το μεγάλο πλήγμα, που δημιουργεί η μετατροπή της σε τζαμί, χρήζει άμεσης απάντησης. Επιβάλλεται η ελληνική πλευρά να προβεί άμεσα σε δυναμικές ενέργειες, όπως το κλείσιμο του κατάπτυστου μουσείου του σφαγέα των προγόνων μας Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, όπως και να έχει, η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, δεν μπορεί να «ισοφαριστεί» με οποιαδήποτε αντίποινα, καθώς το ιστορικό βάρος ,που κουβαλά και το οποίο πλέον βεβηλώνεται, είναι τεράστιο και δυσαναπλήρωτο.
ΥΓ1: Διαβάστε και ακούστε την κυρία Αρβελέρ και κάθε φόβος μην χαρακτηριστεί, κατά τη συνήθη τακτική, «φασίστας-εθνικιστής», όποιος πενθεί για την Αγία Σοφία και τη θεωρεί κομμάτι της Ελληνικής ψυχής, θα σβηστεί μονομιάς.
ΥΓ2: Ο «μαρμαρωμένος βασιλιάς», τα μισοτηγανισμένα ψάρια, η βυθισμένη στον Μαρμαρά Αγία Τράπεζα και οι υπόλοιποι μύθοι και ιστορίες, που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας για αυτό τον ναό δεν είναι τυχαίοι. Δείχνουν την άρρηκτή μας σύνδεση με αυτόν και υπενθυμίζουν πως : «Η Ρωμανία κι αν πέθανε ανθεί και φέρει κι άλλο».
*Αρχισυντάκτης της πολιτικής στήλης στην ιστοσελίδα pollsandpolitics.gr, στην οποία δημοσιεύτηκε το άρθρο.
Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr