Μαρία Ντούμα: Το στίγμα της ατεκνίας

Της Μαρίας Ντούμα*

Τα χρόνια περνούσαν και τίποτα δεν γινόταν.

Παιδί δεν ερχόταν.

Δεν τόλμησε να ζητήσει απ΄ τον άνδρα της να κάνουν εξετάσεις, αφού μόλις παντρεύτηκε κάτι άκουσε για παιδική αρρώστια που πέρασε, με αποτέλεσμα την αντρική στειρότητα.

Και αυτό όχι σαν συζήτηση κανονική, αλλά σαν ψίθυροι πίσω από κλειστές πόρτες.

Όμως έτσι ήταν, διότι τόλμησε και πήγε μόνη της στο γυναικολόγο, κρυφά απ΄ αυτόν.

Η ίδια δεν είχε κανένα πρόβλημα, της είπε.

Με τα χρόνια την αποκαλούσαν και «στέρφα».

Είναι πολύ σκληροί οι άνθρωποι στην ανθρώπινη αδυναμία η ανικανότητα, ειδικά στην ελληνική επαρχία.

Το περισσότερο που εισέπραττε ήταν λύπηση η καλύτερα οίκτος.

Οι γυναίκες πάντα πιο αδιάκριτες και πιο σκληρές στις καθημερινές σχεδόν συζητήσεις τους για το «πρόβλημα».

Και η «άκληρη» να ανεβαίνει δεκαετίες -μέχρι που γέρασε- ένα γολγοθά όχι μόνο που δεν ζέστανε στην αγκαλιά της παιδί αλλά κυρίως διότι είχε φάει δεκαετίες ανυπεράσπιστη όλη αυτή την υπόγεια διαπόμπευση.

Αυτή και δυό-τρείς άλλες σύγχρονές της που δεν έκαναν παιδιά ήταν στιγματισμένες στην επαρχιακή αυτή πόλη.

Πριν από κάποιες δεκαετίες που βρέθηκα από εκεί και θέλησα να την επισκεφθώ ώς συγγενής της και δεν γνώριζα το σπίτι της, μόλις είπα στον περαστικό το επώνυμο της, σήκωσε τους ώμους της άγνοιας, είναι πολύ μ΄ αυτό το επώνυμο- μου είπε.

Ξαναγύρισε όμως προς το μέρος μου και με ρώτησε «μήπως θές την άκληρη;;».

Μου φάνηκε -και είναι- τόσο άδικο και σκληρό τότε. Πολλά χρόνια αργότερα κατάλαβα ότι το στίγμα της «άκληρης» το γεννά ο φόβος για τα κοινωνικά στερεότυπα που απειλούνται απ΄ την ατεκνία των γυναικών.

*Δικηγόρος, συγγραφέας.

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr