Νικόλαος Α. Μαυραγάνης: Απέναντι στην ψυχρή Γερμανική αριθμολαγνεία, η απάντηση είναι ανθρωποκεντρισμός και Μεσόγειος!

Του Νικόλαου Α. Μαυραγάνη*

Σε κάθε κρίσιμη περίοδο της Ανθρωπότητας ο Κόσμος αγωνιζόταν να βρει μία νέα Ισορροπία, που να φέρνει Φως και Ελπίδα για τον Άνθρωπο.

Σε κάθε τέτοια κομβική αναζήτηση οφείλουμε να θυμόμαστε βαθιά και σταθερά, ότι η ύλη αποτελεί το ΜΕΣΟ για την ευημερία του Ανθρώπου ΚΑΙ ΟΧΙ για την καταπίεση και τη δυστυχία του!

Αναγνωρίζω βεβαίως, ότι οι Γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί του σύγχρονου Κόσμου δημιούργησαν την ανάγκη για συστοίχηση  ακόμη και αντικρουόμενων δυνάμεων – πολλές φορές μάλιστα χωρίς τον απαιτούμενο αλληλοσεβασμό – που οδήγησε αναπόφευκτα σε Θεσμική Πολυπλοκότητα, όπως αυτή, που συναντούμε σήμερα στο οικοδόμημα της Ε.Ε., της οποίας, ενώ οι Θεμελιακές Αρχές της Ίδρυσής της κατευθύνονταν στην ευημερία των πολιτών, η στρέβλωση αυτών από  τον «παραμορφωτικό καθρέφτη» της Συνθήκης του Μάαστριχτ αναίρεσε την πιο πάνω κατεύθυνση.

Ειλικρινά έχω την αίσθηση, ότι η εφαρμογή της απαγόρευσης υπέρβασης για τα Κράτη Μέλη του Ευρωσυστήματος του επιπέδου του 60% για το δημόσιο χρέος και το 3% για το έλλειμα ως προς το Α.Ε.Π. τους ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ αγαθής προαίρεσης και δικαιοσύνης, καθώς την ίδια στιγμή παραθεωρείται η κύρια αιτία, που προκαλεί αυτά, η οποία είναι Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των Κρατών της Ένωσης. Διότι είναι προφανές, ότι ο Βορράς της Ευρώπης κατά μείζονα λόγο παράγει, πουλάει και πλουτίζει, ενώ ο Νότος συνεχώς καταναλώνει, αγοράζει και φτωχαίνει.

Γι’ αυτό το λόγο προσφυώς η Αμερικανική Διοίκηση διέβλεψε, ότι η Ανισομέρεια των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ Η.Π.Α. και Κίνας θα προκαλούσε σε σύντομο σχετικά διάστημα φαινόμενα φτωχοποίησης της Αμερικανικής οικονομίας και έσπευσε να λάβει μέτρα, καταλήγοντας τον Ιανουάριο του 2020 στην υπογραφή του πρώτου σταδίου της εμπορικής συμφωνίας μεταξύ των δύο αυτών Κρατών.

Ένας μηχανισμός μεταφοράς κεφαλαίων αποκατάστασης της οικονομικής ανισορροπίας μέσω επενδύσεων αποκλειστικά και μόνο στην πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή του Νότου θα αποτελούσε την ενδεδειγμένη λύση. Ωστόσο, αντί αυτού, επελέγη η «λύση» των τιμωρητικών μνημονίων.

Και σήμερα όμως δυστυχώς ο Γερμανικός Βορράς δείχνει να μην έχει διδαχθεί από τα λάθη του, εμμένοντας στη λογική της Επιβολής και της Επιβουλής. Και μάλιστα τούτο γίνεται ακόμα πιο αποτροπιαστικό, όταν συμβαίνει, όχι έναντι υποτιθέμενων διαχειριστικών λαθών των Λαών του Νότου, αλλά με την «ευκαιρία» μιας ολέθριας για την Ανθρωπότητα κατάστασης, που δοκιμάζει και τα δύο ύψιστα Ανθρώπινα Αγαθά:  την Υγεία, αλλά συγχρόνως και την Ατομική Ελευθερία!

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την έως σήμερα απάνθρωπη άρνηση στην έκδοση ευρωομολόγων ή ακόμη και νέου χρήματος προς τον σκοπό της επούλωσης των πληγών της ανείπωτης Ανθρωπιστικής Κρίσης, που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και δυστυχώς τα αποτελέσματά της θα τα βιώνουμε για μακρύ χρονικό διάστημα.

Όταν η απώλεια του εθνικού και ατομικού πλούτου φαίνεται μόνο για φέτος να ξεπερνάει μεσοσταθμικά στην Ε.Ε. το 10%, ήτοι 1,5 τρις ευρώ, όταν οι Η.Π.Α. ΜΟΝΟ για τους πρώτους μήνες της κρίσης χρηματοδοτούν την οικονομία τους με 3 τρις δολάρια, η ισχνή επιλογή της Ε.Ε. για μέτρα 200 δις για τις επιχειρήσεις και 100 δις για τους εργαζομένους, πλέον 400 δις μέσω αγοράς κρατικών ομολόγων, προξενεί απορία και προκαλεί απογοήτευση.

Ακόμα όμως και στις δυσκολότερες στιγμές μπορούμε ίσως να βρούμε θετικά στοιχεία. Και το θετικότερο όλων είναι, ότι οι Μεσογειακές Χώρες φαίνεται να είναι ευθυγραμμισμένες στους πιο πάνω Ανθρωποκεντρικούς Άξονες.

Προφανώς τίποτα δεν θα είναι εύκολο από εδώ και πέρα, ωστόσο η διαφαινόμενη Μεσογειακή Συμμαχία δείχνει έναν άλλο δρόμο μεταξύ Λαών με περισσότερα κοινά στοιχεία σε μία Μεσόγειο, που είναι προικισμένη, πλην άλλων, με σημαντικότατο ορυκτό πλούτο και στην οποία ήδη έχουμε έρθει πολύ κοντά με Φίλες Χώρες, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος.

Άλλωστε, όταν οι Λαοί δρουν με διάθεση ευήμερης συνύπαρξης, τότε αναπόδραστα δημιουργούν ΚΟΙΝΗ ΜΟΙΡΑ.

Όμως ο Κόσμος μας πρέπει να διδαχθεί από αυτή την Ανθρωπιστική Κρίση, αναζητώντας τις αιτίες, είτε αυτές οφείλονται στην αμελή πρακτική κάποιου Ιολογικού Εργαστηρίου (δεν θέλω καν να φανταστώ την περίπτωση δόλου), είτε όχι και να ληφθούν τα ανάλογα μέτρα.

Το οφείλουμε στις ψυχές, που έφυγαν από κοντά μας.

Ας διαφυλάξουμε όλοι μαζί την Ανθρώπινη Υγεία και την Ατομική Ελευθερία μας.

Το χαμόγελο και η ελπίδα πρέπει να ζωντανέψουν! 

Υφυπουργός Μεταφορών κ Υποδομών 2016 -2019*

Πρόεδρος Ινστιτούτου Γεωπολιτικών Μελετών*

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr