Παν. Μαριόλης, Χριστίνα Βαθειά, Ι.Γλύκας:  Κωλυσιεργία αποσυμφόρησης φυλακών-Οριακή πραγματικότητα

Ήδη έχει περάσει ένας μήνας από την αναστολή των δικαστηρίων και είκοσι ημέρες από την επιβολή του μέτρου απαγόρευσης της κυκλοφορίας των πολιτών λόγω της πανδημίας του κορωνο’ι’ου με σκοπό τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας μέσω της αποφυγής της διασποράς του ιού. Στην κατεύθυνση αυτή εκδηλώθηκε η πρόθεση της Κυβέρνησης να εκδοθεί σχετική ΠΝΠ για την αποσυμφόρηση των φυλακών, υπό το πρίσμα της αποτροπής της εξάπλωσης του ιού στους κρατούμενους, κάτι που θα είχε ολέθριες συνέπειες γι’ αυτούς και τους εργαζόμενους στα καταστήματα κράτησης. Την πρόθεση αυτή επιβεβαίωσε πρόσφατα με δημόσια τοποθέτηση της και η Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής κυρία Σοφία Νικολάου. Παραταύτα βρισκόμαστε ακόμα στο σημείο εκκίνησης, και με την πανδημία να αναμένεται να κορυφωθεί,χωρίς κανείς να δύναται να προβλέψει με ασφάλεια τι επιφυλάσσει η επόμενη ημέρα. Οι κρατούμενοι στερούνται της κρατικής μέριμνας διαβιούντες σε φυλακές, όπου επικρατεί συνωστισμός λόγω του υπεπληθυσμού αυτών και της έλλειψης των στοιχειωδών δομών. Δεν μπορούν να τους επισκεφτούν οι οικείοι και οι συνήγοροι τους όντες απομονωμένοι και εγκατελειμένοι στη μοίρα τους. Το περιστατικό εξέγερσης των κρατουμένων, το οποίο πρόσφατα έλαβε χώρα στις γυναικείες φυλακές της Θήβας, φαντάζει ελάχιστο μπροστά σε όσα τυχόν επακολουθήσουν στο απευκταίο σενάριο της διασποράς του ιού στα καταστήματα κράτησης. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που οι κρατούμενοι νιώθουν παραγκωνισμένοι και θύματα της κρατικής αναλγησίας, γεγονός το οποίο πρέπει-και ήδη έχει καθυστερήσει δραματικά- να αφουγκραστεί η κυβέρνηση. Είναι επιτακτική ανάγκη η έκδοση-έστω και την ύστατη ώρα- της υπεραπαραίτητης ΠΝΠ, για να μη μετατραπούν οι φυλακές σε ομαδικές κατακόμβες και να φτάσουμε σε σημείο να αναζητούνται παντός είδους ευθύνες εκ των υστέρων. Επί ματαίω! Με την πανδημία να κορυφώνεται, είναι ζήτημα προστασίας του ύψιστου αγαθού της υγείας και κοινωνικής μέριμνας, όπως αυτονόητα επιβάλλουν οι πρωτόγνωρες συνθήκες, να αποσυμφορηθούν οι φυλακές της χώρας. Για το σκοπό αυτό έχουμε ήδη καταστήσει γνωστές εδώ και ένα μήνα τις απόψεις μας, ώστε η τυχόν αποσυμφόρηση να γίνει επί της ουσίας του προβλήματος και όχι για λόγους παροδικού εφησυχασμού και άμβλυνσης των κακών εντυπώσεων, να μην κρυφτεί δηλαδή το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Αυτό δύναται να επιτευχθεί μόνο με την πρόβλεψη στην αναμενόμενη ΠΝΠ και για τις ποινές κάθειρξης με κάποιο υπόλοιπο ποινής. Σε διαφορετική περίπτωση θα γίνεται λόγος για φιάσκο και όχι για πρόληψη, καθώς ο αριθμός όσων πρόκειται να αποφυλακιστούν δε θα ανταποκρίνεται επ’ ουδενί στις πραγματικές ανάγκες περί προστασίας και θωράκισης της υγείας των κρατουμένων και της δημόσιας υγείας γενικότερα. Συνεπώς, μείζον είναι το ζήτημα της ουσιαστικής αποσυμφόρησης, η οποία θα επιτευχθεί με την εφαρμογή των μέτρων και στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχουν ή δε φαίνεται να υπάρχουν δικαστικές διέξοδοι, ειδικά την παρούσα περίοδο όπου δεν υπάρχει η δυνατότητα προσφυγής στη Δικαιοσύνη. Επαφίεται στον Πρωθυπουργό, στον Υπουργό Υγείας, στον Υπουργό Δικαισύνης, στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη και σε όλους τους αρμόδιους φορείς να υλοποιήσουν- αύριο κιόλας- την αποσυμφόρηση των φυλακών ως γενναίο και αναγκαίο μέτρο πρόληψης και εξανθρωπισμού και να αποδείξουν έμπρακτα ότι εκφράζουν πρώτοι, ως οφείλουν, το κοινωνικό κράτος δικαίου, το οποίο και επέλεξαν να υπηρετήσουν λαμβάνοντας υπόψη τους πρωταρχικά τις φωνές ανησυχίας των κρατουμένων και των οικογενειών τους. Άλλωστε ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της.