Παναγιώτης Στ. Μπαλακτάρης: Ζητείται στοιχειώδες ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση των γυναικοκτονιών – Υπάρχει;

Να το καταστήσουμε απολύτως σαφές: η ανθρωποκτονία της νεαρής Κυριακής από τον πρώην σύντροφό της, ακριβώς έξω από την είσοδο του Αστυνομικού Τμήματος Αγίων Αναργύρων, δεν έχει προηγούμενο στα αστυνομικά-ποινικά-εγκληματολογικά χρονικά.

Το γεγονός, επίσης, ότι η Κυριακή δεν μαχαιρώθηκε πηγαίνοντας προς το Αστυνομικό Τμήμα, αλλά βγαίνοντας από αυτό συνιστά επιβαρυντική περίσταση για το κράτος και τους φορείς του. Διότι είχε προλάβει να ενημερώσει επαρκώς για τον κακοποιητή της, καθώς και ότι κινδύνευε. Τα δεινά της θα έπρεπε να έχουν σταθεί ικανά να κινητοποιήσουν τους αστυνομικούς που την δέχτηκαν αρχικά στο Τμήμα για να την αποπέμψουν ουσιαστικά κατόπιν.

Πώς θα όφειλαν να έχουν ενεργήσει;

Ως εξής:

καταρχάς, να ζητήσουν και μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες, ώστε να προσδιορίσουν την υπαρκτή (όπως αποδείχθηκε εδώ) απειλή. Ο αστυνομικός υποχρεούται να συμπεριφέρεται όπως ο γιατρός. Ο τελευταίος, έχοντας κατά νου το χειρότερο ενδεχόμενο, συστήνει στον ασθενή σειρά εξετάσεων, προκειμένου να αποκλειστεί η πιθανότητα κακοήθειας. Δεν αρκείται στην κλινική εικόνα ούτε επαναπαύεται σε όσα του περιγράφει ο πάσχων. Οι αστυνομικοί, λοιπόν, δεσμεύονται από την αποστολή τους να επιδεικνύουν αυξημένο ενδιαφέρον στα προβλήματα του πολίτη (εδώ, στην δύστυχη Κυριακή) και να πράττουν ό,τι είναι δυνατόν για την αποτροπή τους ή την καταστολή τους στις περιπτώσεις τετελεσμένων εγκλημάτων. Σημειωτέον ότι τα εγκλήματα της ενδοοικογενειακής βίας διώκονται αυτεπαγγέλτως και μόνη η καταγγελία τους  θέτει σε κίνηση τον κρατικό μηχανισμό, δεν απαιτείται έγκληση.

Έπειτα, πρωταρχικό τους μέλημα θα ήταν η πάσει δυνάμει προστασία του ευάλωτου προσώπου, εκείνου που κινδυνεύει. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήνεται το υπό απειλή ευρισκόμενο άτομο μόνο του, χωρίς την προστασία της πολιτείας, ιδίως όταν αυτό έχει ήδη προστρέξει στους εκπροσώπους της. Επομένως, οι υπηρετούντες εκείνο το βράδυ και οι λοιπές παρούσες αστυνομικοί έφεραν την βαριά υποχρέωση να συστήσουν στην Κυριακή να παραμείνει εντός του Α.Τ. εωσότου οι ίδιοι ενεργήσουν αποτελεσματικά. Είτε καλώντας το 100 και ζητώντας μέσο για τη διαφυγή της κοπέλας είτε συνοδεύοντας με όχημα που είχαν στη διάθεσή τους την κοπέλα στην οικία της. Αντ’ αυτού την άφησαν μόνη και απροστάτευτη να ταξιδέψει στην τελευταία της κατοικία.

Οι αστυνομικοί έπρεπε να διώξουν στο πλαίσιο το αυτοφώρου τον μετέπειτα δράστη της ανθρωποκτονίας της Κυριακής. Να τον αναζητήσουν, να τον συλλάβουν, να ενημερώσουν τον εισαγγελέα. Ακόμη και η μέθοδος των προσαγωγών που χρησιμοποιείται από την Αστυνομία σε άλλες περιπτώσεις αφειδώς, εδώ δεν πέρασε καν από το μυαλό των υπηρετούντων.

Τι μέτρα θα όφειλε να έχει λάβει η πολιτεία;

Αυτονοήτως, να υπάρχει γραφείο ενδοοικογενειακής βίας σε κάθε Αστυνομικό Τμήμα. Δεν υπάρχει. Σε κάποιες περιοχές της χώρας, τα θύματα θα πρέπει να διανύσουν αρκετά χιλιόμετρα αν θέλουν να καταφύγουν στην προστασία της πολιτείας.

Επιπροσθέτως, θα έπρεπε να γίνονται καθημερινές συγκεντρώσεις προσωπικού και με θέμα την αντιμετώπιση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας. Και να μην επαφίεται στο υπηρεσιακό ενδιαφέρον ή στην ωμή αδιαφορία των επιληφθησομένων οργάνων το πώς θα εξελιχθεί ένα τέτοιο περιστατικό. Όταν το διακύβευμα είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου δεν επιτρέπεται να μην λαμβάνονται όλα τα μέτρα για να διασφαλιστεί η ζωή.

Οι πολίτες γινόμαστε δέκτες τώρα τελευταία επιχειρημάτων από κυβερνητικά στελέχη και κάποιους -λίγους- αστυνομικούς. Τι λένε; Ότι το πρόβλημα είναι ευρύτερο και πως, αφού η κοινωνία μας δεν έχει αποφασίσει πόσα θα επιτρέπει στην Αστυνομία, δεν μπορούμε να ζητάμε ευθύνες από τους αστυνομικούς.

Φυσικά, αυτό είναι ένα υποκριτικό επιχείρημα (επέλεξα το κοσμιότερο επίθετο, αρμόζουν κι άλλα). Το επιχείρημα αυτό άγει σε ομολογία αδυναμίας ενέργειας των αστυνομικών και παραδοχή αναίρεσης της αποστολής της Αστυνομίας. Αν δεν μπορεί να σωθεί μία κοπέλα που ζητάει καταφύγιο σε ένα Αστυνομικό Τμήμα, πώς θα καταδιωχθεί ένας σκληρός κακοποιός και πώς θα συλληφθούν άλλοι; Το συγκεκριμένο επιχείρημα εκπέμπει μήνυμα χάους στην κοινωνία. Και δεν δύναται να δικαιολογήσει, ασφαλώς, την αστυνομικά αδράνεια στην προκειμένη τραγική περίπτωση.

Εν πάση περιπτώσει, καθίσταται σκόπιμη η συγκρότηση μιας αποτελεσματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου, η οποία θα αποτελείται και από δικαστές και από εισαγγελείς και από ψυχολόγους και από νομικούς και από αστυνομικούς. Μιας Υπηρεσίας που θα επιτύχει εκεί, όπου όλα τα άλλα μέτρα έχουν αποτύχει με κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Η σύμπηξη αυτής της Υπηρεσίας καθώς επίσης και οι αρμοδιότητές της είναι απαραίτητο να διέπονται από απλότητα και σαφήνεια. Οι στόχοι της να είναι συγκεκριμένοι. Η πρόταση αυτή είναι ευχερώς πραγματοποιήσιμη και μάλιστα με πολλές πιθανότητες ευστοχίας, αρκεί οι υπεύθυνοι να ενδιαφέρονται γνήσια για την προστασία των γυναικών και όχι για αλλότρια συμφέροντα.

Επαναλαμβάνω την ανωτέρω πρόταση που διατύπωσα εγγράφως πριν από δύο ολόκληρα χρόνια, διότι μόνη η Αστυνομία δεν έχει τις γνώσεις για την συνολική διαχείριση του προβλήματος. Και κακώς επωμίζεται το σύνολο των ευθυνών. Είναι αναγκαία και η συμμετοχή πολλών άλλων ειδικοτήτων, με σκοπό την πλήρη διαφύλαξη της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.

Ζητείται στοιχειώδες ενδιαφέρον. Υπάρχει;

*Του Παναγιώτη Στ. Μπαλακτάρη, δικηγόρου

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr