Θ. Σοφός: Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας η εκβιαστική προώθηση στα σύνορα και η εξευτελιστική εκμετάλλευση ανθρώπινων ζωών από την γείτονα

Του Θέμη Σοφού* Η εκβιαστική προώθηση και εξευτελιστική εκμετάλλευση χιλιάδων ανθρώπινων ζωών ως μέσον επίτευξης οικονομικού ή άλλου οφέλους συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και υπάγεται στην αρμοδιότητα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Για τους σκοπούς του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, “έγκλημα κατά της ανθρωπότητας” σημαίνει οποιαδήποτε από τις πράξεις που προβλέπονται σε αυτό (άρ. […]

NEWSROOM
Του Θέμη Σοφού*
Η εκβιαστική προώθηση και εξευτελιστική εκμετάλλευση χιλιάδων ανθρώπινων ζωών ως μέσον επίτευξης οικονομικού ή άλλου οφέλους συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και υπάγεται στην αρμοδιότητα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Για τους σκοπούς του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, “έγκλημα κατά της ανθρωπότητας” σημαίνει οποιαδήποτε από τις πράξεις που προβλέπονται σε αυτό (άρ. 7) όταν διαπράττεται ως μέρος ευρείας και συστηματικής επίθεσης που κατευθύνεται κατά οποιουδήποτε αμάχου πληθυσμού, εν γνώσει της επίθεσης, και ειδικότερα υπό τη μορφή της εξόντωσης προσφύγων, εξόντωση η οποία σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη περιλαμβάνει την με πρόθεση επιβολή συνθηκών ζωής, μεταξύ άλλων στέρηση πρόσβασης σε τροφή και φάρμακα, υπολογισμένων να επιφέρουν την καταστροφή μέρους του πληθυσμού. Η Σύμβαση του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων είναι το βασικό νομικό κείμενο που αποτελεί τη βάση για το έργο της Ύπατης Αρμοστείας. Βασική αρχή στη Σύμβαση είναι η μη-επαναπροώθηση (non-refoulement), σύμφωνα με την οποία ο πρόσφυγας δεν πρέπει να επιστρέφεται σε χώρα όπου απειλείται η ζωή ή η ελευθερία του. Η αρχή της μη-επαναπροώθησης αποτελεί πλέον κανόνα του εθιμικού διεθνούς δικαίου. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες λειτουργεί ως «θεματοφύλακας» της Σύμβασης του 1951 και του Πρωτοκόλλου του 1967, το οποίο αφαίρεσε τους γεωγραφικούς και χρονικούς περιορισμούς που έθετε η Σύμβαση. Τα κράτη οφείλουν να συνεργάζονται μαζί μας προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα δικαιώματα των προσφύγων γίνονται σεβαστά και προστατεύονται. Η εκβιαστική προώθηση στα σύνορα της Ελλάδας και εξευτελιστική εκμετάλλευση χιλιάδων ανθρώπινων ζωών από την γείτονα χώρα συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας υπό την ανωτέρω έννοια και πρέπει να παραπεμφθεί προς διερεύνηση στον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, ως πράξεις εμπίπτουσες στην αρμοδιότητά του.
*Θεμιστοκλής Ι. Σοφός, Δ.Ν. – Δικηγόρος, Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ