Κωνσταντίνος Χ. Γώγος: Θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικά η Δικαιοσύνη και να αποφευχθεί η τραγική εξέλιξη με την γυναικοκτονία στο Μενίδι;

Κατά τη διάρκεια του αυτοφώρου ο κατηγορούμενος μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης οδηγείται αυθημερόν ενώπιον του δικαστηρίου για να δικασθεί.

Εκεί σύμφωνα με τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας έχει δύο δυνατότητες είτε να ζητήσει τριήμερη αναβολή (έως τρεις ημέρες) για να προετοιμάσει την υπεράσπισή του είτε να ζητήσει αναβολή κατ’ άρθρο 424 ΚΠΔ για ισχυρότερες αποδείξεις προκειμένου να προσκομισθούν έγγραφα κληθούν μάρτυρες κτλ. Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση το δικαστήριο αναβάλλεται το πολύ για δεκαπέντε ημέρες.

Ωστόσο, κρίσιμο στο σημείο αυτό είναι να δούμε τι γίνεται με την κράτηση του κατηγορουμένου. Στην πρώτη περίπτωση η άρση της κράτησης είναι δυνητική. Ήτοι το δικαστήριο αφού εξετάσει αν ο κατηγορούμενος έχει γνωστή διαμονή και θωρεί ότι δεν είναι επικίνδυνος για την επανάληψη των αδικημάτων τότε μπορεί να άρει την κράτηση, σε αντίθετη περίπτωση ο κατηγορούμενος παραμένει κρατούμενος έως την εκδίκαση της υπόθεσης. Όπως ανωτέρω αναφέρθηκε αναβάλλεται μέσα στις επόμενες το πολύ τρεις ημέρες.

Αντιθέτως, στη δεύτερη περίπτωση αυτή του δεκαπενθημέρου η άρση της κράτησης είναι υποχρεωτική με το παλαιό νομοθετικό καθεστώς και δυνητική με το καινούριο υπό προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα, μέχρι να ψηφισθούν οι τροποποιήσεις η άρση της κράτησης ήταν αυτοδίκαιη. Ήτοι αν δινόταν αναβολή από το δικαστήριο για ισχυρότερες αποδείξεις το δικαστήριο δεν είχε εναλλακτική και ο κρατούμενος αφηνόταν ελεύθερος εκ του νόμου.

Αντίθετα, με το νέο ψηφισθέντα νόμο το 424 ΚΠΔ έχει τροποποιηθεί ως εξής:

«Το δικαστήριο μπορεί να αναβάλλει μία μόνο φορά τη συζήτηση σε ρητή δικάσιμο, που δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από δεκαπέντε (15) ημέρες για ισχυρότερες αποδείξεις ή για να κλητευθούν και οι συναίτιοι εκείνου που έχει συλληφθεί, αν αυτοί παραπέμφθηκαν μαζί του στο ακροατήριο σύμφωνα με το άρθρο 420, αλλά δεν κλητεύθηκαν. Σε αυτήν την περίπτωση το δικαστήριο διατάσσει την άρση της κράτησης και αν το κρίνει απολύτως αναγκαίο επιβάλλει περιοριστικούς όρους στον κατηγορούμενο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 283 εκτός αν ο χρόνος αναβολής δεν υπερβαίνει την οριζόμενη στο άρθρο 423 προθεσμία των τριών ημερών, οπότε το δικαστήριο μπορεί να διατηρήσει την κράτηση».

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Δίνεται η διακριτική ευχέρεια στο δικαστήριο να κρατήσει το δράστη έως την εκδίκαση της υπόθεσης υπό την προϋπόθεση όμως πως θα ορισθεί δικάσιμος μέσα στις επόμενες τρεις ημέρες.

Στην κρινόμενη περίπτωση με βάση τουλάχιστον τα όσα έχουν δημοσιευθεί το δικαστήριο είχε τη δυνατότητα να αναβάλλει την υπόθεση αλλά ταυτόχρονα να κρατήσει κρατούμενο το δράστη και να προσδιορίσει το δικαστήριο εντός των επόμενων τριών ημερών.

*Κωνσταντίνος Χ. Γώγος, Δικηγόρος, Μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων

Ακολουθήστε το dikastiko.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο στο dikastiko.gr